Ο σιδηρόδρομος εγκαταλείφθηκε συνειδητά και στρατηγικά. Οι κύριοι Μητσοτάκης και Καραμανλής μεθόδευσαν την απαξίωσή του και τον οδήγησαν σε μια πορεία κατάρρευσης και καταστροφής. Μια πορεία με γνωστό οδυνηρό αποτέλεσμα το δυστύχημα των Τεμπών.

Η απαξίωση του ΟΣΕ, η υποβάθμιση των υποδομών, το «πάγωμα» των έργων σε εκτέλεση, όπως αυτά των συστημάτων ασφάλειας, ο περιορισμός των δρομολογίων εξυπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα: τους ανταγωνιστές του τρένου και όσους βρήκαν την ευκαιρία να κερδίσουν, είτε μειώνοντας τα κόστη, ενώ λαμβάνουν κρατικές επιδοτήσεις, είτε μπαίνοντας στη συντήρηση του δικτύου.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει ξεκάθαρο σχέδιο απαξίωσης και ιδιωτικοποίησης του σιδηροδρόμου. Είχε πριν καιρό εξαγγείλει τρία ΣΔΙΤ για τη συντήρηση του δικτύου, το οποίο εγκατέλειψε.

Έχει, όμως, και μια εμμονή στο ψέμα, όσο αποκαλύπτονται ο ρόλος της και οι συνέπειες των πράξεών της.

Μέχρι το δυστύχημα των Τεμπών ο κ. Καραμανλής έβγαζε τις μετακινήσεις με τρένο «ασφαλείς» και όλους εμάς «ψεύτες» όταν θέταμε σχετικά θέματα. Μετά το δυστύχημα ο κ. Γεραπετρίτης επένδυσε στο αφήγημα μιας τηλεδιοίκησης σε πλήρη λειτουργία, ακόμα και τη βραδιά του δυστυχήματος, αφήγημα που κατέρριψαν εργαζόμενοι του σιδηροδρόμου ενώπιον των τηλεοπτικών συνεργείων και ενός κάθιδρου υφυπουργού Μεταφορών, ο ίδιος ο ΟΣΕ και τρία πορίσματα που έχουν εκδοθεί ως σήμερα. Τηλεδιοίκηση υπήρχε ως τον Ιούλιο του 2019. Από εκεί και πέρα επήλθε η διάλυση.

Σήμερα έχουμε τον κ. Σταϊκούρα να επαίρεται για το «θαύμα της τηλεδιοίκησης». Να επαίρεται για ένα σύστημα το οποίο κατά τον κ. Γεραπετρίτη υπήρχε.

Αν δεν ήταν υπόλογοι για τον θάνατο 57 συνανθρώπων μας, θα ήταν απλώς αστείοι.

Ο σιδηρόδρομος μπορεί να αποτελέσει εργαλείο ανάπτυξης. Αλλά μόνο όταν το υπερασπιστεί μια προοδευτική κυβέρνηση. Σήμερα με τη Δεξιά του κ. Μητσοτάκη δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτε άλλο από απαξίωση, εγκατάλειψη, εκτροχιασμούς και δυστυχήματα.