Ο Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ παρεμβαίνοντας σε μία ακόμη σημαντική συζήτηση στο πλαίσιο των εργασιών της Ολομέλειας του Σώματος στο Στρασβούργο εκ μέρους της Ευρωομάδας της Αριστεράς / The Left, αφού περιέγραψε συνοπτικά τον πυρήνα της πρότασης (ασφαλείς νόμιμες και ελεγχόμενες δίοδοι – υποχρεωτικές μετεγκαταστάσεις – πολιτικές ένταξης) προχώρησε σε μια ολοκληρωμένη καταγγελία όσων εργαλειοποιούν τις μετακινήσεις ανθρώπων προς τις χώρες τις ΕΕ.
Κάλεσε την Ευρωπαϊκή ηγεσία να μιλήσει ανοιχτά και με ονόματα για τον βρώμικο ρόλο της Τουρκίας και τις απάνθρωπες πρακτικές εργαλειοποίησης που χρησιμοποιεί, αλλά προχώρησε ακόμη παραπέρα βάζοντας στο κάδρο των ευθυνών τις κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις της Δεξιάς, κάθε απόχρωσης, είτε τοποθετούνται στην μετριοπαθή Κεντροδεξιά, είτε στην νέα Alt-Right Ακροδεξιά.
«Ξέρουμε πλέον και εμείς, ότι η ακροδεξιά ξέρει ότι αυτό που προτείνουμε είναι ρεαλιστικό, αλλά κάνει ότι δεν καταλαβαίνει», υπογράμμισε, για να εξηγήσει στη συνέχεια, «γιατί έτσι θα χάσουν την δυνατότητά εργαλειοποίησης του προσφυγικού και του μεταναστευτικού. Πώς θα δημιουργηθεί τότε ο “εσωτερικός εχθρός” που τόσο βολεύει την ακραία δεξιά ρητορική και την πόλωση των εν δυνάμει ψηφοφόρων; Αυτό ζούμε, μέρες ‘35», σημείωσε με έμφαση.
Μάλιστα, κάνοντας ευθεία αναφορά στο σκάνδαλο των παρακολουθήσεων Μητσοτάκη, που είχε απασχολήσει το σώμα την προηγούμενη μέρα, θύμισε πως ένας από τους παρακολουθούμενους δημοσιογράφους είναι ο Σταύρος Μαλιχούδης, με κύριο αντικείμενο ενασχόλησης το προσφυγικό.
«Δεν θα χαρακτήριζα Αριστερά ή Ανθρωπιστικά τα σημεία συμφωνίας μας για το προσφυγικό» είπε απευθυνόμενος στους βουλευτές των πολιτικών ομάδων S&D, Renew, Πράσινοι, «θα τα χαρακτήριζα ρεαλιστικά».
Κλείνοντας την παρέμβασή του και αναφερόμενος στο ευρωπαϊκό κεκτημένο και το Διεθνές Δίκαιο υπογράμμισε πως, «Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε την καταστρατήγηση των δικαιωμάτων με “γκρίζες” διαδικασίες ως μέσο αποτροπής», για να καταλήξει με έμφαση πως, «Η δική μας Ευρώπη (...) είναι αυτό που λέμε ο φάρος της Δημοκρατίας», σκιαγραφώντας καθαρά τα όρια της μεγάλης ιδεολογικής μάχης που διεξάγεται στην Ευρώπη, μια μάχη στην οποία συγκρούονται από τη μία Δεξιά & Ακροδεξιά, και από την άλλη όλες οι δυνάμεις που θέλουν την Ευρώπη και την ΕΕ χώρο Κράτους Δικαίου, Ελευθερίας και Δημοκρατίας.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας του Κώστα Αρβανίτη στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κατά τη συζήτηση με θέμα : «Η επείγουσα ανάγκη για ανάληψη δράσης σε επίπεδο ΕΕ ώστε να διασφαλιστεί η ανθρώπινη μεταχείριση των μεταναστών στην Ευρώπη, μεταξύ άλλων στα σύνορα»:
Σε τρομάζει λίγο να ακούς τον φασισμό μέσα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Αλλά να έρθουμε λίγο στο θέμα.
Η εργαλειοποίηση όπου ακούγεται πολύ έντονα εδώ πρέπει να έχει και ταυτότητα. Η Τουρκία εργαλειοποιεί το θέμα. Αλλά θα έλεγα ότι εδώ υπάρχει μια ιδεολογική μάχη που γίνεται και νομίζω ότι την έχουμε καταλάβει - ή τους έχουμε καταλάβει.
Ενώ χρόνια τώρα προσπαθούμε να εξηγήσουμε και να πείσουμε ότι η μόνη ρεαλιστική λύση για το φαινόμενο που συζητάμε σήμερα είναι οι νόμιμοι και ασφαλείς δίαυλοι, δίοδοι για την αίτηση για άσυλο, η αναγκαστική και ισότιμη μετεγκατάσταση όλων των προσφύγων στα κράτη μέλη και οι πολιτικές πραγματικής ένταξης, ξέρουμε πλέον και εμείς ότι η ακροδεξιά ξέρει ότι αυτό είναι ρεαλιστικό, αλλά κάνει ότι δεν καταλαβαίνει.
Διότι δεν ταιριάζει στο αφήγημα της ακραίας δεξιάς στην Ευρώπη και των συμμάχων της γιατί έτσι θα χάσουν την δυνατότητά εργαλειοποίησης του προσφυγικού και του μεταναστευτικού, της εργαλειοποίησης του πόνου, δηλαδή, και της ανάγκης των ανθρώπων να ζήσουν.
Συμφωνώ με την κ. Sippel, συμφωνώ με τους Σοσιαλιστές, συμφωνώ με το Renew, συμφωνώ με την κ. Strik από τους Πράσινους και προσπαθώ λίγο να πάω την σκέψη παραπέρα.
Χωρίς την εργαλειοποίηση αυτών των ανθρώπων, πώς θα δημιουργηθεί ο «εσωτερικός εχθρός» που τόσο βολεύει την Ακραία Δεξιά ρητορική και την πόλωση των εν δυνάμει ψηφοφόρων; Αυτό ζούμε, μέρες ‘35.
Ξέρετε συνάδελφοι, χθες είχαμε σε αυτήν εδώ την αίθουσα την συζήτηση για τις παρακολουθήσεις στην Ελλάδα. Ένα από τα θύματα παρακολούθησης στην Ελλάδα είναι ο δημοσιογράφος Μαλιχούδης, ο οποίος έκανε έρευνα δημοσιογραφική πάνω στο προσφυγικό - είναι «εχθρός» για τον κ. Μητσοτάκη. Όπως «εχθροί» είναι και οι Σοσιαλιστές, οι Πράσινοι, το Renew, οι ΜΚΟ, οι οργανώσεις οι ανθρωπιστικές - είναι ο «εχθρός».
Εδώ λοιπόν θα έλεγα πως οι απόψεις μας, που συμφωνούμε, δεν θα τις χαρακτήριζα αριστερές ή ριζοσπαστικές ή ανθρωπιστικές, αλλά θα τις έλεγα ρεαλιστικές, ουσιαστικές και σε πλήρη ταύτιση με τις αποφάσεις και τις αξίες της Ένωσής μας.
Και γνωρίζουμε όλοι εδώ πολύ καλά ότι η απάθεια στην θάλασσα θα έχει πάντα μοιραία αποτελέσματα, όπως και οι φράχτες δεν αποτρέπουν την ανάγκη των ανθρώπων να φύγουν από τις εμπόλεμες ζώνες.
Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε την καταστρατήγηση των δικαιωμάτων με γκρίζες διαδικασίες ως μέσο αποτροπής.
Η δική μας Ευρώπη δεν έχει καμία σχέση με την Αμερική, δεν θα γίνει ούτε Ρωσία, δεν θα γίνει ούτε Κίνα, είναι αυτό που λέμε ο φάρος της Δημοκρατίας. Αυτή είναι η άποψή μας.
