Όμως, όπως υπογράμμισε η Ρ. Χρηστίδου, «τι να περιμένει κανείς από μια κυβέρνηση:
· που υπογράφει συμβάσεις για εξοπλισμούς 14 δισ. ευρώ και στις συμφωνίες δεν προβλέπεται ούτε βίδα για την ελληνική αμυντική βιομηχανία ούτε μια θέση εργασίας εντός της Ελλάδος. Συμφωνίες για εξοπλισμούς που μόνο στον Τρίτο Κόσμο εξακολουθούν να υπογράφονται με τέτοιους όρους;
· που αυτοπροσδιορίζεται ως υπέρμαχος της εθνικής ασφάλειας και ταυτόχρονα στέλνει για άγνωστο χρονικό διάστημα στη Σαουδική Αραβία αντιαεροπορικούς πυραύλους Patriot, μαζί με περίπου 120 άτομα προσωπικό χειρισμού και υποστήριξης, αντιαεροπορικούς πυραύλους που αγοράστηκαν από το ελληνικό κράτος ακριβώς για την εθνική ασφάλεια;
· που αυτοπροσδιορίζεται ως υπέρμαχος της εθνικής ασφάλειας αλλά σε μια περίοδο μεγάλης έντασης των ελληνοτουρκικών σχέσεων και εν μέσω συχνών προκλητικών δηλώσεων από την Τουρκική κυβέρνηση επιλέγει να στείλει όπλα στην Ουκρανία, εν κρυπτώ, και να το πληροφορούνται οι πολίτες από τις δηλώσεις του Υπουργού Άμυνας των ΗΠΑ και από τον Γερμανό καγκελάριο;
· που αυτοπροσδιορίζεται ως υπέρμαχος της εθνικής ασφάλειας αλλά αποστέλλει τεθωρακισμένα στην Ουκρανία αντικαθιστώντάς τα με πεπαλαιωμένα οχήματα που άλλες χώρες δεν δέχονται ούτε δωρεάν, χωρίς και πάλι να εξηγεί τι συνεπάγεται αυτό για την αμυντική ικανότητα της χώρας;
· που αυτοπροσδιορίζεται ως εξόχως πατριωτική, και ταυτόχρονα εμπλέκεται σε παιχνίδια εκβιασμών τύπου μαφίας, προβαίνοντας στην παρακολούθηση της ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων, ένα μεγάλο σκάνδαλο που συνοδεύεται από ένα μεγαλύτερο σκάνδαλο, αυτό της συγκάλυψης των παρακολουθήσεων- αυτό το δεύτερο σκάνδαλο δεν είναι πλέον μόνο του κυρίου Μητσοτάκη, φέρει την υπογραφή και των 156 Βουλευτών της Ν.Δ. που αναμετρήθηκαν σε αυτήν την αίθουσα με τη συνείδηση τους και με τις ευθύνες τους και αποδείχτηκαν ανεπαρκείς απέναντι στην υπεράσπιση της δημοκρατίας.»
Ολόκληρη η τοποθέτηση της Ραλλίας Χρηστίδου:
