Ο κοινωνιολόγος, ανθρωπολόγος και φιλόσοφος Bruno Latour πέθανε το βράδυ του Σαββάτου 8 Οκτωβρίου προς την Κυριακή 9 Οκτωβρίου σε ηλικία 75 ετών, σύμφωνα με πληροφορίες της εδημερίδας Le Monde από οικογενειακές πηγές και τις εκδόσεις La Découverte. Είναι ένας από τους σημαντικότερους Γάλλους διανοούμενους της γενιάς του που φεύγει από τη ζωή μετά από μακρά μάχη ενάντια επάρατη νόσο. «Ο πιο διάσημος και παρεξηγημένος από τους Γάλλους φιλοσόφους», έγραψαν για εκείνον οι New York Times στις 25 Οκτωβρίου 2018.
Διάσημος τόσο στη Γαλλία όσο και στο εξωτερικό, είχε βραβευθεί με το Βραβείο Holberg (2013) και το Βραβείο του Κιότο (2021) για το σύνολο του έργου του, ο Bruno Latour παρεξηγήθηκε για ένα διάστημα στη Γαλλία, καθώς τα ερευνητικά του αντικείμενα έμοιαζαν ανόμοια, κάτι που στην πορεία αναδείχθηκε εντελώς αναληθές, αντίθετα μάλιστα εκτιμήθηκε η εσωτερική συνοχή του έργου του. Πρέπει να πούμε ότι καταπιάστηκε σχεδόν όλους τους τομείς της κοινωνικής θεωρίας όπως: οικολογία, δίκαιο, νεωτερικότητα, θρησκεία και, φυσικά, επιστήμη και τεχνολογία, με τις σημαντικές του μελέτες για την εργαστηριακή ζωή.
"Η Editions La Découverte πληροφορήθηκε με θλίψη τον θάνατο του Bruno Latour χθες το βράδυ στο Παρίσι. Όλες μας οι σκέψεις είναι στην οικογένειά του και στους αγαπημένους του", γράφει ο εκδοτικός οίκος σε δελτίο τύπου που εστάλη στο Γαλλικό Πρακτορείο.
Ήταν από τους πρώτους που αντιλήφθηκαν τη σημασία της οικολογικής σκέψης. Το 2021, είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο ότι οι κρίσεις της κλιματικής αλλαγής και η πανδημία αποκάλυψαν βάναυσα έναν αγώνα μεταξύ «γεω-κοινωνικών τάξεων». "Ο καπιταλισμός έχει σκάψει τον τάφο του. Τώρα είναι ώρα να επανορθώσεις."
Ο Bruno Latour είναι ιδιαίτερα γνωστός για το έργο του στον τομέα των επιστημονικών και τεχνολογικών σπουδών. Αφού δίδαξε στην École des Mines de Paris (Centre de Sociologie de l'Innovation) από το 1982 έως το 2006, έγινε καθηγητής στο Sciences Po Paris (2006–2017), όπου ήταν επιστημονικός διευθυντής του Sciences Po Medialab. Αποσύρθηκε από πολλές πανεπιστημιακές δραστηριότητες το 2017. Ήταν επίσης καθηγητής εκατονταετίας στο London School of Economics.
Ο Latour είναι περισσότερο γνωστός για τα βιβλία του We Have Never Been Modern (1991, αγγλική μετάφραση, 1993), Laboratory Life (με τον Steve Woolgar, 1979) και Science in Action (1987). Αν και οι μελέτες του για την επιστημονική πρακτική συνδέθηκαν κάποτε με κοινωνικές δομιστικές προσεγγίσεις στη φιλοσοφία της επιστήμης, ο Latour έχει αποκλίνει σημαντικά από τέτοιες προσεγγίσεις. Είναι περισσότερο γνωστός για την απόσυρσή του από τον υποκειμενικό/αντικειμενικό διαχωρισμό και την εκ νέου ανάπτυξη της προσέγγισης της εργασίας στην πράξη.
Ως φοιτητής, ο Latour επικεντρώθηκε αρχικά στη φιλοσοφία. Το 1971–1972 κατέλαβε τη δεύτερη θέση και μετά την πρώτη θέση (reçu second, premier) στις γαλλικές εθνικές διαγωνιστικές εξετάσεις (agrégation/CAPES de philosophie). Επηρεάστηκε βαθιά από τον Michel Serres. Ο Latour συνέχισε με το διδακτορικό του δίπλωμα στη φιλοσοφική θεολογία στο University of Tours το 1975. Ο τίτλος της διατριβής του ήταν Exégèse et ontologie: une analy des textes de resurrection (Exegesis and Ontology: An Analysis of the Texts of Resurrection).
Ο Latour ανέπτυξε ενδιαφέρον για την ανθρωπολογία και έκανε επιτόπια έρευνα στην Ακτή του Ελεφαντοστού, η οποία κατέληξε σε μια σύντομη μονογραφία για την αποαποικιοποίηση, τη φυλή και τις εργασιακές σχέσεις.
