to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

Μίσος για την τέχνη

Καμία, λοιπόν, έκπληξη από μια κυβέρνηση που μισεί ό,τι δεν μπορεί να ελέγξει και κυρίως την αλήθεια και την αυθάδεια της τέχνης


Στην πανδημία ήταν οι απόκληροι. Έγιναν κινητοποιήσεις, μαζικές διαμαρτυρίες για να σπάσει ο «τοίχος» και να δοθούν με μεγάλη καθυστέρηση τα ελάχιστα μέσω ενός ΚΑΔ που πλήρωνε 300 ευρώ μετά από τρεις μήνες.

Καλλιτέχνες οδηγήθηκαν σε έξωση, άλλους τους συντηρούσαν με τα απολύτως απαραίτητα οι φίλοι τους, ένας κόσμος ιδιαίτερος και αθέατος κόντεψε να οδηγηθεί στον αφανισμό, την ώρα που η κυβέρνηση έριχνε χρήμα στην αγορά.

Μετά ήρθε η σύσσωμη αντίδραση του καλλιτεχνικού κόσμου στην προκλητική αποφυλάκιση Λιγνάδη. Το σκοινί είχε πια σπάσει. Οι καλλιτέχνες δεν μπορούσαν να ελεγχθούν, είχαν πλέον επικηρυχθεί ως ιδιόμορφοι και «επικίνδυνοι».

Και τώρα στα μουλωχτά, σε προεκλογικό χρόνο και ενώ υποτίθεται ότι είχε ξεκινήσει διάλογος μεταξύ του υπουργείου Πολιτισμού και του Εθνικού Θεάτρου για τη λεγόμενη διαβάθμιση της Καλλιτεχνικής Εκπαίδευσης, οι υπουργοί Εσωτερικών και Παιδείας Βορίδης και Κεραμέως αποφάσισαν με ένα Προεδρικό Διάταγμα την εξίσωση των πτυχίων των καλλιτεχνών με το απολυτήριο Λυκείου.

Πέρα από την καλλιτεχνική υποβάθμιση χωρίς όριο για ανθρώπους με πτυχία τριετούς φοίτησης σε ανώτατες σχολές, έρχεται μεθοδευμένα και η εργασιακή υποβάθμιση. Αν τεθεί σε ισχύ το Προεδρικό Διάταγμα, θα λογίζονται πλέον ως «ανειδίκευτοι εργάτες» με ωρομίσθιο 3,6 ευρώ.

«Δεν ντρεπόμαστε να είμαστε εργάτες, εργάτριες και άτομα που εργάζονται στην τέχνη μας, ωστόσο προσπαθούμε να είμαστε ικανοί, εκπαιδευμένοι, πιστοί στην τέχνη και στη δουλειά μας» απαντά ο καλλιτεχνικός κόσμος.

Το σχέδιο της κυβέρνησης πάει, όμως, πιο μακριά.

Δεν είναι μόνο η συρρίκνωση των αμοιβών ούτε μόνο η υποβάθμιση των ανθρώπων της τέχνης στην κατηγορία του «χομπίστα» ούτε, βέβαια, μόνο η πριμοδότηση των «καλλιτεχνικών κολεγίων».

Η κυβέρνηση περίμενε τον καλλιτεχνικό κόσμο στη γωνία. Δεν γίνεται να ελέγχεις -αποδεδειγμένα με αθέμιτους τρόπους- όλο το πολιτικό, οικονομικό και μιντιακό σύμπλεγμα, να έχεις πρόσβαση σε μια καλλιτεχνική ελίτ, αλλά να σε εκθέτουν ανεπανόρθωτα κάθε τρεις και λίγο κάποιες χιλιάδες ελεύθεροι άνθρωποι που στρατευμένα υπηρετούν την τέχνη της πραγματικής ζωής και της αλήθειας.

Καμία, λοιπόν, έκπληξη από μια κυβέρνηση που μισεί ό,τι δεν μπορεί να ελέγξει και κυρίως την αλήθεια και την αυθάδεια της τέχνης, και φυσικά τους ανθρώπους που την εκφράζουν.

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)