Δεξιά και ακροδεξιά στο Ευρωκοινοβούλιο, συνασπίστηκαν προκειμένου να καταψηφιστεί το πρόσφατο ψήφισμα του πιο αντιπροσωπευτικού θεσμού της ΕΕ, σχετικά με τις παραβιάσεις του κράτους δικαίου στην Ελλάδα.
Βαρύ πλήγμα για την δήθεν φιλελεύθερη κυβέρνηση Μητσοτάκη, η οποία έκτοτε εκστρατεύει εναντίον του Ευρωκοινοβουλίου, κατηγορώντας ως ανθέλληνες τους ευρωβουλευτές που στήριξαν το ψήφισμα, από τους Φιλελεύθερους μέχρι τους Πράσινους και την Αριστερά.
Πέραν των ευρωβουλευτών της ΝΔ, το ψήφισμα καταψήφισαν οι εκπρόσωποι στο Ευρωκοινοβούλιο της Χρυσής Αυγής και της Ελληνικής Λύσης, ενώ οι του ΚΚΕ απείχαν, υποθέτω για να μην «μολυνθούν» πολιτικά, συμπορευόμενοι με το προαναφερθέν πολιτικό φάσμα, με το οποίο συντάχθηκαν και έξι του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος.
Αν δεν είμαστε στο 2024, ακούγοντας στελέχη της ΝΔ, θα νόμιζα ότι ζούμε μέρες της μετεμφυλιακής περιόδου, όταν η «εθνικοφροσύνη» ήταν είδος επαγγέλματος για πολιτικούς και στελέχη της Δεξιάς που έχτιζαν καριέρες με βάση τις επιδόσεις τους στον αντικομμουνισμό, χαρακτηρίζοντας ανθέλληνες πολίτες χωρών της Ευρώπης, που έρχονταν να συμπαρασταθούν στο ημιπαράνομο ελληνικό κίνημα ειρήνης, του οποίου ο φυσικός ηγέτης Γρηγόρης Λαμπράκης είχε δολοφονηθεί από το φασιστικό παρακράτος 22 Μαΐου 1963.
Θυμάμαι ότι και η χούντα χαρακτήριζε συνοδοιπόρους των κομμουνιστών ακόμα και την πλειοψηφία του Συμβουλίου της Ευρώπης που την είχε καθίσει στο σκαμνί για τα βασανιστήρια εις βάρος πολιτικών κρατουμένων, εξωθώντας το δικτατορικό καθεστώς να αποχωρήσει, για να μην αποβληθεί από τον σημαντικό αυτό ευρωπαϊκό θεσμό, που σήμερα είναι πολύ πιο αντιπροσωπευτικός και από το Ευρωκοινοβούλιο.
Αντί να απολογούνται στον ελληνικό λαό για τον διεθνή διασυρμό της χώρας από τα άθλια πεπραγμένα τους, σαν τις υποκλοπές, το κουκούλωμα σκανδάλων και την άρνησή τους να ερευνηθούν αξιόπιστα και σε βάθος οι τραγωδίες των Τεμπών και της Πύλου, θέλουν να βγουν και από πάνω, παριστάνοντας την κυβέρνηση Μητσοτάκη ως στόχο διεθνούς συνομωσίας. Αλήθεια, ξέχασαν ότι από το 1979, που το Ευρωκοινοβούλιο εκλέγεται απευθείας από τους πολίτες των χωρών μελών, έχει συμπαρασταθεί με αποφάσεις του στην Ελλάδα, έναντι των απειλών της Άγκυρας, στο δε Κυπριακό, είναι ο πιο σταθερός διεθνής συμπαραστάτης, κατά κανόνα με πρωτοβουλία της Αριστεράς και άλλες πολιτικές οικογένειες του προοδευτικού φάσματος.
Το χειρότερο είναι ότι στην προσπάθειά της να αντεπιτεθεί, η κυβέρνηση Μητσοτάκη χρησιμοποιεί εναντίον του ψηφίσματος του Ευρωκοινοβουλίου εκφράσεις παρόμοιες με εκείνες της κυβέρνησης Ερντογάν, όταν καταδικάζεται για τις φυλακίσεις των κουρδικής προέλευσης πολιτικών της αντιπάλων και συνεχείς παραβιάσεις ανθρώπινων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένης της ελευθερίας του τύπου.
Με τέτοιες αντιλήψεις και επιδόσεις της σημερινής κυβέρνησης της Ελλάδας, θεωρώ ότι κλονίζεται η θέση και ο ρόλος της πατρίδας μας στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την οποία η κυβέρνηση Μητσοτάκη είχε έρθει σε αντίθεση και στο ζήτημα της Συμφωνίας των Πρεσπών, μέγα εθνικό και ευρωπαϊκό επίτευγμα της κυβέρνησης Τσίπρα.
Επειδή η κυβέρνηση Μητσοτάκη καμαρώνει για τον ευρωπαϊσμό της, καταλήγω με μία λαϊκή παροιμία: «αλλού τα κακαρίσματα κι αλλού γεννάν οι κότες». Με άλλα λόγια, άλλοι εμφανίζονται ως ευρωπαϊστές και άλλοι είμαστε οι πραγματικοί, δηλαδή, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, του οποίου σήμερα κλείνει με επιτυχία και σφραγίδα ευρωπαϊσμού το 4ο συνέδριο.
Ο Πάνος Τριγάζης είναι υπεύθυνος του Γραφείου Ειρήνης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ
