«Κάποιοι από τους άστεγους δεν έχουν καν κουβέρτες για να σκεπαστούν,
ενώ κάνει πολύ κρύο. Πολλοί άνθρωποι πεινάνε.
Και αυτό γιατί τα τρόφιμα είναι πολύ ακριβά για να τα αγοράσει κάποιος ή απλά δεν υπάρχουν.
Εγώ έχω φάει 3 φορές από τότε που έγινε ο σεισμός.»
Ο Σύρος πρόσφυγας Μ.Α., θύμα άτυπης αναγκαστικής επιστροφής από την Ελλάδα στην Τουρκία και εξευτελιστικής και απάνθρωπης μεταχείρισης τον Οκτώβρη του 2021 από τις ελληνικές αρχές, ο οποίος πρόσφατα απελάθηκε βίαια από την Τουρκία στη Βόρεια Συρία, βρίσκεται ανάμεσα στους σεισμοπαθείς στην πόλη Αφρίν της Συρίας. Με όσα μέσα διαθέτει και παρά τη δύσκολη κατάσταση στην οποία ο ίδιος έχει περιέλθει, προσπαθεί να συνδράμει τους συμπολίτες του μετά τους καταστροφικούς σεισμούς της 6ης Φεβρουαρίου.
Η Υποστήριξη Προσφύγων στο Αιγαίο (RSA) επικοινώνησε μαζί του τηλεφωνικά στις 14/02/2023, και μας μίλησε για την τραγική διαδρομή του, από την Ελλάδα πίσω στη σεισμόπληκτη Αφρίν. Οι μαρτυρίες του για την κατάσταση στη σεισμόπληκτη Βόρεια Συρία αλλά και για την απέλαση του από την Τουρκία σε αυτήν την περιοχή, είναι συγκλονιστικές.
Στο κείμενο, αφηγείται αναλυτικά τι του συνέβη, μετά την άτυπη αναγκαστική επιστροφή του από την Ελλάδα, ενώ εκκρεμούσε διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου: τη σύλληψή του στην Τουρκία, το πώς αγνοήθηκαν τα αιτήματά του για καταγραφή και καθεστώς προσωρινής διαμονής, τη βίαιη κακομεταχείρισή του και παραβίαση στοιχειωδών δικαιωμάτων και στην Τουρκία, και τέλος την απέλασή του στη Συρία. «Οι τουρκικές αρχές με απέλασαν στη Συρία στα σύνορα και πήγα στην Αφρίν,» μας είπε. «Στην Αφρίν από την αρχή φοβόμουν [...] Μετά έγινε η καταστροφή από τους σεισμούς. Ήταν 4 τα ξημερώματα και ήμουν ξύπνιος όταν έγινε ο πρώτος σεισμός. Το σπίτι κουνιόταν δεξιά και αριστερά. Έξω έβρεχε πολύ και έκανε πολύ κρύο. Ο κόσμος πετάχτηκε έξω ακόμα και ξυπόλητος. Μετά τον δεύτερο σεισμό κόπηκε το ρεύμα και έγιναν οι καταστροφές στην πόλη.» Στη περιοχή συμβαίνουν ακόμα μετασεισμοί και ο ίδιος αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σπίτι ενός γνωστού του στο οποίο έμενε πριν τον σεισμό. Τώρα κοιμάται μαζί με άλλες 7 οικογένειες σε ένα σπίτι.
Ο Μ.Α. μαζί με άλλα άτομα, πήραν μόνοι τους την πρωτοβουλία να συνδράμουν σε άλλους σεισμοπαθείς. «Βγαίνω το πρωί στις 10 από το σπίτι στο οποίο μένω προσωρινά και γυρνάω πίσω στις 3 το βράδυ για να κοιμηθώ. Πηγαίνω όπου υπάρχει ανάγκη για να βοηθήσω.» Ο Μ.Α. συμμετείχε σε επιχειρήσεις που έκαναν οι κάτοικοι της περιοχής με δικά τους μέσα για απεγκλωβίσουν ανθρώπους που βρίσκονταν κάτω από τα γκρεμισμένα κτίρια. «Όποιος είχε τροχό, κομπρεσέρ και βαρύ όχημα το έφερνε για να βοηθήσει.»
Όπως τονίζει υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι οι οποίοι δεν έχουν κάπου να μείνουν και είναι άστεγοι στο δρόμο. Οι βασικές ανάγκες αυτή τη στιγμή είναι κουβέρτες, στρώματα και σκηνές και φαγητό, εξηγεί. Μαζί με άλλους συμπολίτες του, προμηθεύτηκαν και μοίρασαν όσα τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης μπορούσαν, παρεμποδίστηκαν όμως από τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό, που τους απείλησε με φυλάκιση, ενώ, σύμφωνα με τη μαρτυρία του, «τα πράγματα τα παίρνει ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός και τα μοιράζει στους δικούς του. Τα πράγματα που στέλνονται εδώ δεν καταλήγουν στον λαό. Εμείς δεν τα βλέπουμε.»
Σύμφωνα με στοιχεία της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, υπολογίζεται ότι 5,3 εκατομμύρια άνθρωποι στη Συρία χρειάζονται κάποια μορφή βοήθειας για στέγαση.
Διαβάστε στη σελίδα της RSA: Η τραγική διαδρομή ενός Σύρου πρόσφυγα, από την Ελλάδα πίσω στη σεισμόπληκτη Αφρίν
