Οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες του ΕΚΠΑ και του ΕΜΠ αποφάσισαν τη συνέχιση της απεργίας τους για 11η εβδομάδα με τους ίδιους όρους και με αίτημα να παρθούν πίσω το μέτρο της διαθεσιμότητας και οι πειθαρχικές διώξεις των μη απογραφέντων. 

Είναι σίγουρο πως με σχεδόν το μισό διοικητικό προσωπικό οι σχολές δε μπορούν να ξεκινήσουν τη λειτουργία τους παρά μόνο με την επέμβαση των κατασταλτικών δυνάμεων, όπως αρμόζει στον υπουργό Παιδείας Αρβανιτόπουλο, όπως αρμόζει σε μια ακροδεξία κυβέρνηση.  Είναι σίγουρο ότι το πανεπιστήμιο χωρίς τους διοικητικούς είναι ένα νεκρό πανεπιστήμιο. Είναι σίγουρο ότι τα αιτήματα των διοικητικών είναι αιτήματα δίκαια και αφορούν όχι μονο τους ίδιους, αλλά ολόκληρη την εκπαιδευτική κοινότητα. Και είναι σίγουρο τέλος ότι οι φοιτητές πρέπει να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων: Πλάι στους αγωνιζόμενους διοικητικούς και ενάντια στην κυβέρνηση και το υπουργείο.

Η κατάσταση αυτή αποτυπώνεται και στην απόφαση της Συγκλήτου του ΕΚΠΑ που εκφράζει την αδυναμία της να ξεκινήσει την ακαδημαική διαδικασία, ενώ τα μέλη της υπέβαλαν την παραίτησή τους στη διάθεση του Πρύτανη σε περίπτωση που η κυβέρνηση επιχειρήσει να επέμβει με τα ΜΑΤ προκειμένου να καταστείλει το δίκαιο αγώνα των εργαζομένων και όλης της πανεπιστημιακής κοινότητας. Όλα πλέον τα μέλη της Συγκλήτου κατανοούν το αυτονόητο: Πανεπιστήμιο χωρίς διοικητικούς δεν υπάρχει και παιδεία με ΜΑΤ δεν υφίσταται.

Ο αγώνας των διοικητικών, μετά την τεράστια πορεία της 40ης επετείου από την εξέγερση του πολυτεχνείου και την εκπομπή της ΕΡΤ μέσα από το ιστορικό κτίριο δείχνουν πως ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός, αναγκαίος και τον χτίζουμε στο σήμερα. Αυτός ο κόσμος περνάει και μέσα από τις νίκες των αγώνων μας και σε αυτήν την κατεύθυνση καλείται να ενεργοποιηθεί και το φοιτητικό κίνημα. O αγώνας για τον κόσμο αυτό, περνάει από την ανατροπή της πολιτικής και της κυβέρνησς και την οικοδόμηση σύμφωνα με τις δικές μας ανάγκες.