Έχω ένα ερώτημα. Πως θα έπρεπε να τιμηθούν οι τρεις νεκροί της ανθρωπιστικής αποστολής στην Λιβύη; Η απάντηση είναι ότι επρόκειτο για ήρωες της ειρήνης και όχι πολέμου και έτσι έπρεπε να ανακηρυχθούν για να μείνει ζωντανή η μνήμη τους, να περάσει και στα σχολεία. Ωστόσο, η Ελληνική Δημοκρατία επέλεξε να τους απονείμει βαθμούς στην στρατιωτική ιεραρχία, που αν συνεπάγονται κάποιες υλικές αμοιβές για τις οικογένειες, καλώς έγιναν, αλλά δεν φτάνουν.
Ως κίνημα ειρήνης, ειδικότερα ως ΠΑΔΟΠ, τιμήσαμε την μνήμη των ηρώων αυτών, στο πλαίσιο της Διεθνούς Ημέρας Ειρήνης, που είναι η καθιερωμένη από τον ΟΗΕ 21η Σεπτεμβρίου, την οποία λίγοι θυμήθηκαν στην χώρα μας. Στην δική μας περίπτωση, χάθηκαν τρεις ζωές σε αυτοκινητιστικό ατύχημα, σύμφωνα με την επίσημη ενημέρωση, αλλά στην διαδρομή του χρόνου πολλές ζωές έχουν χαθεί διεθνώς σε ανθρωπιστικές αποστολές, στις οποίες κατά κανόνα πρωτοστατεί το νοσηλευτικό προσωπικό. Με άλλα λόγια, οι αποστολές αυτές αποτελούν αναντικατάστατο έργο ειρήνης και προστασίας της ζωής. Τιμήσαμε, λοιπόν, συμβολικά την Διεθνή Ημέρα Ειρήνης στο Μνημείο Νίκου Νικηφορίδη στον Βύρωνα, ως ημέρα εγρήγορσης και κινητοποίησης.
Δυστυχώς, πολλοί πόλεμοι μαίνονται παγκοσμίως, με της Ουκρανίας πιο αιματηρό και καταστροφικό, αιτία πολλών κρίσεων, με τραγικές επιπτώσεις στις κοινωνίες. Συνέπεια του ίδιου πολέμου και οι νέες υπέρογκες στρατιωτικές δαπάνες, που συνολικά αναλογούν σε πλέον των πέντε δισεκατομμυρίων δολάρια την ημέρα. Με την έννοια αυτή, σκοτώνουν και οι στρατιωτικές δαπάνες, καθώς αφαιρούνται από υπηρεσίες υγείας, παιδείας, κοινωνικής προστασίας και περιβαλλοντικά βιώσιμης ανάπτυξης.
Βαρύτατο τίμημα στον τομέα αυτό πληρώνει και ο ελληνικός λαός λόγω διαδοχικών εντάσεων στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και όχι μόνο. Προέχει, λοιπόν, η μακροπρόθεσμη επίλυση των προβλημάτων με την Τουρκία, μέσω ενός αξιόπιστου διαλόγου στη βάση του διεθνούς δικαίου με ορίζοντα την Χάγη.
Όμως, σχετικός οδικός χάρτης δεν προέκυψε από την συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν στην Νέα Υόρκη, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ήταν χρήσιμη. Κακώς ορισμένες πολιτικές δυνάμεις της χώρας μας ζήτησαν την ακύρωσή της, θέση πολιτικά και εθνικά ανεύθυνη.
Για τους διά βίου αγωνιστές της ειρήνης σε αυτή την χώρα, που συνεχίζουν να πορεύονται στα βήματα του Νικηφορίδη και του Λαμπράκη, δεν υπάρχει άλλη επιλογή από τον διάλογο και την συνεργασία, ιδιαίτερα στην περιοχή των Βαλκανίων και της Ανατολικής Μεσογείου, με την σκέψη μας πάντοτε στην τραγωδία της Κύπρου, που συνεχίζεται εδώ και σαράντα εννέα χρόνια και της οποίας η de jure διχοτόμηση είναι αδιανόητη.
Ανέφικτη είναι στο πλαίσιο της ΕΕ η θέση που επανέλαβε ο Ερντογάν και στον ΟΗΕ, για λύση «δύο κρατών» στην Κύπρο. Η Ένωση έχει δεχτεί ως πλήρες μέλος την Κυπριακή Δημοκρατία ως σύνολο και τουλάχιστον διαδικαστικά, αν όχι πολιτικά, είναι πολύ δύσκολο έως αδύνατο να κινηθεί διαδικασία ένταξης δεύτερου κυπριακού κράτους.
Απαιτήσαμε, λοιπόν, με την ευκαιρία της Διεθνούς Ημέρας Ειρήνης, ειρήνη με δικαιοσύνη στην Κύπρο, όπως και στην Παλαιστίνη. Ταυτόχρονα, προτείνουμε και διεκδικούμε ειρήνη με την Φύση, της οποίας τον διαρκή βιασμό και οργή πλήρωσε πρόσφατα και η χώρα μας στον Έβρο και την Θεσσαλία. Άρα, απαιτείται τέλος στις περιβαλλοντοκτόνες πολιτικές, με την απομάκρυνση της ανθρωπότητας από το κυρίαρχο σήμερα μοντέλο ανάπτυξης, το οποίο ευνοεί το αλόγιστο κυνήγι του κέρδους και την λεηλασία της φύσης. Διαφορετικά, τίθεται ζήτημα διατήρησης της ζωής στον πλανήτη Γη.
*Ο Πάνος Τριγάζης είναι πρόεδρος του Παρατηρητηρίου Διεθνών Οργανισμών και Παγκοσμιοποίησης-ΠΑΔΟΠ και δημοτικός σύμβουλος Βύρωνα
