to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

14 χρόνια μετά τι έχει μείνει από τη φωτιά;

Η σφαίρα στο σώμα του Αλέξη χτύπησε το σώμα χιλιάδων νέων οι οποίοι είχαν ήδη αρχίσει να ζουν την προαναγγελία της κρίσης που ισοπέδωσε τις ζωές μας τα επόμενα χρόνια


Ηταν 6 Δεκεμβρίου του 2008, ένα βράδυ Σαββάτου στα Εξάρχεια, ανήμερα του Αγίου Νικολάου, μια μέρα γιορτής που έμελλε να μετατραπεί σε ορόσημο. Μια στιγμή, κάθε άλλο παρά τυχαία, θα έβγαζε στην επιφάνεια την έκρηξη μιας νεολαίας που έβραζε. Η σφαίρα από το όπλο του ειδικού φρουρού Επαμεινώνδα Κορκονέα καρφώθηκε στο κορμί του 16χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου στη συμβολή των οδών Μεσολογγίου και Τζαβέλα.

Η σπίθα ρίχτηκε σε ένα έδαφος έτοιμο από καιρό να λαμπαδιάσει. Οι επόμενες ημέρες μα και οι νύχτες, αυτές οι «νύχτες του Αλέξη», μεταμορφώθηκαν, από μέρες αργίας και γιορτών, σε μια μητροπολιτική εξέγερση που όμοιά της δεν είχε ξαναζήσει η χώρα από τη Μεταπολίτευση κι έπειτα. Εξάλλου, ήταν εκείνη η στιγμή που η ραγισμένη κανονικότητα θρυμματίστηκε.

Ο Δεκέμβρης του 2008 είχε όλα τα χαρακτηριστικά τής μητροπολιτικής εξέγερσης. Μαζικότητα, αγόρια και κορίτσια, μαθητές, μαθήτριες, φοιτητές και φοιτήτριες γέμισαν τους δρόμους στην Αθήνα και σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας. Δημιουργία, τέχνη, οργή. Φυσικά υπήρξε βία και καταστροφή. Μάλιστα, κάποιοι που πρωταγωνιστούσαν και πρωταγωνιστούν στα πολιτικά πράγματα ζητούσαν η τάξη να επιβληθεί από τα τανκ. Όποιος όμως επιχειρεί να ερμηνεύσει τον Δεκέμβρη μέσα από τις σπασμένες βιτρίνες είναι καταδικασμένος να οδηγηθεί σε αυθαίρετα και εσφαλμένα συμπεράσματα.

Η σφαίρα στο σώμα του Αλέξη χτύπησε το σώμα χιλιάδων νέων οι οποίοι είχαν ήδη αρχίσει να ζουν την προαναγγελία της κρίσης που ισοπέδωσε τις ζωές μας τα επόμενα χρόνια. Την επισφάλεια, την ανεργία, την αστυνομική βία, την υποβάθμιση των σπουδών τους, την αβεβαιότητα για το αύριο. Ο Δεκέμβρης του 2008 ήταν για τη νέα γενιά η βίαιη συμπύκνωση του δικού τους αύριο, ένα καταιγιστικό «προσεχώς».

14 χρόνια μετά, τι έχει μείνει από τη φωτιά; Μια νεολαία που ζει με σαφώς δυσχερέστερους όρους απ’ ό,τι οι συνομήλικοί τους το 2008. Με τις ανισότητες και την αδικία να σκεπάζουν την καθημερινότητά της. Η αβεβαιότητα και ο φόβος ορίζουν τις ζωές τους.

Η αστυνομική βία παραμένει στην ατζέντα. Μάγγος, Ζακ, Σαμπάνης. Μόλις χθες ένα 16χρονο παιδί πυροβολήθηκε στο κεφάλι στη διάρκεια καταδίωξης από αστυνομικούς επειδή δεν πλήρωσε 20 ευρώ βενζίνη. Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές η ζωή του κρεμόταν από μια κλωστή. Το όνομά του είναι Κώστας Φραγκούλης.

tags: άρθρα

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)