Μετά τον Ξένιο Δία, τη διαπόμπευση των οροθετικών εκδιδόμενων γυναικών και τις επιχειρήσεις- σκούπα,  το περιστατικό αυτό γίνεται ακόμα ένας μελανός κρίκος στο φαύλο κύκλο που βαθαίνει την κοινωνική αδικία και την κοινωνική κρίση. Ενέργειες όπως αυτή, που υιοθετούνται με το πρόσχημα της δημόσιας υγείας και ασφάλειας, παραβιάζουν τις διεθνείς συμβάσεις, το σύνταγμα και το νόμο και οδηγούν την κοινωνία μας σε αδιέξοδο. 

Την ώρα που η κρίση επιδεινώνει την κατάσταση των  χρηστών μέρα με τη μέρα και οδηγεί περισσότερους ανθρώπους στη χρήση και το περιθώριο, περιμένει κανείς η Πολιτεία να ανταποκριθεί με μέτρα πρόληψης, έγκαιρης παρέμβασης, θεραπείας και επανένταξης. Αντίθετα, αυτού του είδους η τιμωρητική πολιτική, που στιγματίζει, διαπομπεύει και σπρώχνει πιο βαθιά στο περιθώριο, δεν έχει θέση σε ένα κράτος δικαίου, κάνει βαθύτερα τα ρήγματα της ελληνικής κοινωνίας και μεγαλώνει τα προβλήματά της.

Κέντρο Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕΘΕΑ)

Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής, Μονάδα Απεξάρτησης 18 ΑΝΩ

Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης, Ανοιχτή Θεραπευτική Κοινότητα ΑΡΓΩ

Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσ/νίκης, Τμήμα Αποκατάστασης Εξαρτημένων ΙΑΝΟΣ