Όσο ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν απαντά στα θεμελιώδη ερωτήματα που του έχουν τεθεί από την ημέρα που αποκαλύφθηκε το μέγα σκάνδαλο των παρακολουθήσεων, τόσο περισσότερο γίνονται βεβαιότητα οι υποψίες για την ενοχή του σε ένα σκάνδαλο που μοιάζει με όσα περιγράφονταν στη γνωστή ταινία «Οι ζωές των άλλων για τις παρακολουθήσεις των πολιτών στην πρώην Ανατολική Γερμανία.
Τα θεμελιώδη αυτά ερωτήματα στα οποία ο πρωθυπουργός αποφεύγει να απαντήσει, παρά το γεγονός ότι απευθύνθηκε στον ελληνικό λαό με διάγγελμά του, είναι τα εξής:
Παρακολουθεί η ΕΥΠ δημοσιογράφους και πολιτικά πρόσωπα με το παράνομο λογισμικό Predator;
Γιατί το Ευρωκοινοβούλιο αυτή την πληροφορία έδωσε στο Νίκο Ανδρουλάκη και ο δημοσιογράφος Θανάσης Κουκάκης σε αυτό επιμένει και αυτό ισχυρίζεται από την πρώτη στιγμή.
Αντί απάντησης σε αυτό το κορυφαίο ερώτημα, το οποίο εκτός από πολιτικές, ενέχει και ποινικές ευθύνες, όπως σωστά ο Ευάγγελος Βενιζέλος παρατήρησε, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έστειλε τη μπάλα στην κερκίδα, απαντώντας για «νόμιμες, πλην πολιτικά μη ορθές επισυνδέσεις», δηλαδή για τον συμβατικό τρόπο παρακολούθησης τηλεφώνων από την ΕΥΠ.
Δηλαδή άλλα λόγια να αγαπιόμαστε...
Ακόμη και η απάντηση που δίνει η κυβέρνηση στο ερώτημα αν χρησιμοποιεί το παράνομο λογισμικό, απαντώντας ότι δεν το διαθέτει, είναι παραπειστική.
Ο πρωθυπουργός οφείλει να δώσει εξηγήσεις για τις σχέσεις του αποπεμφθέντα ανιψιού και γενικού γραμματέα του με τον ιδιοκτήτη της εταιρείας που κατέχει και που ενοικιάζει σε τρίτους το παράνομο λογισμικό.
Είναι ο Νίκος Ανδρουλάκης κατάσκοπος ή έστω, τον υποψιάστηκαν ποτέ σαν πληροφοριοδότη που σχετίζεται με ξένες δυνάμεις και απειλεί την εθνική ασφάλεια;
Να υπενθυμιστεί εδώ ότι τον Ανδρουλάκη τον παρακολουθούσαν και με το παράνομο Predator, όπως διαβεβαιώνει το ευρωκοινοβούλιο, αλλά και με συμβατικές μεθόδους, όπως παραδέχτηκε ο ίδιος ο πρωθυπουργός.
Αν λοιπόν ο Ανδρουλάκης αποτελεί, πράγματι, απειλή για την εθνική μας ασφάλεια και η κυβέρνηση δεν έπραξε τα δεόντα, επιτρέποντας στον πολιτικό αρχηγό του τρίτου κόμματος της Βουλής να συνεχίσει να δρα αντεθνικά, έστω και παρακολουθούμενος, τότε είναι υπόλογη για συγκάλυψη εθνικής μειοδοσίας.
Αν όμως αυτό δεν συμβαίνει, γιατί αν είχε συμβεί, ας μη γελιόμαστε, ο Ανδρουλάκης σήμερα δεν θα ήταν πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, τότε η κυβέρνηση δεν είναι υπόλογη μόνο για παραβίαση θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου που προστατεύονται από το Σύνταγμα και συνιστούν βασικούς πυλώνες του κράτους δικαίου, όπως είναι το απόρρητο των συνομιλιών.
Είναι επιπλέον υπόλογη και ως παράνομη, γιατί η παρακολούθηση της ζωής των… άλλων για λόγους ξένους προς την εθνική ασφάλεια συνιστά αξιόποινη πράξη, οι ένοχοι της οποίας πρέπει να ελεγχθούν, να δικαστούν και να τιμωρηθούν.
Γιατί ο πρωθυπουργός και κανείς άλλος από την κυβέρνηση δεν αναφέρονται καθόλου, όταν προσπαθούν να δικαιολογήσουν τις παρακολουθήσεις τηλεφώνων, στην παρακολούθηση του δημοσιογράφου Κουκάκη;
Γιατί τόση αιδήμων σιγή για την παρακολούθηση του τηλεφώνου ενός δημοσιογράφου ο οποίος δεν ασχολούνταν με τα εθνικά ζητήματα και δεν είχε σχέσεις με ξένες δυνάμεις, αλλά αντίθετα, ερευνούσε οικονομικά σκάνδαλα γνωστών τραπεζιτών και επιχειρηματιών;
Και εδώ ο πρωθυπουργός, ως υπεύθυνος ο ίδιος για την ΕΥΠ, είναι υπόλογος για παραβάσεις της νομιμότητας και για συμμετοχή σε έκνομες ενέργειες παρακολούθησης της ζωής των άλλων για λόγους που καμία σχέση δεν έχουν με την εθνική ασφάλεια.
Γιατί ο Κυριάκος Μητσοτάκης, από την πρώτη στιγμή που ορκίστηκε πρωθυπουργός, μετέφερε στη δική του ευθύνη την ΕΥΠ; Γιατί ήταν αυτός ο πρώτος πρωθυπουργός που αισθάνθηκε την ανάγκη να το κάνει;
Και πως ένας πρωθυπουργός που αναλαμβάνει ο ίδιος την ευθύνη της λειτουργίας της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, όταν αποκαλύπτεται σκάνδαλο παράνομων παρακολουθήσεων από αυτήν, νομιμοποιείται να… πετά αητό και να παριστάνει ότι δεν άκουσε, δεν του είπαν και δεν γνώριζε;
Αν είναι έτσι, ποιος ο λόγος να αναλάβει υπό τη δική του ευθύνη την ΕΥΠ και να μην την αφήσει, όπως οι προκάτοχοί του, να λειτουργεί ως υπηρεσία του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη;
Οι δηλώσεις τόσο του πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου, καθηγητή Δημοσίου Δικαίου, όσο και του καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου Ευάγγελου Βενιζέλου, αλλά και άλλων έγκριτων συνταγματολόγων, για τις προφανείς ευθύνες του πρωθυπουργού είναι απολύτως εύστοχες και έχουν μείνει αναπάντητες.
Οι πολιτικές ευθύνες ενός πρωθυπουργού δεν μεταβιβάζονται. Και οπωσδήποτε δεν μεταβιβάζονται σε μη πολιτικά πρόσωπα και σε μετακλητούς υπαλλήλους.
Κι ακόμη, ένας υπεύθυνος πρωθυπουργός δεν νοείται να αποφεύγει τις ευθύνες του, σαν μαθητής δημοτικού, με φτηνές δικαιολογίες τύπου «δεν είδα και δεν γνώριζα»…
Γιατί η κυβέρνηση Μητσοτάκη ψήφισε νόμο με τον οποίο οι παρακολουθούμενοι από την ΕΥΠ να μην μπορούν να πληροφορηθούν εκ των υστέρων για την παρακολούθησή τους και για τους λόγους για τους οποίους αυτή συντελέστηκε;
Τι φοβήθηκε η κυβέρνηση και ψήφισε έναν τέτοιο τριτοκοσμικό νόμο που της άνοιξε το δρόμο να μπορεί να παρακολουθεί ελεύθερα και χωρίς συνέπειες ακόμη και παρανόμως, χωρίς κανένα δημοκρατικό έλεγχο και χωρίς κανένα νόμιμο δικαίωμα για τους παρακολουθούμενους;
Μήπως το έγκλημα ήταν προμελετημένο;
Ποιους άλλους παρακολουθούσε παράνομα η ΕΥΠ υπό την ευθύνη του πρωθυπουργού;
Ακούγονται διάφορα τις τελευταίες μέρες για άλλους 7 πολιτικούς, μεταξύ των οποίων και ένας πρώην πρωθυπουργός σε κυβέρνηση ΝΔ.
Αν είναι τόσο αθώος ο Κυριάκος Μητσοτάκης, όπως θέλει να παρουσιαστεί, γιατί δεν ανοίγει τα χαρτιά του και αφήνει τη συνωμοσιολογία να σέρνεται;
Τι φοβάται;
Όσο τα συγκεκριμένα ερωτήματα που αφορούν στη θητεία της κυβέρνησης Μητσοτάκη, διαφοροποιώντας την από προηγούμενες κυβερνήσεις, παραμένουν αναπάντητα, τόσο η προσπάθεια επέκτασης της έρευνας για τις παρακολουθήσεις προ του 2019 καθίσταται ύποπτη και συνιστά απόπειρα συμψηφισμού.
Ο μόνος πρωθυπουργός τα τελευταία χρόνια που είχε ο ίδιος την ευθύνη της ΕΥΠ και που ψήφισε νόμο που αφαιρεί δικαιώματα από τους παρακολουθούμενους, είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Όπως και ο μόνος πρωθυπουργός, κατά τη διάρκεια της θητείας του οποίου αποκαλύφθηκε σκάνδαλο εκτροπής από τη δημοκρατική, αλλά και από την ποινική νομιμότητα, είναι ο σημερινός.
Κάθε απόπειρα, συνεπώς, επέκτασης της έρευνας προ του 2019 και κάθε προσπάθεια ένταξης στο κάδρο των ευθυνών προηγούμενων κυβερνήσεων, για ένα σκάνδαλο που συνέβη επί κυβέρνησης Μητσοτάκη, η οποία διαφοροποιήθηκε σημαντικά στο συγκεκριμένο ζήτημα από τις προηγούμενες ώστε να μπορεί ελεύθερα να καταστρατηγεί τη νομιμότητα, όχι απλώς είναι απαράδεκτη, είναι και ύποπτη.
Αν οι παρακολουθήσεις ήταν «νόμιμες επισυνδέσεις», όπως η κυβέρνηση επιχειρεί να τις παρουσιάσει, τα παραπάνω ερωτήματα θα είχαν απαντηθεί από την πρώτη στιγμή και μόνο για να μην υπάρχουν υποψίες ενοχής για τον πρωθυπουργό.
Το γεγονός όμως ότι τα 6 αυτά ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα ρίχνει βαριές σκιές στην ΕΥΠ και στον υπεύθυνο γι’ αυτήν πρωθυπουργό, ότι παρακολουθούσαν παρανόμως με το κακόβουλο λογισμικό Predator δημοσιογράφους και πολιτικούς όχι για λόγους εθνικής ασφάλειας, όπως η συνταγματική νομιμότητα επιβάλλει, αλλά για λόγους που περισσότερη σχέση έχουν με πρακτικές παρακράτους.
Η παρακολούθηση της ζωής των άλλων για να μπορούν να τους έχουν στο χέρι και να τους εκβιάζουν, που είναι η μόνη εξήγηση για το σκάνδαλο, αν λάβουμε υπόψη και τον τρόπο που διάφοροι κυβερνητικοί χειρίστηκαν την παρακολούθηση της ιδιωτικής ζωής του Ανδρουλάκη, αφήνοντας χυδαία υπονοούμενα, είναι πρακτική που δεν είναι νόμιμη, δεν είναι δημοκρατική και δεν ανήκει στη σφαίρα της δημόσιας ζωής.
Είναι πρακτική που θυμίζει υπόκοσμο και ως τέτοια πρέπει στο εξής να αντιμετωπιστεί.
