Αρκετά κέρδη, περιορισμένες ζημιές και νέες συμμαχίες σηματοδοτεί η επίδοση της Αριστεράς στις τελευταίες ευρωεκλογές. Η ευρωομάδα της Αριστεράς (GUE/NGL) ενδυναμώνεται ήδη κατά 10 ευρωβουλευτές, κυρίως από τις χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας και της λιτότητας, φτάνοντας συνολικά τους 45 ευρωβουλευτές. Ωστόσο αυτός ο αριθμός θα αυξηθεί τις επόμενες μέρες και δεν αποκλείεται να ξεπεράσει επισήμως τους 51, αυξάνοντας τις ευρωκοινοβουλευτικές δυνάμεις της Αριστεράς κατά 45% και «κοντράροντας» τους Πράσινους στην τέταρτη θέση. Πρόκειται για έναν στόχο «ζωτικής σημασίας», καθώς η 4η μεγαλύτερη ευρωομάδα έχει περισσότερες πιθανότητες να αναλάβει την προεδρία επιτροπών ή τη σύνταξη εκθέσεων. Με άλλα λόγια η παρέμβαση της Αριστεράς στα ευρωπαϊκά τεκταινόμενα θα είναι ακόμα πιο ουσιαστική.
Πρωτοπόρος η Ελλάδα
Αναμφισβήτητα οι χώρες των μνημονίων έστειλαν μετά από αυτές τις ευρωεκλογές ενισχυμένες αριστερές αντιπροσωπείες. Η Ελλάδα είναι πρωτοπόρος σε αυτό το πεδίο λόγω της πρωτιάς του ΣΥΡΙΖΑ και των έξι ευρωβουλευτών του. Παράλληλα το ΚΚΕ κράτησε τους δύο ευρωβουλευτές του κάνοντας την ελληνική Αριστερά πρωταγωνιστική δύναμη.
Την ίδια ώρα φαίνεται ότι οι Ισπανοί θα είναι η μεγαλύτερη εθνική αντιπροσωπεία στην GUE/NGL: η Ενωμένη Αριστερά υπερδιπλασίασε τις δυνάμεις της και έφτασε το 10% εκλέγοντας πέντε ευρωβουλευτές. Σε αυτούς έρχονται να προστεθούν οι πέντε ευρωβουλευτές που εξέλεξε το κίνημα Μπορούμε (Podemos), το οποίο προέρχεται από την αριστερή «πτέρυγα» του κινήματος των αγανακτισμένων. Ο επικεφαλής πανεπιστημιακός και τηλεπαρουσιαστής Πάμπλο Ιγκλέσιας επικοινώνησε πρόσφατα με τον Αλέξη Τσίπρα και του δήλωσε τη στήριξή του και οι ευρωβουλευτές του, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, θα συνταχθούν στο πλάι της Ενωμένης Αριστεράς. Σημειώνεται δε ότι το βασκικό Sortu δεν αποκλείεται να αιτηθεί την ένταξή του στην GUE/NGL.
Την ίδια ώρα στην Ιταλία το ενωτικό εγχείρημα της Αλλης Ευρώπης με τον Τσίπρα κέρδισε το στοίχημα και επανέφερε τη ριζοσπαστική Αριστερά στο προσκήνιο, χωρίς την παραμικρή προβολή. Το 4,03% παρομοιάζεται με «άθλο» δεδομένου ότι τα τελευταία πέντε χρόνια οι διασπάσεις και η πολιτική συγκυρία απείλησαν τους συνοδοιπόρους του Αλέξη Τσίπρα με εξαφάνιση.
Στην Πορτογαλία τα αποτελέσματα χάρισαν χαμόγελα στο Κομμουνιστικό Κόμμα και σκεπτικισμό στο Μπλόκο. Το μεν Κ.Κ. αύξησε τις δυνάμεις του κατά 2 μονάδες, απέσπασε 12,7% και εξέλεξε τρεις ευρωβουλευτές, έναν παραπάνω από ό,τι είχε. Το Μπλόκο όμως, που υπό τη νέα ηγεσία του εμφανίζει κάμψη, έχασε πάνω από τις μισές μονάδες του και έλαβε 4,56% εκλέγοντας μόνο έναν ευρωβουλευτή.
Η πιο δυναμική «επιστροφή» της Αριστεράς ήρθε πάντως από την Ιρλανδία. Το Σιν Φέιν, που είδε λίγες εβδομάδες πριν από τις κάλπες τον ιστορικό ηγέτη του Τζέρι Ανταμς να προσάγεται για μια υπόθεση του IRA στη δεκαετία του 1970, εξέλεξε τους τρεις από τους τέσσερις υποψηφίους του λαμβάνοντας το σημαντικό ποσοστό τού 19,5%. Παράλληλα ο ανεξάρτητος ευρωβουλευτής Λιουκ Φλάναγκαν δεν αποκλείεται να ενταχθεί στην ευρωομάδα της Αριστεράς. Σημειώνεται επίσης ότι το Σιν Φέιν εξέλεξε ευρωβουλευτή στη Βόρεια Ιρλανδία.
Στην δε Κύπρο το ΑΚΕΛ υφίσταται ακόμα τις ιδιαίτερες επιπτώσεις από την περίοδο που κυβέρνησε τη χώρα. Εχασε περίπου 8,5 μονάδες, καταφέρνοντας όμως να εκλέξει ξανά δύο ευρωβουλευτές.
Στάσιμη στους γίγαντες
Τα αποτελέσματα όμως στις μεγάλες «δυνάμεις» της Ε.Ε. κράτησαν την Αριστερά περίπου στα ίδια επίπεδα, δείχνοντας ότι η Αριστερά είναι μεν παγιωμένη, αλλά υπολείπεται της δυναμικής που έχουν τα ομογάλακτα κόμματα της περιφέρειας.
Στη Γερμανία το Die Linke έλαβε σχεδόν το ίδιο ποσοστό σε σχέση με το 2009, που υπολείπεται όμως του ποσοστού των τελευταίων εθνικών εκλογών. Με το 7,39% εξέλεξε εφτά ευρωβουλευτές, έναν λιγότερο σε σχέση με την προηγούμενη περίοδο, ελέω της αλλαγής του εκλογικού νόμου αλλά και των πιέσεων από το δεξιό ευρωσκεπτικιστικό κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία, όπως επισημαίνουν πολιτικοί αναλυτές. Την ίδια ώρα ο ευρωβουλευτής που εκλέγεται με το μικρό πασιφιστικό κόμμα της Προστασίας των Ζώων έχει δηλώσει την επιθυμία να μπει στην GUE/NGL.
Στη Γαλλία το Μέτωπο της Αριστεράς έχασε λίγες δυνάμεις, έφτασε το 6,34% και εξέλεξε έναν ευρωβουλευτή λιγότερο και στο σύνολο τέσσερις. Ορισμένοι θεωρούν ότι η δυναμική του Αριστερού Μετώπου μετριάστηκε από τη διαμάχη του γαλλικού Κ.Κ. με το Κόμμα της Αριστεράς αναφορικά με τις πρόσφατες δημοτικές εκλογές (το ΓΚΚ στήριξε στο Παρίσι την υποψήφια των σοσιαλιστών).
Στην Τσεχία, όπου συμμετείχε μόλις το 18,2% των ψηφοφόρων, το ΚΚ Βοημίας-Μοραβίας έχασε πάνω από τρεις μονάδες, αλλά έφτασε το 11% εκλέγοντας τρεις ευρωβουλευτές.
Το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Ολλανδίας αύξησε τις δυνάμεις του και απέσπασε 9,6% εκλέγοντας και πάλι δύο ευρωβουλευτές. Στη Φινλανδία η Αριστερά κέρδισε σημαντικό έδαφος συγκεντρώνοντας 9,3% και στέλνοντας στις Βρυξέλλες, έπειτα από πέντε χρόνια απουσίας, έναν ευρωβουλευτή. Στη Δανία το Λαϊκό Κίνημα Ενάντια στην Ε.Ε. επανεξέλεξε μία ευρωβουλευτή με 8,1%. Στη δε Σουηδία, εκτός του Αριστερού Κόμματος, που με 6,3% στέλνει ένα στέλεχός του στην Ευρωβουλή, η Φεμινιστική Πρωτοβουλία της Γκούντρουν Σίμαν αναμένεται να ζητήσει την ένταξή της στην αριστερή ευρωομάδα.
Η απουσία
Η Αριστερά όμως «απουσιάζει» από μια σειρά χωρών της Ε.Ε. ελέω κυρίως της αντικομμουνιστικής προπαγάνδας στις πρώην «σοσιαλιστικές» χώρες. Στην Πολωνία, τη Ρουμανία, την Ουγγαρία, τη Βουλγαρία, τη Λιθουανία και την Εσθονία η Αριστερά είτε απουσίασε από τις κάλπες, είτε μικρά κόμματα κατέκτησαν πενιχρά ποσοστά.
Την ίδια ώρα όμως φαίνεται ότι αριστερά κόμματα κάνουν αισθητή την παρουσία τους σε μια σειρά χώρες, παρά την αρνητική παρακαταθήκη του πρόσφατου παρελθόντος. Στη Σλοβενία ο συνασπισμός της Ενωμένης Αριστεράς στην πρώτη του εμφάνιση έλαβε 5,47%, στο Βέλγιο το Κόμμα των Εργατών πήρε 3,5% από το 1% των προηγούμενων ευρωεκλογών, στην Αυστρία η νεοϊδρυθείσα Ευρώπη Αλλιώς κατέκτησε 2,14%, το Κ.Κ. Σλοβακίας «κράτησε» το 1,5% και στο Λουξεμβούργο Η Αριστερά έλαβε 5,76%.
Αρνητική ήταν η καταγραφή για την Εργασία στην Κροατία που απώλεσε σημαντικές δυνάμεις λαμβάνοντας τελικά 3,4%, ενώ στη Λετονία το Σοσιαλιστικό Κόμμα αφομοιώθηκε από το Σοσιαλδημοκρατικό μη εκλέγοντας κάποιον ευρωβουλευτή.
