φωτ. EUROKINISSI/ ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ

Η ακρίβεια τρώει τον παρά κοντά δύο χρόνια, με την κυβέρνηση Μητσοτάκη να παρακολουθεί διακριτικά - ακριβώς όπως παρακολούθησε τους Κροάτες νεοναζί που θέλει ελεύθερους η Θύρα 13.

Και αυτό όταν δεν φροντίζει να ενισχύει τα «απρόσμενα» υπερκέρδη στον ενεργειακό τομέα. Τα νοικοκυριά βιώνουν όλο και πιο επώδυνα τις επιπτώσεις στο πετσί τους, με την ποσότητα αλλά και την ποιότητα των τροφίμων που μπαίνουν στο σπίτι να συρρικνώνονται, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για την ίδια την υγεία όλο και περισσότερων ανθρώπων, όπως και των παιδιών τους.

Εκτός από τη ραγδαία φτωχοποίηση της μεσαίας τάξης, στο όνομα της οποίας εξελέγη δύο φορές η Ν.Δ., αυτή η μείωση της αγοραστικής ικανότητας άρχισε να αφήνει το σημάδι της και στην «υψηλή» οικονομία - αυτή που ο Μητσοτάκης εξακολουθεί να παρουσιάζει ως ισχυρό χαρτί… Τα σούπερ μάρκετ, που από την περίοδο της πανδημίας είδαν τα έσοδα και τα κέρδη τους να μπαίνουν σε πορεία διαρκούς εκτόξευσης, άρχισαν να καταγράφουν οριακή αύξηση πωλήσεων λόγω του πληθωρισμού, με αποτέλεσμα την αναιμική ανάπτυξη, τη συρρίκνωση των λειτουργικών κερδών και, σε κάποιες περιπτώσεις, τις ζημιές στα προ φόρων αποτελέσματα.

Σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο άρχισε να καταγράφεται και μια σημαντική μείωση στο ανθρώπινο δυναμικό τους, όπως ονομάζουν στις οικονομικές ανακοινώσεις τις εκατοντάδες απολύσεις.

Οι πανηγυρισμοί Μητσοτάκη για τη δυναμικότητα της οικονομίας και τη μείωση της ανεργίας δεν σημαίνουν απολύτως τίποτα για όλους αυτούς τους ανθρώπους. Τίποτε άλλο εκτός από απαισιοδοξία, το συναίσθημα που κυριαρχεί σε ποσοστό μεγαλύτερο από 60% τόσο μεταξύ των εργαζόμενων όσο και μεταξύ των επιχειρηματιών.

Η απαισιοδοξία γεννά απογοήτευση και θυμό, που αν δεν αναλάβει η Αριστερά να εκφράσει με ένα ολοκληρωμένο πολιτικό σχέδιο, κινδυνεύουμε να το δούμε να τροφοδοτεί τα πιο σκοτεινά ρεύματα του πολιτικού ανορθολογισμού, αυτά τα οποία ήδη έχουν κάνει την εμφάνισή τους από μακρού στο πολιτικό σκηνικό. Δεν υπάρχει άλλος χρόνος.