Καταραμένη καθιστική ζωή! Καταραμένοι υπολογιστές!

Πιάνεσαι, παθαίνεις αυχενικά, προβλήματα με τη μέση, και τόσες άλλες ανείπωτες συμφορές.

Και τι κάνεις για να ξεπιαστείς;

Το καλύτερο, μου είπαν, είναι τα μπάνια στη θάλασσα. Αλλά… μου το τόνισαν: «Κάθε μέρα!». 

Το αποφάσισα λοιπόν. Κάθε μέρα πηγαίνω στο πιο κοντινό μέρος στο σπίτι μου (πέντε λεπτά με τη μηχανή) στην παραλιακή στην Ποσειδώνος, στο Παλαιό Φάληρο, την παραλία Εδέμ και τα πέριξ.

Πρόκειται για μια όμορφη παραλία, μεγάλη, δίπλα στην πολύβουη λεωφόρο και τις πολυκατοικίες. Βλέπεις την Καστέλα, τον Πειραιά. Για μένα, ως λάτρης του αστικού τοπίου, τι πιο καλός συνδυασμός;

Όλο αυτό το κομμάτι της παραλιακής θυμίζει κάτι από την Κοπακαμπάνα στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Ο ίδιος (mutatis mutandis) συνδυασμός αστικού τοπίου, θάλασσας, πλήθους ανθρώπων. Αν και η… δική μας Κόπα Καμπάνα έχει σαφώς λιγότερη πολυκοσμία από την αυθεντική.

Υπάρχει βέβαια και το ανησυχητικό μέρος της ιστορίας μας.

Διαβάζω ότι στην Κόπα Καμπάνα της Βραζιλίας τα «κολοβακτηρίδια κοπράνων μερικές φορές εκτοξεύονται έως και 16 φορές απ’ το κανονικό ικανοποιητικό επίπεδο».

Στην ελληνική αντίστοιχη οι επίσημες μετρήσεις βγάζουν την παραλία «καθαρή», κατάλληλη για κολύμβηση.

Επειδή, υποθέτω, κάποιοι από εσάς είστε καχύποπτοι (όχι και τόσο άδικα…) με τις αρχές και τις κρατικές υπηρεσίες, είναι σαν να σας βλέπω να κραυγάζετε:

«Άγγελε, συγκεντρώσου! Ψέματα λένε για να μην πληγεί ο τουρισμός και οι μαγαζάτορες της περιοχής. Διάβολε, στον καπιταλισμό ζεις!».

ΟΚ…

…όταν βγάλω λέπια θα σας ενημερώσω.  

Για περισσότερες φωτογραφίες κλικ εδώ.