Ο Κ. Μητσοτάκης δίνει την απεγνωσμένη μάχη του στο αν ήξερε ή δεν ήξερε για τις παρακολουθήσεις.

Αν δεν ήξερε, πιστεύει ότι η κατάσταση είναι διαχειρίσιμη. Όλα τα άλλα είναι νόμιμα: νομίμως παρακολουθείτο ένας ευρωβουλευτής από την ΕΥΠ, νομίμως ένας εισαγγελέας ενέκρινε την αντισυνταγματική αυτή απόφαση και, εν πάση περιπτώσει τι θέλετε, μόλις έγινε αρχηγός κόμματος το κόψαμε.

Το μείζον πολιτικό ζήτημα δεν είναι αν ήξερε ο Μητσοτάκης. Είναι ότι τόσο η παρακολούθηση του Ανδρουλάκη όσο και η παρακολούθηση του Κουκάκη (στην οποία ο Μητσοτάκης δεν αναφέρθηκε) είναι παράνομες. Δηλαδή η ΕΥΠ, την οποία ο Μητσοτάκης έβαλε στην τσέπη του από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε καθήκοντα, χρησιμοποιείται για ρουφιανιλίκια.

Ρουφιανιλίκια στα οποία επιστρατεύεται επικουρικά το Predator για να καλύψει τα κενά. Υπάρχουν τεράστια ερωτήματα, όπως γιατί ήταν υπό παρακολούθηση αυτοί οι άνθρωποι και πόσοι άλλοι παρακολουθούνται. Υπάρχουν όμως ήδη και ενδείξεις για τέλεση κακουργηματικών πράξεων. Ο Κ. Μητσοτάκης έχει ποινικές ευθύνες. Το ίδιο και ο Δημητριάδης και ο Κοντολέων φυσικά.

Η απελπισμένη διαχείριση που κάνει ο Κ. Μητσοτάκης ‒δεν ήξερα, παραδέχομαι τα λάθη, το θέμα θεωρείται λήξαν‒ δείχνει τη δεινή θέση στην οποία έχει περιέλθει ο πρωθυπουργός, όπως φάνηκε άλλωστε και από την καρατόμηση του ανιψιού. Τίποτα δεν έχει λήξει. Τώρα ανοίγουν τα θέματα. Οποιαδήποτε νέα αποκάλυψη επί του θέματος των παρακολουθήσεων η κυβέρνηση δεν θα μπορέσει να τη διαχειριστεί.