Ενώ μένουν μόνο λίγες εβδομάδες μέχρι τις προεδρικές εκλογές στη Βραζιλία, που θα διεξαχθούν στις 2 και 3 Οκτωβρίου, οι δημοσκοπήσεις των τελευταίων δύο χρόνων δείχνουν ως ασυναγώνιστο φαβορί τον πρώην πρόεδρο της χώρας Λούις Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα με ποσοστά που φτάνουν ή και ξεπερνούν το 45%, ενώ ο νυν πρόεδρος δεν φαίνεται να ξεπερνά το 30-32%.
Εδώ και δύο χρόνια επίσης, ο Ζαΐρ Μπολσονάρου εκφράζει την καχυποψία του σε σχέση με τη διαφάνεια του εκλογικού συστήματος και της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας στη Βραζιλία. Σε χτεσινή εκπομπή, ο απερχόμενος πρόεδρος της Βραζιλίας δήλωσε ότι θα σεβαστεί το αποτέλεσμα των εκλογών αρκεί η διαδικασία είναι «καθαρή και διαφανής», όπως αναφέρει το Reuters και επαναλαμβάνει το Αθηναϊκό Πρακτορείο. Για την ακρίβεια, σε συνέντευξή του σε βραδινή εκπομπή του τηλεοπτικού σταθμού Globo με υψηλή θεαματικότητα ο ακροδεξιός πολιτικός επέμεινε, χωρίς ωστόσο να παρουσιάσει αποδείξεις, ότι σε προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις στη Βραζιλία υπήρξε νοθεία. Ο Μπολσονάρου αυτή τη φορά δεν αναφέρθηκε στο ηλεκτρονικό σύστημα ψηφοφορίας, εναντίον του οποίου καταφέρεται εδώ και μήνες ισχυριζόμενος ότι είναι εύκολο να παραποιηθούν τα αποτελέσματά του.
Ο πρώην λοχαγός του στρατού τόνισε επίσης ότι οι ένοπλες δυνάμεις θα πρέπει να έχουν λόγο στην απόφαση αν οι εκλογές ήταν διαφανείς.
Η αλήθεια είναι πως τους τελευταίους μήνες ο Μπολσονάρου έχει προσπαθήσει να περιορίσει κάπως τις ολέθριες συνέπειες του πληθωρισμού και της οικονομικής του πολιτικής με κατεξοχήν προεκλογικές παροχές και επιδόματα για τους φτωχότερους μέχρι το τέλος του χ΄ρονου. Ωστόσο τίποτα από αυτά δεν φαίνεται να τον έχει ωφελήσει ιδιαίτερα στις δημοσκοπήσεις.
Αντίθετα, η θητεία του έχει στιγματιστεί από την καταστροφική διαχείριση του Covid19, που κόστισε στη Βραζιλία 682.000 νεκρούς, τρίτη χειρότερη χώρα στον κόσμο. Επίσης, η πολιτική του διαχείριση έχει στιγματιστεί από αυταρχισμό, διαρκείς συγκρούσεις με τη δικαιοσύνη, ευνοιοκρατία που σήμερα ελέγχεται από την αστυνομία και διαφθορά που σε μεγάλο βαθμό σχετίζεται με τους ισχυρούς συμάχους του της Ευαγγελικής Εκκλησίας.
Ενδεικτικό είναι άλλωστε ότι, την ώρα που μεταδιδόταν η συνέντευξη πολίτες, σε πολλές πόλεις της Βραζιλίας είχαν βγει στους δρόμους και χτυπώντας κατσαρολικά φώναζαν «Μπολσονάρου έξω».
Η καμπάνια του Μπολσονάρου: θρησκεία, εκλογική νοθεία και... στρατός
Ο Μπολσονάρου ξεκίνησε την προεκλογική του εκστρατεία από το Ζουίζ ντι Φόρα, όπου δέχτηκε επίθεση με μαχαίρι το 2017. Το σύνθημά του για τις επικείμενες εκλογές είναι το «Θεός, πατρίδα, οικογένεια, ελευθερία», ένα σύνθημα που θυμίζει πολύ το φασιστικό «Θεός, πατρίδα και οικογένεια», το οποίο σήμερα χρησιμοποιεί και για τη δική της προεκλογική εκστρατεία η μεταφασίστρια Τζόρτζια Μελόνι στην Ιταλία.
Και για να αντιμετωπίσει τον αντίπαλό του έχει στραφεί στους πιο πιστούς συμμάχους του, την Ευαγγελική Εκκλησία και το στρατό.
Τις τελευταίες βδομάδες έχει συμμετάσχει σε διάφορες «Πορείες για τον Ιησο/υ», που οργανώνουν σε όλη τη χώρα οι Ευαγγελιστές, οι οποίοι δεν παραλείπουν να επιτίθενται στα κυρήγμά τους στον Λούλα και να παροτρύνουν τους πιστούς να ψηφίσουν τον Μπολσονάρου.
Από την άλλη, με υποψήφιο αντιπρόεδρο τον στρατηγό και πρώην υπουργό Άμυνας, Βάλτερ Μπράγα Νιέττο, ο Μπολσονάρου κλείνει το μάτι στο στρατό, που πάντα κινούνταν προς υποστήριξή του και που ετοιμάζει μεγάλη παρέλαση στις 7 Σεπτεμβρίου.
Η συμμετοχή του στρατού είναι ένα κρίσιμο ζήτημα και συνδέεται με την επιμονή του Μπολσονάρου τα δύο τελευταία χρόνια σχετικά με την πιθανότητα εκλογικής νοθείας. Κάτι που προφανώς στερείται οποιασδήποτε βάσης αφού ο Μπολσονάρου κέρδισε τις εκλογές το 2017, το σύστημα ηλεκτρονικής ψηφοφορίας συμπληρώνει δύο δεκαετίες λειτουργίας χωρίς προβλήματα και ο ίδιος ο Μπολσονάρου δεν έχει καταφέρει να παρουσιάσει οποιαδήποτε σοβαρή απόδειξη γι' αυτό.
Η νέα αμφισβήτηση της αξιοπιστίας της εκλογικής διαδικασίας για τις εκλογές του Οκτωβρίου από τον ίδιο τον πρόεδρο της χώρας, φέρνει στην μνήμη πολλών τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, ωστόσο στην περίπτωση της Βραζιλίας συνδυάζεται με μία δραματική υστέρηση στις δημοσκοπήσεις. Και ο Τραμπ άλλωστε, αφού δεν κατάφερε κάτι με την αμφισβήτηση της εκλογικής διαδικασίας, στράφηκε σε βίαιες μεθόδους με στόχο την παραμονή του στην εξουσία. Κι εδώ η διαφορά είναι ότι ο Τραμπ δεν είχε οποιαδήποτε στήριξη από τον στρατό, ο οποίος δεν έδειξε καμία πρόθεση να αναμιχθεί στην εσωτερική πολιτική.
Κάτι διαφορετικό θα μπορούσε να συμβεί στη Βραζιλία, με μια κυβέρνηση που σχεδόν κατά το ήμισυ αποτελείται από νυν και πρώην στρατιωτικούς και η οποία επικαλείται τη συνδρομή του στρατού για τη διασφάλιση της διαφάνειας της εκλογικής διαδικασίας. Κάτι που γεννά αρκετές ανησυχίες ότι ο Μπολσονάρου, αν χάσει τις εκλογές, μπορεί να δοκιμάσει την τύχη του με ένα στρατιωτικό πραξικόπημα.
ΠΗΓΕΣ: ΑΠΕ-ΜΠΕ, Αυγή, nuevarevolucion.es
