Τα στοιχεία είναι εφιαλτικά για την ανεργία στη χώρα μας, αλλά και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Οι νέοι που αντιμετωπίζουν τον εφιάλτη της ανεργίας ήδη ξεπερνούν τα 5,5 εκατομμύρια. Ο πρωθυπουργός της χώρας, όμως, δεν είναι Ελβετός κυανόκρανος, ο οποίος με έκπληξη διαπιστώνει τα προβλήματα και επιχειρεί με πυροσβεστικές παρεμβάσεις να σβήσει τη φωτιά που άναψε μια συγκεκριμένη πολιτική.

Για την έκρηξη της ανεργίας υπάρχει αιτία και αυτή δεν είναι άλλη από την πολιτική της επεκτατικής λιτότητας. Ως άνθρωποι καλών προθέσεων, ας υποθέσουμε πως ο Σαμαράς είναι αθώος του αίματος. Είναι, όμως, έτσι; Πότε διαφώνησε ή επιχείρησε να εφαρμόσει διαφορετική πολιτική στην Ελλάδα και ποια είναι η γραμμή στην οποία θα κινηθεί, στο μείζον αυτό θέμα, η ελληνική προεδρία στην Ευρωπαϊκή Ένωση;

Ο Σαμαράς δεν ήταν που εφάρμοσε την πολιτική της εσωτερικής υποτίμησης, με την οποία, προεκλογικά, υποτίθεται πως διαφωνούσε; Ο Σαμαράς δεν είναι αυτός που σιώπησε όταν περικόπτονταν τα κονδύλια για κοινωνικές πολιτικές στον προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Ο Σαμαράς δεν ήταν που προσέδεσε τη χώρα στο άρμα της Μέρκελ, η οποία επιβάλλει την τιμωρητική πολιτική στις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, όπου το πρόβλημα της ανεργίας έχει πάρει εφιαλτικές διαστάσεις, ιδιαίτερα στη μορφωμένη νεολαία, σε σημείο πλέον που να γίνεται λόγος για "χαμένη γενιά"; Ο Σαμαράς δεν ήταν αυτός που, δέσμιος ιδεοληψιών, μείωσε τις ήδη κουτσουρεμένες δημόσιες επενδύσεις, κάτω κι από τις προβλεπόμενες στους προϋπολογισμούς λιτότητας, προκειμένου να βγάλει πρωτογενές πλεόνασμα; Ο Σαμαράς δεν ήταν αυτός που υποστήριζε πως η κατανάλωση δεν είναι αναπτυξιακή επειδή γίνεται με δανεικά, αντί να δει πώς θα τονώσει στοχευμένα τη ζήτηση σε προϊόντα και υπηρεσίες με υψηλή εσωτερική προστιθέμενη αξία; Ο Σαμαράς δεν ήταν αυτός που μετέτρεψε τις εργασιακές σχέσεις σε λάστιχο (σ.σ.: τι μεταρρύθμιση κι αυτή), υποστηρίζοντας ότι η φθηνή εργασία θα τονώσει την ανάπτυξη, λες και υπάρχει ανάπτυξη χωρίς στοχευμένη τόνωση της ζήτησης; Τι θέλεις, δηλαδή, να μειώνεται η αγοραστική δύναμη των Ελλήνων κατά 37% και η εγχώρια ζήτηση κατά 31% και να μην υπάρξει έκρηξη της ανεργίας; Αν πιστεύεις στον Χούβερ, δεν μπορείς να υποδύεσαι τον Ρούσβελτ. Κάποια στιγμή αποκαλύπτεσαι...