Έως εκείνη την ώρα, θα διαγράφεται μια διαρκής και σκληρή "μάχη" αφενός ανάμεσα στον Ευ. Βενιζέλο, τον Φ. Κουβέλη και το "εκσυγχρονιστικό - σημιτικό" εγχείρημα των "58" και, αφετέρου, μια "μάχη" ισορροπιών σε εσωκομματικό επίπεδο αλλά και μεταξύ των συνεργαζόμενων δυνάμεων στον καθέναν από τους δύο "πόλους" που διαμορφώνονται σε αυτόν τον χώρο.

Τη ρευστότητα που επικρατεί στο κυνήγι για τον... θρόνο της "Κεντροαριστεράς" επιβεβαιώνουν:

α. Οι έντονες αντιδράσεις που προκλήθηκαν στο ΠΑΣΟΚ (α) από την ομιλία στο Περιστέρι του άτυπου συντονιστή των "58", Γ. Βούλγαρη, περί "νέας παράταξης" με "νέο όνομα" και "νέα σύμβολα".

β. Η επίδραση που έχει στο σχέδιο της πλειοψηφίας η ανταπόκριση της μειοψηφίας της ΔΗΜ.ΑΡ. στην προαναφερθείσα πρωτοβουλία.

γ) Οι κυματοειδείς συνέπειες στα δύο κόμματα από την κίνηση του Χ. Σβόμποντα να στηρίξει και το ευρωψηφοδέλτιο του Φ. Κουβέλη και της ΔΗΜ.ΑΡ. που έχει "σοσιαλιστικό πρόσημο".

Αυτό το περίπλοκο τοπίο έρχεται να λάβει διαστάσεις σκληρής σύγκρουσης "όλων με όλους", υπό το βάρος των πρόσφατων δημοσκοπικών ευρημάτων που τα εμφανίζουν να τελούν υπό κατάρρευση.

Το ΠΑΣΟΚ "παλεύει" για το... πάνω χέρι

Υπό το σοβαρό ενδεχόμενο της ισοπέδωσης του ΠΑΣΟΚ στις ευρωεκλογές και σε μια προσπάθεια να θέσει σε εγρήγορση τα στελέχη, τη βάση του κόμματος, αλλά και να στείλει μηνύματα προς τους "58" ως προς τη στάση που θα πρέπει να επιδείξουν για τις διαδικασίες συγκρότησης του εκλογικού σχήματος, ο Ευ. Βενιζέλος παραδέχτηκε ότι η κάλπη του Μαΐου θα έχει δημοψηφισματικό χαρακτήρα.

Παραδέχτηκε δηλαδή ότι "η ερμηνεία του αποτελέσματος θα είναι ούτως ή άλλως πολύ σκληρή και επιθετική, γιατί θα κριθεί η νομιμοποίηση της στρατηγικής της χώρας" και πως γι' αυτό "πρέπει να κινηθούμε προληπτικά και να αφοπλίσουμε όλους εκείνους που ετοιμάζονται να αμφισβητήσουν στην πραγματικότητα την ευρωπαϊκή, σταθερή και ασφαλή πορεία της χώρας".

Η αναφορά αυτή συνδέεται βέβαια και με τη σφοδρή ενόχληση που προκάλεσαν οι δημόσιες δηλώσεις του επικεφαλής των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών και Δημοκρατών για παροχή στήριξης και προς τη ΔΗΜ.ΑΡ., με τον Ευ. Βενιζέλο να σπεύδει έτσι να "απαντήσει" ότι αυτό μπορεί να αποδυναμώσει το ΠΑΣΟΚ και άρα τη συγκυβέρνηση και συνεπώς την... ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας.

Όμως η παραδοχή του Ευ. Βενιζέλου για το πραγματικό διακύβευμα των ευρωεκλογών και η έμμεση εκτίμηση ότι σε αυτή την περίπτωση οι εθνικές εκλογές είναι πιο κοντά συνδέεται και με τις έντονες εσωκομματικές αντιδράσεις που προκάλεσε η ομιλία του Γ. Βούλγαρη, η οποία δημιούργησε αίφνης την εικόνα προειλημμένων αποφάσεων που θέτουν υπό αμφισβήτηση την αυτοτέλεια του ΠΑΣΟΚ.

Προσπάθειες ισορροπιών απέναντι στους "58"

Η αμηχανία στη Χαρ. Τρικούπη προδίδει ότι ο ασαφής δρόμος που έχουν πάρει οι διαδικασίες συγκρότησης αυτής της "Κεντροαριστεράς" εξελίσσεται με τρόπο που ενδεχομένως δεν περίμενε η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και που θα μπορούσε να σηματοδοτήσει την απορρόφηση του κόμματος από το εγχείρημα των "58". Διότι έτσι ακριβώς το εκλαμβάνουν κεντρικά στελέχη του κόμματος που ανήκουν κυρίως στο "παπανδρεϊκό" μπλοκ (Μιχ. Καρχιμάκης, "Κίνηση των 75") αλλά και κορυφαίοι μη "βενιζελικοί" βουλευτές.

Αυτό έχει αποτέλεσμα να προσπαθεί τώρα ο Ευ. Βενιζέλος να τηρήσει κάποιες ισορροπίες και να διαβεβαιώνει με έμφαση ότι "το ΠΑΣΟΚ θέλει τη συσπείρωση όλων των δυνάμεων του χώρου" και πως όμως "ούτε διαλύεται, ούτε αλλάζει όνομα και σύμβολα και ούτε αναθέτει την υπεράσπιση των πεπραγμένων του σε άλλους". Μπροστά στα εσωκομματικά ζητήματα που προκαλεί αυτή η "επιθετική εξωστρέφεια" που επιδεικνύουν οι πρωταγωνιστές των "58", παρατηρείται ότι ακόμα και ηγετικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, όπως οι Ε. Χριστοφιλοπούλου και Γ. Μανιάτης, έχουν χαμηλώσει κατά τι τους τόνους ως προς το εγχείρημα.

Με την προσπάθεια να μην εμφανιστούν οι "58" ότι έχουν το "πάνω χέρι" στον συνεργατικό φορέα συνδέονται και οι μεταξύ τους αλλά και οι ενδοκομματικές τριβές σχετικά με τη διαδικασία ανάδειξης των υποψηφίων στο ευρωψηφοδέλτιο. Αν και όλες οι πλευρές είναι υπέρ των "ανοικτών διαδικασιών" με ψηφοφορία από τη βάση, η αντιπαράθεση επικεντρώνεται στις λεπτομέρειες προκειμένου να προκύψει η επιθυμητή εκπροσώπηση για τις εμπλεκόμενες πλευρές, κάτι που κάνει πιο πολύπλοκο η διακηρυγμένη "αναγκαιότητα" για "νέα και άφθαρτα πρόσωπα".

Παράλληλα οι διαδικασίες οδηγούν το ΠΑΣΟΚ σε αχαρτογράφητα νερά δικαιολογώντας τους φόβους της εσωτερικής (ασύντακτης) αντιπολίτευσης για το μέλλον του κόμματος. Σε κάθε περίπτωση διαμορφώνονται οι προϋποθέσεις για έναν σχηματισμό που θα υφίσταται και μετεκλογικά και εντός του οποίου οι συνεργαζόμενες δυνάμεις θα ανταγωνίζονται διαρκώς για το "τιμόνι" αλλά και για τη φυσιογνωμία του. Αυτό αφορά τόσο τις εσωτερικές συγκρούσεις για την ίδια την ύπαρξη του ΠΑΣΟΚ όσο και την παραμονή του Ευ. Βενιζέλου στην προεδρία.

Επιχειρεί να ανακάμψει η ΔΗΜ.ΑΡ.

Ο εκνευρισμός που προκάλεσε στον Ευ. Βενιζέλο η συνάντηση του Φ. Κουβέλη με τον Χ. Σβόμποντα και οι δηλώσεις που ακολούθησαν έδωσαν την ευκαιρία στην υποτονική -όπως καταγραφόταν το τελευταίο διάστημα- ΔΗΜ.ΑΡ. να δηλώσει ότι αποτελεί ισότιμη διεκδικήτρια του χώρου της "Κεντροαριστεράς", καθότι -κατά δήλωση του εκπροσώπου Τύπου της, Χρ. Μαχαίρα- "στην πολιτική δεν χωρούν κυριότητες και επικαρπωτές".

Σε αυτό το πλαίσιο ο Φ. Κουβέλης έθεσε στη χθεσινή Κ.Ε. τον στόχο της "ισχυροποίησης του προοδευτικού πόλου", κρατώντας ίσες αποστάσεις από Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ. Ωστόσο ως απώτερο στόχο έθεσε την προοπτική η "προοδευτική συμπαράταξη" που θα δημιουργηθεί να παίξει "σταθεροποιητικό" ρόλο "την επόμενη μέρα των εκλογών, όποτε κι αν γίνουν αυτές".

Αγεφύρωτο (;) το χάσμα με τη μειοψηφία

Πάντως αποτελεί γεγονός ότι το κόμμα δυσκολεύεται εξαιρετικά να εξέλθει από την τροχιά βαθιάς εσωστρέφειας στην οποία έχει μπει, με την αμφίδρομη καχυποψία στις σχέσεις πλειοψηφίας - μειοψηφίας να παγιώνεται. Στην απόφαση της Κ.Ε. για συγκρότηση "τρίτου, προοδευτικού πόλου" χωρίς το ΠΑΣΟΚ και τους "58", η εκσυγχρονιστική μειοψηφική πτέρυγα των Σπ. Λυκούδη, Γρ. Ψαριανού και Ανδ. Παπαδόπουλου διαμηνύει ότι θα εξαντλήσει όλα τα περιθώρια για "αναπροσανατολισμό" των επιλογών για τις συνεργασίες, χωρίς να διασαφηνίζεται εάν στην αντίθετη περίπτωση θα υπάρξουν αποχωρήσεις.

Αν και ο άτυπος επικεφαλής της αντιπολίτευσης, Σπ. Λυκούδης, δηλώνει σχεδόν καθημερινά ότι δεν πρόκειται να αποχωρήσει, ο Ανδ. Παπαδόπουλος δεν το έχει αποκλείσει ποτέ κατηγορηματικά. Κάτι που επιτρέπει να καλλιεργούνται σενάρια για συμμετοχή του στο εγχείρημα των "58" και μάλιστα με ενεργό ρόλο. Ο πρώην εκπρόσωπος Τύπου μαζί με τον Γρ. Ψαριανό μιλούν αύριο σε εκδήλωση των "58" στην Κηφισιά. Σε αυτή θα παρευρεθεί και ο ανεξάρτητος βουλευτής Π. Τατσόπουλος, ο οποίος χαρακτηρίζει την πρωτοβουλία ως "μόνη δύναμη κοινής λογικής" και βλέπει (μετά τον Θ. Πάγκαλο) θετικά το ενδεχόμενο να τεθεί επικεφαλής ο Ανδ. Παπαδόπουλος.

Από την άλλη η μειοψηφική τάση εκφράζει διαμαρτυρία προς τον Φ. Κουβέλη για "εν κρυπτώ" συναντήσεις και συζητήσεις με στελέχη που έχουν αποχωρήσει από το ΠΑΣΟΚ, καταλογίζοντάς του έλλειψη ενημέρωσης. Ο πρόεδρος της ΔΗΜ.ΑΡ. απαντά ότι πρόκειται για διαδικασίες που υπηρετούν τον διακηρυγμένο στόχο του "τρίτου πόλου", ενώ στη χθεσινή συνεδρίαση τόνισε ότι "οι αποφάσεις του Συνεδρίου μας δεσμεύουν όλους".

Δυστοκία για τον "τρίτο πόλο"

Από την άλλη οι διεργασίες για το εγχείρημα της συμπόρευσης δεν έχουν καρποφορήσει σε βαθμό ικανοποιητικό για την ηγεσία της ΔΗΜ.ΑΡ., καθώς έως τώρα έχει ενταχθεί στο κόμμα επί της ουσίας ο Π. Μπεγλίτης, ο Χ. Καστανίδης βρίσκεται ήδη σε συζητήσεις, όπως και οι ευρωβουλευτές του ΠΑΣΟΚ, Μ. Κοππά, Σπ. Δανέλλης και Ά. Ποδηματά. Παράλληλα, καταγράφεται δυστοκία στην επισημοποίηση της συνεργασίας με τον Ανδ. Λοβέρδο, ο οποίος δεν θέλει να παρουσιαστεί ως "ριγμένος" στον "τρίτο πόλο". Ενδεικτική ως προς αυτό είναι η δήλωση του Χρ. Αηδόνη ότι "είμαστε στη στιγμή αυτή που πια θα φανεί αν τελικά θα τελεσφορήσει μια εξέλιξη".

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΝΙΚΟΣ ΛΙΟΝΑΚΗΣ