(φωτ.: O Ιρανός σκηνοθέτης Ρεζά Ντορμισιάν)
Ο Ιρανός σκηνοθέτης Ρεζά Ντορμισιάν επρόκειτο να παρευρεθεί στο διεθνές κινηματογραφικό φεστιβάλ της Ινδίας ως παραγωγός προκειμένου να παρουσιάσει την ταινία «A Minor», την οποία σκηνοθετεί ο Νταριούς Μεχρούι. Ωστόσο οι ιρανικές Αρχές τον σταμάτησαν στο αεροδρόμιο και του απαγορεύτηκε η έξοδος από τη χώρα. Το διαβατήριό του κατασχέθηκε και στη συνέχεια του ασκήθηκε ποινική δίωξη.
Ο Ρεζά Ντορμισιάν έχει στο παρελθόν σκηνοθετήσει την ταινία «No Choice», με την οποία επιχειρεί να καταγράψει τους αγώνες που οι γυναίκες του Ιράν καλούνται να δώσουν καθημερινά μέσα από την οπτική τριών διαφορετικών χαρακτήρων.
Είναι γνωστό ότι στο Ιράν οι σκηνοθέτες δεν διάγουν εν γένει με ιδιαίτερη ασφάλεια, αλλά η πιθανότερη αιτία για την κράτηση του Ντορμισιάν είναι μια σειρά από αναρτήσεις στο Instagram όπου ασκούσε κριτική στην κυβέρνηση του Ιράν για τον αυταρχισμό που επιδεικνύουν οι Αρχές ενάντια στους κινηματογραφιστές. Ο Ντορμισιάν εξέφρασε την αλληλεγγύη του στον Τζαφάρ Παναχί και στον Μοχάμεντ Ρασούλοφ, οι οποίοι έχουν φυλακιστεί για τη θέση τους ενάντια στο καθεστώς. Θυμίζουμε ότι ο Ρασούλοφ κρατείται σε απομόνωση λόγω της δημόσιας έκκλησής του ενάντια στην αστυνομική βία, αλλά και για το ντοκιμαντέρ «Intentional Crime», όπου διερευνά τον θάνατο του Ιρανού συγγραφέα Μπακτάς Αμπτίν. Λίγο αργότερα, ο Παναχί καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης έξι ετών, επειδή διαμαρτυρήθηκε και έκανε δημόσια ερωτήσεις σχετικά με τις συνθήκες που οδήγησαν στη σύλληψη του συναδέλφου του.
Ο Παναχί συνέχισε να κάνει τη φωνή του να ακούγεται ακόμη και μετά τη φυλάκισή του μέσω δηλώσεων που στέλνει αδιάκοπα σε διάφορα κινηματογραφικά φεστιβάλ του κόσμου. Πιο συγκεκριμένα, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης πριν την προβολή της ταινίας «No Bears» ακούστηκε το ακόλουθο μήνυμα: «Είμαστε κινηματογραφιστές. Είμαστε μέρος του ιρανικού κινηματογράφου. Για εμάς, το να ζούμε σημαίνει να δημιουργούμε. Δημιουργούμε έργα που δεν είναι παραγγελία. Ως εκ τούτου, αυτοί που βρίσκονται στην εξουσία μάς βλέπουν ως εγκληματίες. Ο ανεξάρτητος κινηματογράφος αντανακλά την εποχή του, αντλεί έμπνευση από την κοινωνία και δεν μπορεί να στέκεται αδιάφορος απέναντί της.
Η ιστορία του ιρανικού κινηματογράφου μαρτυρά την ενεργή παρουσία ανεξάρτητων σκηνοθετών που αγωνίστηκαν ενάντια στη λογοκρισία ώστε να εξασφαλίσουν την επιβίωση αυτής της τέχνης. Σε πολλούς από αυτούς απαγορεύτηκε να γυρίζουν ταινίες, ενώ άλλοι αναγκάστηκαν να εξοριστούν ή οδηγήθηκαν στην απομόνωση. Και όμως, η ελπίδα να δημιουργήσουν ξανά αποτελεί λόγο ύπαρξης. Ανεξάρτητα από το πού, πότε ή υπό ποιες συνθήκες, ένας ανεξάρτητος κινηματογραφιστής είτε δημιουργεί είτε σκέφτεται τη δημιουργία. Είμαστε κινηματογραφιστές. Και μάλιστα ανεξάρτητοι».
Πηγή: Avgi.gr
