Tο μάπετ σόου που εκτυλίχτηκε γύρω από την υποψηφιότητα του Κώστα Αχ. Καραμανλή κατέληξε σε μπούμερανγκ για τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Είναι βέβαια γνωστό ότι οι εκλογικές λίστες των κομμάτων ανακοινώνονται την τελευταία στιγμή, αλλά η καθυστέρηση στην τελική ανακοίνωση για την τύχη του τέως υπουργού Μεταφορών έκρυβε την προφανή σκοπιμότητα να παρουσιαστεί η τελική θετική απάντηση του μεγάρου Μαξίμου ως προϊόν βαθιάς σκέψης ή ακόμα και ως ένα είδος ποινής για τον στενό συνεργάτη του κ. Μητσοτάκη που ανέλαβε την «πολιτική ευθύνη» για την τραγωδία, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό.
Για τον παράδοξο τρόπο που (αυτο)χρίστηκε υποψήφιος βουλευτής της Ν.Δ. ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχω ήδη αναφερθεί στα δύο προηγούμενα σημειώματά μου. Αλλά το ζήτημα έχει και άλλες ενδιαφέρουσες πλευρές που σχετίζονται με το ιδιότυπο μπρα ντε φερ μεταξύ καραμανλικών και μητσοτακικών στη Ν.Δ.
Χάρη στη σκέψη του φίλου αναγνώστη Σ.Α. από την Καλαμάτα αναζήτησα την πρώτη επίσημη ανακοίνωση για την υποψηφιότητα του Κυριάκου Μητσοτάκη πριν από τις εκλογές του 2004. Ως γνωστόν, αρχηγός τότε της Ν.Δ. ήταν ο άλλος Κώστας Καραμανλής (του Αλέκου εκείνος).
Προτού καν σκεφτεί τα ψηφοδέλτια του κόμματός του, σε μια στιγμή που οι εκλογές έμοιαζαν πολύ μακρινές, ο κ. Καραμανλής άκουσε έκπληκτος τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη να δηλώνει σε συνέντευξή του στον «ΑΝΤ1» στις 14.3.2003, ένα χρόνο δηλαδή πριν από τις εκλογές, ότι «δικαιωματικά» θα είναι υποψήφιος στις εκλογές ο Κυριάκος, προσδιορίζοντας ακόμα και την εκλογική περιφέρεια που είχε επιλέξει η οικογένεια! Την επομένη η είδηση προβλήθηκε βέβαια σε όλα τα μέσα ενημέρωσης. Στο «Βήμα», λ.χ., που τότε ακόμα είχε και ημερήσια έκδοση, ο Βασίλης Χιώτης παρουσίαζε την είδηση σε συνδυασμό με την παράλληλη απαίτηση του πατέρα Μητσοτάκη να μην επανέλθει ο Αντώνης Σαμαράς στη Ν.Δ.: «Ο Μητσοτάκης “κατεβάζει” Κυριάκο και “κόβει” Σαμαρά» (15.3.2003).
«Ο Κυριάκος», έλεγε ο πατέρας του, «δικαιωματικά νομίζω μπορεί να είναι υποψήφιος στη Β’ Αθηνών διότι είναι ένα στέλεχος το οποίο αξίζει να δοκιμαστεί. Εχει προσόντα και όνομα». Μάλιστα ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης δεν εμφάνιζε αυτή τη «δικαιωματική» εκλογή ως συνέπεια κάποιας μελλοντικής δικής του αποχώρησης, αλλά ως φυσική συνέπεια της απόσυρσης της Ντόρας Μπακογιάννη από τη Βουλή, εφόσον η κόρη του είχε ήδη από τον Ιανουάριο του 2003 αναλάβει καθήκοντα δημάρχου στην Αθήνα: «Ακόμα και τώρα είμαστε δύο από την οικογένεια, ήταν η Ντόρα και ήμουνα κι εγώ. Θαυμάσια μπορεί να είμαι και εγώ με τον Κυριάκο».
Με τίτλο «Οικογενειακό δράμα» παρουσίαζε το ζήτημα ο «Μικροπολιτικός» στην άλλη εφημερίδα της ίδιας επιχείρησης: «Το θέμα Κυριάκου, που εργάζεται ακόμη στον τραπεζικό τομέα, χειρίζεται ο πατήρ Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Μόνο που ο επίτιμος της Ν.Δ. αλλιώς τα λέει το πρωί, αλλιώς το απόγευμα. Σε δηλώσεις του πριν από το Πολιτικό Συμβούλιο της Ν.Δ., ο Μητσοτάκης εμφάνιζε τον υιό ως αυτοδικαίως υποψήφιο, μετά όμως τα μάζεψε» («Τα Νέα», 17.3.2003). Η εφημερίδα εξηγούσε τους λόγους: «Γιατί τα μασάει ο επίτιμος; Μάλλον γιατί θα ήθελε να είναι και στην επόμενη Βουλή παρέα με τον Κυριάκο.
Ως πρώην πρωθυπουργός δεν χρειάζεται σταυρό, το θέμα όμως είναι σε ποιο ψηφοδέλτιο θα μπει. Στη Β’ Αθηνών θα έχουμε εξέγερση των ποπολάρων αν υπάρχουν δύο Μητσοτάκηδες στο ψηφοδέλτιο. Στην Α’ Αθηνών που έχει μικρύνει δεν περισσεύει θέση. Κανένας δεν τολμάει να τα πει ευθέως στον επίτιμο, όμως η παρατήρηση του Κώστα Καραμανλή ότι “η ιστορία με τις λίστες υποψηφίων δεν έχει ακόμα ανοίξει” εκφράζει μάλλον δυσφορία για το όλο θέμα». Συμπέρασμα; «Η υποψηφιότητα Κυριάκου Μητσοτάκη εξελίσσεται αν όχι σε πολιτική πατροκτονία, πάντως σε οικογενειακό δράμα».
Την επομένη το «Βήμα» κατέγραφε τις αντιδράσεις των βουλευτών της Ν.Δ.: «Η υποψία ότι πατέρας και γιος επιθυμούν να είναι ταυτόχρονα στη Βουλή προκάλεσε οργή και δυσφορία σε πολλούς βουλευτές της Ν.Δ., ειδικά όσους εκλέγονται σε δύσκολες συνθήκες και με πολλές αντιξοότητες. Για να κλείσει το νέο μέτωπο, ο κ. Καραμανλής αντέδρασε λέγοντας ότι “η ιστορία με τις λίστες υποψηφίων δεν έχει ακόμη ανοίξει”» (18.3.2003).
Και τι απέγινε τελικά; Επτά μήνες αργότερα ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης κατάλαβε ότι δεν μπορεί να εξασφαλίσει την υποψηφιότητα του γιου του αν δεν αποσύρει τη δική του. Ο τότε αρχηγός της Ν.Δ. Καραμανλής φαίνεται ότι δεχόταν την υποψηφιότητα του γιου Μητσοτάκη μόνο αν συνοδευόταν από την απόσυρση του πατέρα. Και έτσι, τον Σεπτέμβριο του 2003 πληροφορηθήκαμε από το ΦΕΚ (225/23.9.2003) ότι ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης απέλυσε την επί δεκαετίες συνεργάτιδά του Σάκη Κυπραίου, αλλά μόνο επειδή από τον Απρίλιο την είχε ήδη «μετατάξει» στο πολιτικό γραφείο του γιου του.
Ανεξάρτητα, πάντως, από την τελική κατάληξη, η ουσία της υπόθεσης ήταν ότι πολύ προτού τεθεί θέμα εκλογών, «ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης χειρίστηκε το ζήτημα της υποψηφιότητας του υιού του στη Β’ Αθηνών» («Τα Νέα», 17.3.2003).
Με ό,τι κι αν σημαίνει αυτό για τον ίδιο τον Κυριάκο Μητσοτάκη και το κόμμα του.
