Ακόμα δεν ξέρουμε πόσο μας κόστισαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 - οι γνώμες συγκλίνουν στα 20 δισεκατομμύρια

Το στέγαστρο Καλατράβα αποτελεί έναν πολύ ταιριαστό συμβολισμό, πιθανόν το επιστέγασμα, της κατάρρευσης του ελληνικού κράτους και κάποιων από τους λόγους που κρύβονται πίσω από αυτή την κατάρρευση.

Τα λεγόμενα ολυμπιακά έργα και οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004, ως η νέα «Μεγάλη Ιδέα» της «ισχυρής Ελλάδας», συνέβαλαν καθοριστικά στη χρεοκοπία του ελληνικού κράτους μόλις λίγα χρόνια αργότερα.

Ακόμα δεν ξέρουμε πόσο μας κόστισαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 - οι γνώμες συγκλίνουν στα 20 δισεκατομμύρια. Πολύ μεγάλο μέρος αυτών των χρημάτων πήγε στους μεγάλους ελληνικούς κατασκευαστικούς ομίλους για έργα βιτρίνας, για έργα που εγκαταλείφθηκαν, για έργα που χαρίστηκαν έναντι πινακίου φακής, όπως είναι πιθανό να συμβεί και με το ΟΑΚΑ, για έργα που τώρα απλώς κατεδαφίζονται, όπως τα ολυμπιακά έργα του Ελληνικού, που χρησιμοποιήθηκαν άπαξ μόλις για δεκαπέντε μέρες. Σημειωτέον, η πολύ σημαντική τεχνογνωσία που απέκτησε η Δημόσια Διοίκηση από όλη αυτή την ιστορία εγκαταλείφθηκε με την τελετή λήξης των Αγώνων.

Εγινε ένα τεράστιο φαγοπότι, του οποίου τον λογαριασμό πληρώνουμε όλοι. Και σκοτώθηκαν και δεκατρείς εργάτες στα ολυμπιακά εργοτάξια.

Στη νέα «Μεγάλη Ιδέα» των Ολυμπιακών Αγώνων είχε προσχωρήσει σχεδόν όλη η Ελλάδα, σχεδόν όλες οι πολιτικές δυνάμεις. Εκτός από κάποιους ανυπότακτους Γαλάτες, που λέγονταν τότε Συνασπισμός της Αριστεράς. Αυτό το μικρό κόμμα, που πάλευε ανάμεσα στο μέσα και στο έξω από τη Βουλή, ήταν η μόνη πολιτική δύναμη στην Ελλάδα η οποία αντιτάχθηκε στην ανάληψη των Ολυμπιακών Αγώνων, και μάλιστα προειδοποιώντας με ανατριχιαστική ακρίβεια, σε ανύποπτο χρόνο, για το τι επρόκειτο να συμβεί.