Φαίνεται πως το έχει η μοίρα του Εμανουέλ Μακρόν. Η εξουσία του Προέδρου «των υπερπλουσίων» συνδέεται με διεκδικήσεις που έχουν στο επίκεντρό τους τη βενζίνη.
Η αρχή έγινε από το κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων ακριβώς πριν από τέσσερα χρόνια με αφορμή την επιβολή «φόρου ενεργειακών προϊόντων». Οι δυναμικές αντιδράσεις, διαδηλώσεις, εξαπλώθηκαν μέσα σε λίγες μέρες σε όλη τη χώρα, αιφνιδιάζοντας την εξουσία και αποκαλύπτοντας τον κατασταλτικό της χαρακτήρα. Και φέρνοντας παράλληλα στο προσκήνιο σειρά δομικών προβλημάτων που είχαν επιδεινωθεί από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές Ολάντ και Σαρκοζί που ακολούθησε ο Μακρόν.
Σήμερα η δεύτερη θητεία Μακρόν σημαδεύεται από τις εικόνες των Γάλλων να διαπληκτίζονται στα βενζινάδικα, ενίοτε παίζοντας ξύλο και προσπαθώντας να γεμίσουν μπιτόνια και... πλαστικές σακούλες. Τα βενζινάδικα πολιορκούνται λόγω της απεργίας στα διυλιστήρια της Total, την ώρα που στη Βουλή η κυβέρνηση δοκιμάζεται από τη συζήτηση του προϋπολογισμού, ενώ εκατομμύρια νοικοκυριά και μισθωτοί βρίσκονται αντιμέτωποι με τη συρρίκνωση της αγοραστικής τους δύναμης λόγω ακρίβειας και πληθωρισμού. Η κυβέρνηση Μακρόν-Μπορν πιάστηκε στον ύπνο, χωρίς αντανακλαστικά και με το μέτρο της επίταξης στρέφεται κατά των εργαζομένων στα διυλιστήρια που παλεύουν για αύξηση των μισθών τους. Όχι τυχαία, ο Μακρόν, σε τηλεοπτική του συνέντευξη, αναφέρθηκε γενικώς σε «κοινωνικές συγκρούσεις στις επιχειρήσεις που είχαν πολλά κέρδη και μοίρασαν πολλά στους μετόχους και όπου δεν υπήρξε μισθολογική αναβάθμιση». Στην πραγματικότητα έβαλε στο στόχαστρο τη μεγαλύτερη συνδικαλιστική οργάνωση, τη CGT, στην οποία επέρριψε την ευθύνη ότι «θέλει να μπλοκάρει τη χώρα»: «Ας επιτρέψει η CGT στη χώρα να λειτουργήσει κι ας σεβαστεί μια συμφωνία που υπέγραψαν τα πλειοψηφικά συνδικάτα» είπε. Ωστόσο, οι ευθύνες της κυβέρνησής του στην κρίση είναι μεγάλες, όπως ομολογούν ακόμη και βουλευτές της πλειοψηφίας «φωτογραφίζοντας» την πρωθυπουργό Ελιζαμπέτ Μπορν και την υπουργό Ενεργειακής Μετάβασης Ανιές Πανιέ Ρινασιέ (που ασθενεί με Covid), προσάπτοντάς τους καθυστερημένες και περιορισμένες αντιδράσεις.
«Τα κάναμε σκατά, ελαχιστοποιήσαμε το θέμα»
Αυτές οι «μη αντιδράσεις», δεν αφορούν μόνο κάποιο «επικοινωνιακό έλλειμμα». Μαρτυρούν δύο χαρακτηριστικά μιας κυβέρνησης χωρίς πολιτική και κοινωνική πλειοψηφία. Το πρώτο αφορά στην έλλειψη γνώσης των κυβερνητικών για το τι συμβαίνει πραγματικά στην κοινωνία, έξω από το Προεδρικό Μέγαρο στα Ηλύσια Πεδία και τα υπουργικά γραφεία. Είναι χαρακτηριστικό ότι την Παρασκευή 7 Οκτωβρίου, στο ειδησεογραφικό κανάλι BFM, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δήλωνε ότι «δεν είναι απαραίτητο» οι πολίτες να κάνουν προμήθειες με μπιτόνια. Την ίδια ώρα, η κατάσταση είχε αρχίσει να ξεφεύγει έπειτα από δύο εβδομάδες απεργία στα διυλιστήρια. Το δεύτερο φαινόμενο είναι η αποκάλυψη ασυνεννοησίας, αλληλοϋπονομεύσεων, έλλειψης συντονισμού στο εσωτερικό της κυβέρνησης.
«Τα κάναμε σκατά, ελαχιστοποιήσαμε το θέμα. Όταν λέμε στους Γάλλους ότι δημιουργούν ελλείψεις τρέχοντας στα βενζινάδικα... ο κυβερνητικός εκπρόσωπος μοιάζει εκτός τόπου» σχολίασε, ανώνυμα, σύμβουλος υπουργού στο ειδησεογραφικό ραδιόφωνο France Info. Όπως είναι αναμενόμενο, ήδη η δημοφιλία της πρωθυπουργού έπεσε κατά 6 μονάδες, στο 38%, πίσω από εκείνη του Προέδρου, στο 39%. Αυτή η επιδεινούμενη φθορά ανάγκασε άλλωστε τον Μακρόν να βγει μπροστά, με τη συνέντευξή του την Τετάρτη, στο δεύτερο κανάλι της δημόσιας τηλεόρασης. Υποσχέθηκε «βελτίωση» της κατάστασης αυτή την εβδομάδα, χωρίς όμως να διευκρινίσει πώς θα συμβεί αυτό.
Πάντως τα συνδικάτα και οι εργαζόμενοι δεν πρόκειται να κάνουν πίσω, καταγγέλλοντας τις εντολές για επιτάξεις σε TotalEnergies και Esso-ExxonMobil. Και μην αφήνοντας τίποτε αναπάντητο. Για παράδειγμα, συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι της CGT με στοιχεία αντέκρουσαν αμέσως το επικοινωνιακό πυροτέχνημα της διοίκησης της Total, που επιχείρησε να τους εμφανίσει ως δήθεν «προνομιούχους» με μισθούς 5.000 ευρώ. Οι συνδικαλιστές δημοσιοποίησαν αμέσως τα στοιχεία σύμφωνα με τα οποία μόνο σε συγκεκριμένα πόστα εξειδικευμένης ευθύνης ο μισθός μπορεί να φθάσει τις 3.000 ευρώ.
Η κυβέρνηση μόνη απέναντι στην κοινωνία
Παράλληλα, όλα τα μεγάλα συνδικάτα (CGT, F.O., Solidaires και FSU) έχουν εξαγγείλει για την Τρίτη απεργία σε πολλούς τομείς: από τα διυλιστήρια μέχρι το μετρό. «Βρισκόμαστε σε μια στιγμή που όλες οι δυνατότητες ανοίγονται για να θέσουμε το θέμα των μισθών, για να αμφισβητήσουμε τις επιτάξεις που πλήττουν το δικαίωμα της απεργίας» σημείωσε ο γενικός γραμματέας του συνδικάτου FSU Μπενουά Τεστ. Ενώ η CGT καλεί για γενίκευση των κινητοποιήσεων «στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα», κατηγορώντας, διά στόματος του γραμματέας της Φιλίπ Μαρτινέζ, την κυβέρνηση ότι με τις επιτάξεις πυροδοτεί την κρίση.
Η κυβέρνηση αντιμετωπίζει και την οργή των πολιτών για την ακρίβεια. Σήμερα αναμένονται διαδηλώσεις «κατά της ακρίβειας» ύστερα από κάλεσμα των κομμάτων της Αριστεράς - ένα κάλεσμα που, αν και είχε γίνει πριν την κρίση στα διυλιστήρια, εντάσσεται πλέον στο ευρύτερο εκρηκτικό πολιτικό και κοινωνικό κλίμα. Δεν είναι τυχαία άλλωστε η καθημερινή παρουσία των βουλευτών της Νέας Λαϊκής Οικολογικής και Κοινωνικής Ένωσης στα διυλιστήρια με την οποία στηρίζει τους αγωνιζόμενους απεργούς. Τα συνθήματα για αύξηση των μισθών, περιορισμό των αυξήσεων, φορολόγηση των υπερκερδών ενώνονται με εκείνα των κινητοποιήσεων της Τρίτης. Πολίτες, μισθωτοί πολιορκούν μια κοινωνικά αδιάφορη κυβέρνηση, αποδεικνύοντας ότι οι διεκδικήσεις των εργαζόμενων στα διυλιστήρια αφορούν όλους τους μισθωτούς!
