Ο Α. Ξανθός τόνισε επίσης την τεράστια στρέβλωση που δημιουργείται  στη φαρμακευτική αφορά της χώρας με τις παράλληλες εξαγωγές φαρμάκων και τις συνεχιζόμενες σοβαρές ελλείψεις σε περισσότερα από 400-450 σκευάσματα, που οδηγούν καθημερινά  σε απόγνωση  φαρμακοποιούς και ασθενείς. Το πρόβλημα αυτό δεν οφείλεται μόνο ή κυρίως σε μια αντικειμενική δυσκολία λόγω ελλείψεων πρώτων υλών στη διεθνή αγορά, όπως ισχυρίζεται ο Υπουργός Υγείας. Οι ελλείψεις φαρμάκων είναι όντως διαχρονικό πρόβλημα αλλά σήμερα έχει  πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις . Έχουν μάλιστα προστεθεί και ελλείψεις κρίσιμων για τη Δημόσια Υγεία σκευασμάτων, όπως τα αντιφυματικά φάρμακα. Εδώ και 1 χρόνο, σύμφωνα με μαρτυρίες πνευμονολόγων, λείπουν τα απολύτως απαραίτητα και αναντικατάστατα σκευάσματα ισονιαζίδης, εθαμβουτόλης και ριφαμπικίνης, καθώς και του συνδυασμού ριφαμπικίνης-ισονιαζίδης, δημιουργώντας σοβαρά προβλήματα στην έγκαιρη και αποτελεσματική θεραπεία ασθενών με ενεργό φυματίωση.

Τα κυβερνητικά αντανακλαστικά του Υπουργείου Υγείας και των αρμόδιων εποπτευόμενων φορέων (ΕΟΦ-ΙΦΕΤ) στο πρόβλημα των ελλείψεων φαρμάκων είναι τραγικά  ανεπαρκή. Όχι  λόγω ολιγωρίας ή ανικανότητας, αλλά επειδή η κυβέρνηση έχει «δυσανεξία» στον έλεγχο του Κράτους στην αγορά και διευκολύνει επιχειρηματικά συμφέροντα στο χώρο των ιδιωτικών φαρμακαποθηκών. Η μόνη δραστική λύση σήμερα είναι η επ’ αόριστον απαγόρευση  των παράλληλων εξαγωγών σκευασμάτων που είναι σε συστηματική έλλειψη, καθώς και η δημιουργία «εθνικού αποθέματος» σε ζωτικής σημασίας φάρμακα όπως τα αντιφυματικά.

Η  πανδημία απέδειξε ότι η «ελεύθερη αγορά» δε λειτουργεί σε συνθήκες υγειονομικής κρίσης και ότι η απρόσκοπτη πρόσβαση των ασθενών στα αναγκαία φάρμακα είναι θεμελιώδες κοινωνικό δικαίωμα που η Πολιτεία μπορεί και πρέπει να διασφαλίζει με ισχυρή κρατική παρέμβαση.