Ο γνωστός πανεπιστημιακός και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, Ευκλείδης Τσακαλώτος, αποτελεί ένα από τα «στηρίγματα» της αξιωματικής αντιπολίτευσης στα ζητήματα οικονομικής πολιτικής. Μιλώντας στην «Εφ.Συν.» δηλώνει ότι η απόφαση για κούρεμα καταθέσεων στην Κύπρο «υποσκάπτει το οικοδόμημα της ευρωζώνης», προτείνοντας τη συμμαχία των χωρών του Ευρωπαϊκού Νότου «ώστε να αλλάξει η αρχιτεκτονική του ευρώ», σημειώνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «ενδιαφέρεται για τις επενδύσεις, αλλά δεν αποτελούν την αρχή και το τέλος της προσέγγισής του» και επιμένει ότι η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ παραμένει ρεαλιστική και ριζοσπαστική.

Συνέντευξη στον Νίκο Σβέρκο

Normal 0 false false false MicrosoftInternetExplorer4

/* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;}

Το να κουρεύονται οι καταθέσεις στις κυπριακές τράπεζες είναι προφανές ότι προκαλεί αναστάτωση και πανικό στους πολίτες. Πού αποσκοπεί μια τέτοια απόφαση από την πλευρά του Eurogroup και ποια είναι πλέον η διέξοδος;

Η απόφαση του Eurogroup για το κούρεμα των καταθέσεων στην Κύπρο πράγματι αγγίζει τα όρια του παραλόγου. Σε οποιαδήποτε πλέον χώρα της Ε.Ε. η πιθανότητα υπαγωγής σε πρόγραμμα προσαρμογής μπορεί να οδηγήσει σε «bank run» με απρόβλεπτες συνέπειες. Αυτή, ωστόσο, η απόφαση, που εκτός των άλλων ναρκοθετεί και τις προοπτικές της τραπεζικής ένωσης σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αποτελεί συνέπεια της λογικής αντιμετώπισης τις κρίσης από τις κυρίαρχες δυνάμεις. Οι δυνάμεις αυτές επιμένουν να θεωρούν ότι δεν έχουμε μια κρίση χρέους στην ευρωζώνη, αλλά αντίθετα εθνικά, κατά τόπους προβλήματα που απαιτούν ανάλογες λύσεις. Η λογική αυτή, όχι μόνο δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα στη ρίζα του, αλλά όσο συνεχίζεται υποσκάπτει το οικοδόμημα της ευρωζώνης, προκαλώντας την οργή των λαών. Ακριβώς, όμως, επειδή η κρίση είναι ευρωπαϊκή, η επίλυσή της απαιτεί συνολική προσέγγιση και όχι «εθνικές» απαντήσεις. Οι χώρες, επομένως, του Νότου θα πρέπει να συμμαχήσουν και να επιβάλουν την αλλαγή της αρχιτεκτονικής της ευρωζώνης.

            Βρεθήκατε πριν από λίγες ημέρες στο Λονδίνο μαζί με τον Αλέξη Τσίπρα. Με δεδομένο ότι η Μ. Βρετανία ακολουθεί μια ιδιαίτερη προσέγγιση όσον αφορά την Ε.Ε. και την Ελλάδα, πώς αξιολογείτε την εκεί παρουσία του κλιμακίου του ΣΥΡΙΖΑ;

Αν κρίνει κανείς από τη μεγάλη προσέλευση στην ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στο LSE, αλλά και το πόσοι καθηγητές πανεπιστημίου ήρθαν να μας συναντήσουν κατ’ ιδίαν και να ακούσουν τι προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ, τότε μπορούμε να πούμε ότι η Αριστερά στην Ελλάδα δεν αντιμετωπίζεται πλέον ως ένας περιθωριακός κίνδυνος. Οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ αναγνωρίζονται, γίνονται προϊόν επεξεργασίας, έχουν σταματήσει οι καταστροφολογικές κορόνες. Και εν τέλει ο ΣΥΡΙΖΑ αποκτά σεβασμό και σημαντική πρόσβαση σε μεγάλα και διαφορετικά ακροατήρια. Σε ακροατήρια έτοιμα να μας ακούσουν. Ο κόσμος και οι πανεπιστημιακοί άκουσαν μια επιχειρηματολογία που δεν έχουν συνηθίσει και γνώρισαν την ανθρωπιστική κρίση που έχει επιφέρει η πολιτική λιτότητας των μνημονίων. Iσως τους φανεί χρήσιμη μια τέτοια γνώση.

            Το Hellenic Observatory του LSE όμως φημίζεται για τις φιλομνημονιακές θέσεις του. Σε τι μπορεί να βοηθούν οι ομιλίες του Αλέξη Τσίπρα εκεί;

Ο ΣΥΡΙΖΑ μιλά με κινήματα και κόμματα στο εξωτερικό. Εκεί μαθαίνει από τις εμπειρίες άλλων χωρών, χτίζει συμμαχίες, διαμορφώνει κοινές θέσεις και στάσεις. Αλλά απαιτείται και κάτι άλλο. Να επικοινωνεί με διανοούμενους, πανεπιστημιακούς και γενικότερα με την κοινωνία των πολιτών, μιλώντας για τις θέσεις του, για τις αναλύσεις που κάνει για την κρίση. Όλα αυτά δεν μπορούμε να τα αφήσουμε στα καθεστωτικά ΜΜΕ και τους διεθνείς οργανισμούς, που όπως καταλαβαίνουμε δεν είναι και τόσο αμερόληπτοι! Πρέπει να φτιάξουμε ακροατήρια που να μας αφουγκράζονται για αυτό που είμαστε, μια Ριζοσπαστική Αριστερά που έχει αναλύσει την κρίση και θεωρεί ότι η λύση θα έρθει μέσα από ρήξεις με το παρελθόν, με βαθιές τομές μετασχηματισμού της οικονομίας και της κοινωνίας.

            Ένα από τα «στοιχήματα» που θέτουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις είναι η προσέλκυση ξένων επενδύσεων. Με ποιο τρόπο θα προσελκύσετε επενδύσεις, όταν οι επιχειρηματικοί κολοσσοί θέλγονται κυρίως από το χαμηλό εργατικό κόστος;

Οι αντίπαλοί μας λένε το εξής: Το σωστό πλαίσιο θα οδηγήσει στην αύξηση των ξένων επενδύσεων, οι οποίες θα φέρουν την ανάπτυξη κι έτσι θα αυξηθεί η απασχόληση. Αυτό, όμως, δεν ισχύει πάντα. Υπάρχουν χώρες που αναπτύχθηκαν, παρά το γεγονός ότι δεν είχαν ξένες επενδύσεις. Το ίδιο συμβαίνει και με το θεσμικό πλαίσιο. Εχει αποδειχτεί ότι πολλές χώρες αναπτύχθηκαν με εργαλεία που αποτελούν ανάθεμα για τους νεοφιλελεύθερους και την εγχώρια και εξωτερική τρόικα, όπως η ενεργή κρατική παρέμβαση, οι στοχευόμενες χρηματοδοτήσεις, οι κρατικές επενδυτικές τράπεζες, η υιοθέτηση κλαδικών πολιτικών κ.λπ. Αναφορικά με τη σχέση ανάπτυξης - απασχόλησης, αυτή δεν συμβαίνει αυτόματα, αρκεί να υπενθυμίσω τον όρο «άνεργη ανάπτυξη».

            Θέλει λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ τις επενδύσεις ή τις εξοβελίζει;

Στον ΣΥΡΙΖΑ ενδιαφερόμαστε για τις επενδύσεις, αλλά δεν αποτελούν την αρχή και το τέλος της προσέγγισής μας. Σε μια περίοδο μαζικής ανεργίας, θέλουμε να κάνουμε πολλά πράγματα, από την κοινωνική οικονομία ως τη διαμόρφωση μιας βιομηχανικής πολιτικής που θα ενθαρρύνει τη δικτύωση των επιχειρήσεων, από τη στήριξη εγχειρημάτων αυτο-οργάνωσης ώς τη λειτουργία του Δημοσίου ως εργοδότη έσχατης προσφυγής. Είναι δύσκολο σε μια τόσο σφοδρή κρίση να μπορέσει ο ιδιωτικός τομέας να αντιστρέψει την κατάσταση για να αντιμετωπιστεί η οικονομική και κοινωνική καταστροφή. Το κράτος λοιπόν πρέπει να παίξει βασικό ρόλο, όπως και οι πρωτοβουλίες της κοινωνίας.

            Τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ αυτή τη στιγμή δεν του χαρίζουν αυτοδυναμία. Η εφαρμογή όμως ενός ριζοσπαστικού προγράμματος προοδευτικών μεταρρυθμίσεων απαιτεί σταθερή κυβέρνηση. Με ποιες λοιπόν δυνάμεις θα συμμαχήσετε και θα κυβερνήσετε;

Είναι πράγματι δύσκολο να απαντηθεί αυτή η ερώτηση. Διότι δεν είναι δυνατόν να γνωρίζει κανείς σήμερα το διακύβευμα των επόμενων εκλογών. Πολύ δε περισσότερο, κανείς δεν μπορεί να προεξοφλήσει τον αυριανό συσχετισμό δυνάμεων, πώς δηλαδή θα διαμορφωθεί το πολιτικό σκηνικό. Επειδή όμως η κατάσταση είναι ρευστή, θεωρούμε ότι θα κερδίσει τους συσχετισμούς εκείνη η πολιτική δύναμη που όχι μόνο έχει την καλύτερη ερμηνεία για τα αίτια της κρίσης, αλλά κυρίως που μπορεί να δώσει και μια διέξοδο προς όφελος της πλειοψηφίας της κοινωνίας. Αυτό μας κάνει αισιόδοξους, διότι η πρότασή μας είναι και ρεαλιστική, χωρίς να μετατοπιζόμαστε σε συντηρητικές θέσεις, αλλά και ριζοσπαστική, χωρίς να παραπέμπουμε σε ένα σοσιαλισμό του μέλλοντος.

            Γιατί δυσφόρησαν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ με την ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στο Ίδρυμα «Καραμανλής»; Είναι δικαιολογημένα τα όσα του επέρριψαν;

Όταν πρόκειται για μια ιστορική αποτίμηση ενός προσώπου που έχει σημαδέψει ποικιλοτρόπως μια εποχή, ο καθένας καταλαβαίνει ότι υπάρχει χώρος για διαφορετικές αποτιμήσεις. Ιδιαίτερα όταν την αποτίμηση την κάνουν οι αριστεροί και αριστερές με διαφορετικά προσωπικά βιώματα και διαφορετικές θεωρητικές και ιστορικές αναφορές. Σε αυτό το επίπεδο, οι διαφωνίες για την αποτίμηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή είναι και αναπόφευκτες και θεμιτές. Όμως θεωρώ ότι η Αριστερά πρέπει να πηγαίνει όπου της προσφέρεται βήμα. Βεβαίως πάντα με το στίγμα της, με τη διαφορετικότητά της και με τις αξίες της.

Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών