Ο Αντώνης Σαμαράς κάθισε δίπλα στον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε κατά τη διάρκεια γεύματος στο παραθαλάσσιο τουριστικό θέρετρο Αλμπουφέιρα της Πορτογαλίας και ο ελληνικός Τύπος στην συντριπτική του πλειονότητα υποδέχτηκε με διθυραμβικούς ύμνους την ιστορική αυτή στιγμή. Για είκοσι ολόκληρα λεπτά ο Έλληνας πρωθυπουργός μετρούσε τις μπουκιές του Γερμανού υπουργού Οικονομικών που ευλαβικά τηρούσε την αρχή "όταν τρώνε δεν μιλάνε".

Στις φωτογραφίες, μάλιστα, που συνόδευαν το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ, ο κ. Σόιμπλε δείχνει μάλλον ενοχλημένος από την κουραστική πολυλογία του Αντώνη Σαμαρά, μια και δεν του επιτρέπει να απολαύσει με την ησυχία του τα εδέσματα της πορτογαλικής κουζίνας. Στα ίδια φωτογραφικά κάδρα, ένα έμπειρο μάτι μπορεί να διακρίνει πολλές λεπτομέρειες από τη στάση του σώματος του Έλληνα πρωθυπουργού, που, σε αντίθεση με το μαγκιόρικο στήσιμο που προτιμά όταν απευθύνεται στο ελληνικό Κοινοβούλιο, έχει μια τάση να γέρνει παρακλητικά προς τον Γερμανό συνδαιτυμόνα του, ο οποίος δεν καταδέχεται να πάρει το βλέμμα του από το πιάτο.

«Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, οι δύο άνδρες συζήτησαν για τη θετική πορεία των οικονομικών στην Ελλάδα» ήταν η είδηση που διακινήθηκε στον συστημικό Τύπο, που ούτε λίγο ούτε πολύ βάφτισε «θετική πορεία» το επιδόρπιο των Μνημονίων που σύντομα θα μας σερβιριστεί ως νέα συνταγή σωτηρίας. Γιατί μόνο ως επιδόρπιο στο τραπέζι του κ. Σόιμπλε και των δανειστών θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν τα νέα μέτρα που έρχονται μέσω απολύσεων και περικοπών σε μισθούς και συντάξεις. Και στο νέο φαγοπότι η ελληνική κυβέρνηση για ακόμη μια φορά θα αρκεστεί στο να μετρά τις μπουκιές των δανειστών, καθώς θα καταπίνουν αμάσητους ανθρώπους και ζωές. Ό,τι ακριβώς κάνουν οι κυβερνώντες τα τέσσερα τελευταία χρόνια, όσο δηλαδή διαρκεί και το μεγάλο φαγοπότι των κερδοσκόπων στον τόπο μας. Απλά μετράνε κεφάλια που μεταφράζονται σε μπουκιές.

Κάθε μπουκιά και μια οικογένεια, κάθε μπουκιά και ένα σπίτι, κάθε μπουκιά και μια κατεστραμμένη ζωή. Και όσο οι ανθρώπινες μπουκιές θα καταλήγουν στο στομάχι και στις τσέπες των δανειστών το περιβάλλον του κ. Σαμαρά θα μας σερβίρει το ξαναζεσταμένο πιάτο της «θετικής πορείας» και του «τέλους των Μνημονίων».