Ο πόλεμος στη Γάζα φαίνεται ότι θα διαρκέσει, αλλά ακόμα και αύριο το πρωί να σταματούσε, η πραγματικότητα στην περιοχή μας έχει μεταβληθεί επί τα χείρω.

Προχθές στο επίπεδο της Ε.Ε. επιχειρήθηκε πραξικοπηματικά να ανακοινωθεί η διακοπή κάθε οικονομικής βοήθειας προς τους Παλαιστίνιους. Η Ελλάδα δεν ήταν μεταξύ των χωρών που αντέδρασαν σε αυτή την επίδειξη φιλοπόλεμης σκληρότητας. Ίσα-ίσα, για ακόμη μια φορά, όπως και στην Ουκρανία, η κυβέρνηση Μητσοτάκη και στη Γάζα έσπευσε να τοποθετηθεί μονόμπαντα και απόλυτα.

Το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται η Ελλάδα είναι η καθ’ οιονδήποτε τρόπο -μη ανθρωπιστικό- εμπλοκή της στη νέα ανάφλεξη του παλαιστινιακού. Οι σχέσεις με το Ισραήλ δεν πρέπει να οδηγήσουν σε «διευκολύνσεις» και άλλους τυχοδιωκτισμούς. Η κατάσταση που διαμορφώνεται ούτως ή άλλως θα μας επηρεάσει σε διάφορα επίπεδα που ξεφεύγουν από τη στενή εξωτερική πολιτική. Ενδεικτικά,  πιθανολογείται, π.χ., πως θα πολλαπλασιαστούν οι ήδη αυξημένες αγορές σπιτιών στην Ελλάδα (και στην Κύπρο) από Ισραηλινούς.

Εξαιρετικά επικίνδυνο είναι, επίσης, το γεγονός ότι επί του αντιμεταναστευτικού εδάφους που έχουν καλλιεργήσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη και τα ΜΜΕ ενισχύονται οι ακροδεξιές φωνές που παραλληλίζουν την εξέγερση των Παλαιστινίων στην ίδια τους την πατρίδα με επίθεση ισλαμιστών από την οποία υποτίθεται ότι κινδυνεύει η Ελλάδα.

Η Ελλάδα κατόρθωσε τα τελευταία 70 χρόνια να μην αποτελέσει κομμάτι του Μεσανατολικού και να διατηρεί καλές σχέσεις και με το Ισραήλ και με τον αραβικό κόσμο. Και είχε πάντα μια θέση στην καρδιά της για έναν λαό που αυτά τα 70 χρόνια πολεμάει να υπάρξει, τους Παλαιστίνιους. Σε αυτή τη λογική πρέπει να παραμείνει.