Στις 28 Ιουλίου 2010 η Γενική Συνέλευση του Ο.Η.Ε.  ανακήρυξε την πρόσβαση σε καθαρό πόσιμο νερό σαν «θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα».

Οι προσπάθειες ιδιωτικοποίησης των δικτύων ύδρευσης στις περισσότερες περιπτώσεις κατέληξαν σε αποτυχία, εις βάρος της ποιότητας του νερού και του κόστους για τον πολίτη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι επαναδημοτικοποιήσεις πολλών δικτύων ύδρευσης τα τελευταία χρόνια στην Γαλλία, συμπεριλαμβανομένης και της πρωτεύουσας. Όμοίως, το Βερολίνο βρίσκεται στην τελευταία φάση πλήρους επαναδημοτικοποίησης του νερού του.

Απαντώντας σε ερώτηση του Ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Χουντή, ο Επίτροπος Όλι Ρεν δήλωσε ότι η Κομισιόν «δεν έχει πολιτική που να υποχρεώνει τα κράτη μέλη να ιδιωτικοποιούν τις υπηρεσίες ύδρευσης», καθώς επίσης ότι «η διαχείριση των υδάτινων πόρων αποτελεί ευθύνη των κρατών μελών, και γι αυτόν το λόγο έχει πάρει ουδέτερη θέση επί του θέματος της δημόσιας ή της ιδιωτικής ιδιοκτησίας των υδάτινων πόρων, σύμφωνα με το άρθρο 345 της Συνθήκης Λειτουργίας της ΕΕ», αναγνωρίζοντας ταυτόχρονα ότι «το νερό είναι δημόσιο αγαθό που έχει ζωτική σημασία για τους πολίτες».

Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, το ΣτΕ έχει αποφανθεί αρνητικά στην μεταφορά στο ΤΑΙΠΕΔ περιουσιακών στοιχείων των εταιρειών ύδρευσης ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ, απόφαση που αναμένεται να καθαρογραφεί οσονούπω.

Με βάση τα παραπάνω, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης, Ν. Βαλαβάνη, Δ. Γελαλής, Η. Διώτη, Γ. Δραγασάκης, Γ. Σταθάκης και Ευκλείδης Τσακαλώτος απευθύνουν το παρακάτω ερώτημα στους υπουργούς Οικονομικών και Υποδομών, Μεταφορών & Δικτύων:

«Προτίθενται να ακυρώσουν οριστικά κάθε διαδικασία που οδηγεί σε ιδιωτικοποίηση των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ, δεδομένου ότι είναι πασιφανώς βλαπτική για το δημόσιο συμφέρον, την δημόσια υγεία και το δικαίωμα της πρόσβασης σε ένα από τα ζωτικότερα αγαθά για τον άνθρωπο»;