Η ρητορική της κυβέρνησης, ΜΜΕ και φορέων που τη στηρίζουν θυμίζει έντονα το 2008-9, τη χρονιά πριν από την εκδήλωση της κρίσης και της χρεοκοπίας. «Και τότε όλα πήγαιναν «πρίμα», όπως λίγο-πολύ περιγράφουν σήμερα ο κ. Μητσοτάκης και οι υπουργοί του» τόνισε σε ομιλία του σε εκδήλωση του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών για την οικονομία και την επιχειρηματικότητα, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Γιάννης Δραγασάκης.
Όπως σημείωσε «δυστυχώς σήμερα έχουμε μια βαριά κληρονομία, το «χρέος Μητσοτάκη». Το δημόσιο χρέος είναι 40+ δισεκατομμύρια αυξημένο από το 2019, ενώ και το ισοζύγιο πληρωμών είναι κατά πολύ ελλειμματικό. Έχουμε δηλαδή εμφάνιση των δίδυμων ελλειμμάτων, της συνθήκης που οδήγησε στη χρεοκοπία.»
Ανέφερε ωστόσο πως η κατάσταση όμως δεν είναι σε αδιέξοδο. «Χάρη στη διαπραγμάτευση ΣΥΡΙΖΑ, το 2018, όταν βγήκαμε από τα μνημόνια, η χώρα κατέκτησε έναν καθαρό διάδρομο ρυθμισμένου χρέους έως το 2030. Αν αξιοποιήσουμε τον χρόνο, μπορούμε να κινητοποιήσουμε την αλλαγή του παραγωγικού υποδείγματος, που είναι προϋπόθεση αναπτυξιακής βιωσιμότητας, κοινωνικής ανθεκτικότητας και δημοσιονομικής κυριαρχίας.
«Και στην Ελλάδα και διεθνώς υπάρχουν δύο αντιλήψεις για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Η μία που τις θεωρεί βάρος και εμπόδιο και επιδιώκει τον περιορισμό τους. Στη χώρα μας αυτή η αντίληψη αποτυπώθηκε με ευκρίνεια στην «Έκθεση Πισσαρίδη». Η άλλη αντίληψη θεωρεί τις ΜμΕ πυλώνα ανάπτυξης και δομικό χαρακτηριστικό της παραγωγικής διάρθρωσης στην Ελλάδα. Γι’ αυτό και το 2015-19 διαμορφώσαμε, πέρα από οριζόντιες πολιτικές, μια σειρά στοχευμένων κι ειδικών θεσμών, δομών και εργαλείων που η σημερινή κυβέρνηση εγκατέλειψε»
Ο Γιάννης Δραγασάκης τόνισε πως η επόμενη κυβέρνηση πρέπει οπωσδήποτε και άμεσα να αντιμετωπίσει την ακρίβεια, που πέρα από τη διεθνή άνοδο του πληθωρισμού, έχει και «ελληνικά» χαρακτηριστικά. Άμεση δέσμη μέτρων
- Αύξηση εισοδήματος
- Μείωση ΦΠΑ
- Μείωση ειδικών φόρων
- Έλεγχοι στην αγορά.
«Στην Ελλάδα έχουμε την παγκόσμια πρωτοτυπία να θεωρούμε τέσσερις τράπεζες ως «τραπεζικό σύστημα». Σε όλη την Ευρώπη, τραπεζικό σύστημα συνθέτουν οι εμπορικές, οι περιφερειακές, οι συνεταιριστικές, οι ειδικού σκοπού κ.ά. τράπεζες» είπε ο Γιάννης Δραγαζάκης αναφερόμενος στο τραπεζικό σύστημα.
«Οι συστημικές τράπεζες έχουν σημαντικό ρόλο στην οικονομία, χρειάζονται όμως συμπληρωματικοί θεσμοί και εργαλεία. Γι’ αυτό ιδρύσαμε το 2019 την Αναπτυξιακή Τράπεζα, που για 30 χρόνια συμφέροντα δεν επέτρεπαν τη δημιουργία της. Γι’ αυτό θεσμοθετήσαμε τις μικροπιστώσεις, που η ΝΔ απαξίωσε. Γι’ αυτό η χρηματοδότηση των ΜμΕ από πόρους της Αναπτυξιακής πρέπει να περνά από την αξιολόγηση της Αναπτυξιακής και όχι των εμπορικών τραπεζών»
Είπε επίσης πως οι εμπορικές τράπεζες είναι ιδιωτικοί φορείς, εισηγμένες στο Χρηματιστήριο, με μετόχους κλπ. Δεν μπορούν οι αναπτυξιακές και κοινωνικές ανάγκες της χώρας να εξαρτώνται αποκλειστικά από τα κριτήριά τους. Τα κριτήρια τους έχουν σκοπιμότητα σε σχέση με τις λοιπές δραστηριότητές τους.
Για την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ για τα κόκκινα δάνεια και την αποτροπή πρόκλησης νέων, ο Γιάννης Δραγασάκης υπογράμμισε πως αξίζει να αξιολογηθεί σοβαρά από τους αρμόδιους θεσμούς, φορείς και την κοινωνία. «Γιατί παράλληλα επιλύει ένα αναπτυξιακό και κοινωνικό πρόβλημα, διασφαλίζοντας την τραπεζική ευστάθεια. Είναι κρίσιμο ότι η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ για τα κόκκινα δάνεια επιλύει ένα πρόβλημα (αναπτυξιακό/κοινωνικό), χωρίς να δημιουργεί άλλο (τραπεζική ευστάθεια). Στο τρίγωνο όμως «τράπεζα-δανειολήπτης-κράτος», το Δημόσιο οφείλει να δρα αξιακά υπέρ του αναπτυξιακού/κοινωνικού οφέλους».
Ανέφερε επίσης πως στην Ελλάδα σήμερα «αποθεώνονται» επενδύσεις χαρτοφυλακίου, που ένας επιχειρηματίας πουλά την επιχείρησή του ή ένα fund αγοράζει μια ασφαλιστική εταιρεία. «Επενδύσεις δηλαδή που δεν είναι «κακές», αλλά δεν αυξάνουν το παραγωγικό δυναμικό της χώρας. Επειδή όμως το επενδυτικό κενό στην Ελλάδα αφορά στο παραγωγικό κενό της ελληνικής οικονομίας, η επόμενη κυβέρνηση είναι κρίσιμο να αναδιαπραγματευθεί και να αναδρομολογήσει το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας με στόχο τη σημαντική ενίσχυση του παραγωγικού δυναμικού της χώρας».
