Υπάρχει, δηλαδή, υψηλή ζήτηση για ανειδίκευτη απασχόληση και πολύ περιορισμένη ζήτηση για εξειδικευμένη απασχόληση που υποδηλώνουν την προβληματική δομή της ελληνικής οικονομίας, δηλαδή μια οικονομία η οποία είναι προσανατολισμένη στην παραγωγή προϊόντων και υπηρεσιών χαμηλής και μέσης προστιθέμενης αξίας.

Αντιθέτως, χρειαζόμαστε μια στρατηγική για ποιοτική ανάπτυξη, η οποία θα στηρίζεται στο εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό και θα έχει ως στόχο τη σταδιακή αύξηση της παραγωγής προϊόντων και υπηρεσιών υψηλής προστιθέμενης αξίας, με αύξηση ιδίως της βιομηχανικής παραγωγής, καθώς και τη στροφή προς τις εξαγωγές.

Όμως ο δημόσιος λόγος στη χώρα μας κυριαρχείται από τα «μεγάλα» λόγια χωρίς αντικειμενικό περιεχόμενο σχετικά με την οικονομική πορεία της χώρας και έτσι συσκοτίζει την πραγματική κατάσταση. Μέχρι τώρα η αντιμετώπιση ήταν ότι δεν είναι πολιτικά σκόπιμο να αναδειχθούν αυτές οι τεράστιες αποκλίσεις πολιτικών διακηρύξεων και πραγματικότητας.

Η τρέχουσα κατάσταση της χώρας είναι κρίσιμη και δεν επιτρέπει πια τη στάση της αποστασιοποίησης. Η ωραιοποίηση της εικόνας της ελληνικής οικονομίας, εν τοις πράγμασι, δρα συσκοτιστικά, υπονομεύοντας τη δυνατότητα των πολιτών αλλά και του κράτους να κατανοήσει την πραγματική οικονομική και κοινωνική κατάσταση και να δράσει σχεδιαστικά ανάλογα.

Είναι ζωτικής σημασίας, λοιπόν, οι δυνάμεις που προσεγγίζουν κριτικά τη σημερινή κατάσταση να αναδείξουν τα πολλά συστημικά αδιέξοδά μας και να ηγηθούν της προσπάθειας υπέρβασής τους.

Διαβάστε το κείμενο εργασίας του Λόη Λαμπριανίδη

* Λόης Λαμπριανίδης, Οικονομικός γεωγράφος, καθηγητής ΠΑΜΑΚ, π. Γενικός Γραμματέας Ιδιωτικών Επενδύσεων Υπουργείο Οικονομίας & Ανάπτυξης, μέλος Γνωμοδοτικού Συμβουλίου ΕΝΑ – Κείμενο εργασίας στο Ινστιτούτο Εναλλακτικών Πολιτικών ΕΝΑ