Μια εξαιρετικά περίεργη και σκοτεινή υπόθεση με αναθέσεις, αδιαφάνεια, «απόρρητες» και αριστοτεχνικά φτιαγμένες προδιαγραφές προκειμένου να οδηγούν σε συγκεκριμένο προμηθευτή, το αγαπημένο «παιχνίδι» του πρωθυπουργού, τις Μυστικές Υπηρεσίες της χώρας και φυσικά μερικές δεκάδες εκατομμύρια ζεστό δημόσιο χρήμα (ελληνικό αλλά και ενωσιακό) αναδεικνύει ο Κώστας Αρβανίτης.
Ο Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ / The Left και μέλος της Επιτροπής LIBE (Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης & Εσωτερικών Υποθέσεων) επικαλούμενος τεκμηριωμένα δημοσιεύματα στα οποία δεν έχει δοθεί πειστική απάντηση μέχρι στιγμής, φέρνει ενώπιον της Κομισιόν με δύο ερωτήσεις του το ζήτημα των κυβερνητικών μεθοδεύσεων γύρω από την δημιουργία του ΚΕΤΥΑΚ (Κέντρο Τεχνολογικής Υποστήριξης, Ανάπτυξης και Καινοτομίας), την ουσιαστική αυτονόμησή του από τον κορμό της ΕΥΠ, αλλά και την «προικοδότησή» του με δεκάδες εκατ. € από χρήματα του Ταμείου Ανάκαμψης & Ανθεκτικότητας, προκειμένου να λειτουργήσει ως Επιχειρησιακό Κέντρο Κυβερνοασφάλειας.
Με τις δύο ερωτήσεις του ο Κώστας Αρβανίτης αναδεικνύει αφενός τα σοβαρά ζητήματα διαλειτουργικότητας και αποτελεσματικότητας που προκύπτουν από τη σκοτεινή μεθόδευση της Κυβέρνησης Μητσοτάκη, και αφετέρου το ζήτημα της Αδιαφάνειας & απουσίας ελεγξιμότητας ενωσιακών πόρων που προκύπτουν μέσα από όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας.
Τα μεν ζητήματα διαλειτουργικότητας σχετίζονται με τον χαρακτήρα της ΕΥΠ ως Υπηρεσίας Πληροφοριών που – αυτονότητα – λειτουργεί στη βάση πρωτοκόλλων μυστικότητας, τα οποία συνιστούν προφανές εμπόδιο στη συνεργασία με αντίστοιχες αρχές άλλων κρατων – μελών. Ο χαρακτήρας όμως της ΕΥΠ –κάθε κάθε Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών - δυσκολεύει και τον αναγκαίο έλεγχο και διαφάνεια, δημιουργώντας ένα ακόμη σοβαρό εμπόδιο στα κυβερνητικά σχέδια που εκθέτουν – για πολλοστή φορά – την Ελλάδα διεθνώς.
Οι δύο ερωτήσεις επικεντρώνουν στο κατά πόσον μια ΕΥΠ είναι ο κατάλληλος φορέας να υλοποιήσει μια στρατηγική κυβερνοασφάλειας, ρόλος που θα έπρεπε να ανατεθεί σε μια δημόσια αρχή που να μπορεί να λειτουργεί με δημόσιο έλεγχο και διαφάνεια.
«Μια ΕΥΠ μέσα στην ΕΥΠ, με ευρωπαϊκά κονδύλια αλλά... ελληνική, Μητσοτακική αδιαφάνεια φαίνεται πως επιχειρεί να χτίσει η Κυβέρνηση. Πατώντας πάνω στην Ευρωπαϊκή πολιτική για την ενίσχυση της Κυβερνοασφάλειας, μια κρίσιμη και απαραίτητη "ασπίδα" προστασίας των Δημόσιων Ευρωπαϊκών συστημάτων πληροφορικής, η Κυβέρνηση επιλέγει να αναθέσει σε μια ημιαυτόνομη δομή της ΕΥΠ ένα έργο που θα έπρεπε να αποτελεί αντικείμενο μιας εθνικής αρχής και όχι των Μυστικών Υπηρεσιών», σχολιάζει ο Κώστας Αρβανίτης, και συνεχίζει: «Η Κυβέρνηση Μητσοτάκη αφού έκανε ολόκληρη τη διακυβέρνηση της χώρας, αλλά και την πολύτιμη Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών υπόθεση κολλητών, τώρα επιχειρεί με ευρωπαϊκό δημόσιο χρήμα να χτίσει έναν πυλώνα αδιαφάνειας σε έναν στρατηγικό τομέα για την ασφάλεια της χώρας. Με τους τυχοδιωκτισμούς και τις αρπαχτές της Κυβέρνησης των κολλητών του κυρίου Μητσοτάκη η χώρα δεν βρίσκεται αντιμέτωπη απλά με άνα ακόμη ευρω-ρεζιλίκι, αλλά κινδυνεύει να βρεθεί σοβαρά εκτεθειμένη στους εταίρους της και μάλιστα τη στιγμή της κορύφωσης της τουρκικής επιθετικότητας».
«Δεν μπορεί όμως κανείς να μην μπει στον πειρασμό να συνδέσει την όζουσα αυτή υπόθεση με το σκάνδαλο των υποκλοπών Μητσοτάκη και να σκεφτεί πως ίσως βρισκόμαστε μπροστά σε μια έντεχνη προσπάθεια να χτιστεί με χρήμα των πολιτών της ΕΕ ένα ακόμη παρακλάδι ενός σκοτεινού παρακρατικού μηχανισμού, του ίδιου που χρησιμοποιήθηκε για τις παρακολουθήσεις «ενοχλητικών» δημοσιογράφων και ενός Ευρωβουλευτή, και μετέπειτα πολιτικού αρχηγού.. Η Ευρωπαϊκή Ηγεσία οφείλει στους πολίτες της Ελλάδας αλλά και ολόκληρης της ΕΕ καθαρές απαντήσεις», καταλήγει ο Κώστας Αρβανίτης.
