Βασικό αίτημα των κρατουμένων είναι να μη δημιουργηθούν οι φυλακές τύπου Γ που προβλέπει το υπό συζήτηση νομοσχέδιο, φυλακές "χωρίς άδειες, χωρίς επισκεπτήρια και χωρίς αύριο", όπως τις χαρακτηρίζουν, ενώ καταγγέλλουν ότι τις μέρες της απεργίας πείνας ενάντια στο νομοσχέδιο, η ιατρική φροντίδα που τους παρασχέθηκε ήταν από πλημμελής έως ανύπαρκτη. Οι κρατούμενοι ζητούν επίσης την κατοχύρωση των αδειών και της υφ' όρον απόλυσης, επισημαίνοντας ότι από τις αρχές Ιανουαρίου δεν έχει χορηγηθεί καμία άδεια και δεν έχει συγκληθεί το Συμβούλιο των φυλακών, την επανεξέταση των υποθέσεων για ναρκωτικά, για τις περιπτώσεις καταδικασμένων σε ισόβια κάθειρξη που εμπίπτουν στις ευεργετικές διατάξεις του νέου νόμου περί εξαρτησιογόνων ουσιών, καθώς και το δικαίωμα στη συζυγική επίσκεψη. Τέλος, απαιτούν να σταματήσει η ομηρία εκατοντάδων μεταναστών, που μολονότι έχουν εκτίσει στο ακέραιο την ποινή τους, παραμένουν έγκλειστοι περιμένοντας την απέλασή τους.

Οι κρατούμενοι ζητούν τη συμπαράσταση της κοινωνίας, τονίζοντας ότι το νέο νομοσχέδιο αποσκοπεί στην τιμωρία υποδίκων και ήδη καταδικασμένων, την προληπτική πειθάρχηση ολόκληρης της φυλακής και τον εκφοβισμό της κοινωνίας. Οφείλουμε να τους ακούσουμε. Σε πείσμα της προσπάθειας να φιμωθούν οι φωνές τους και εμπεδωθεί κλίμα φόβου σε ολόκληρη την κοινωνία, πέναντι σε μια κυβέρνηση που μεριμνά, υποτίθεται, για την ασφάλεια, θεσπίζοντας φυλακές απελπισίας, επιμένουμε ότι η ασφάλεια δεν περνά από την κρατική ανομία και τον αγριανθρωπισμό, αλλά από το σεβασμό των ατομικών, πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων για όλους.