Με αφοπλιστικό τρόπο ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης παραδέχτηκε χθες ότι μία από τις στοχεύσεις του νέου Ποινικού Κώδικα, στο πλαίσιο της πέμπτης τροποποίησής του από τη Ν.Δ. από το 2019 κι έπειτα, είναι να υπάρχει πραγματική φυλάκιση για τα πλημμελήματα.

Η σχετική πρόβλεψη του αρμόδιου υπουργείου Δικαιοσύνης στηρίζεται, μάλιστα, στην άποψη ότι συνιστά στρέβλωση το να μην εφαρμόζονται οι ποινές. Επομένως, για όλα τα πλημμελήματα οι ποινές που ορίζονται γίνονται μη εξαγοράσιμες. Η εξωφρενική αυτή διάταξη πρακτικά συνεπάγεται ότι οι ελληνικές φυλακές, που είναι ήδη υπερπλήρεις, θα γεμίσουν από πολίτες που έχουν καταδικαστεί για πλημμελήματα.

Γίνεται σαφές, ωστόσο, ότι η συγκεκριμένη πρόβλεψη αφορά και τους δημοσιογράφους, οι οποίοι πολλές φορές «καταδιώκονται» από καταχρηστικές αγωγές όσων ισχυρίζονται ότι συκοφαντήθηκαν από δημοσιεύματα και αναφορές, ακόμη κι αν αυτά είναι απολύτως στοιχειοθετημένα.

Εφόσον καθιερωθεί επομένως η κατάργηση της εξαγοράς της ποινής, πλήθος δημοσιογράφων κινδυνεύουν να μπουν στις φυλακές για 5-10 μήνες για το... έγκλημα της υπηρέτησης της ελευθεροτυπίας. Ήταν μία άλλη κυβέρνηση Μητσοτάκη που τον Σεπτέμβριο του 1991 οδήγησε στη φυλακή δημοσιογράφους και εκδότες επειδή οι εφημερίδες τους είχαν δημοσιοποιήσει προκηρύξεις τρομοκρατικών οργανώσεων, παραβιάζοντας τη νομοθεσία που είχε θεσπίσει η Ν.Δ. Το εάν η ιστορία θα επαναληφθεί, είτε ως φάρσα είτε ως αντιδημοκρατική πραγματικότητα, θα φανεί.

Ολα αυτά την ώρα που η Ε.Ε. καθιερώνει την προστασία όχι μόνο των δημοσιογράφων που υφίστανται τις συνέπειες εκδικητικών αγωγών, αλλά και των οργανώσεων που προασπίζονται τα δικαιώματα, ακριβώς με το σκεπτικό πως όταν η Πολιτεία στρέφεται εναντίον δημοσιογράφων, επί της ουσίας κινδυνεύει η ίδια η Δημοκρατία, αφού προασπίζονται το δημόσιο συμφέρον.

Ολα αυτά είναι ψιλά γράμματα για την κυβέρνηση Μητσοτάκη και την αποδεδειγμένα δυσανεκτική σχέση της με τον Τύπο.