Η ναζιστική ιδεολογία επιθυμεί να καθαρίσει την κοινωνία από ό,τι θεωρεί βρώμικο και άρρωστο. Επιθυμεί να την κάνει τέλεια, απαστράπτουσα και υγιή.

Οι νεοναζιστές, λοιπόν, όπως και ιδεολογικοί τους πρόγονοι, αναζητώντας την άσπιλη κι αμόλυντη κοινωνία, ένα όνειρο καθαρότητας, φτιάχνουν σήμερα ένα νέο εφιάλτη.

Η κόρη Ουρανία, εμποτισμένη στο φθόνο για το διαφορετικό –στη συνείδησή της ό,τι είναι διαφορετικό είναι και βρώμικο-,δηλώνει έτοιμη να υποθηκεύσει την ελευθερία της, προκειμένου να υπηρετήσει την ιδεολογική της μικροβιοφοβία. Και καλεί και τους ομοίους της να πράξουν αναλόγως. Δηλαδή να ξαμοληθούν και να καθαρίσουν κόσμο.

Η Ουρανία Μιχαλιολάκου εν ολίγοις, ανενόχλητη από τη δικαιοσύνη, προτρέπει τους ομοϊδεάτες της να χτυπήσουν κι άλλους «διαφορετικούς ανθρώπους». Δεν της αρκούν οι ξεκοιλιασμένοι μετανάστες ούτε η καρδιά του Παύλου Φύσσα. Η νεοναζίστρια Σαλώμη θέλει κι άλλα κεφάλια στη νεοναζιστική της πιατέλα.

Αυτή την ηθική αυτουργό θα βρεθεί κάποιο μέλος της δικαστικής εξουσίας να την μαζέψει; Ή έχει λάβει ως γονική παροχή τη βουλευτική ασυλία του πατέρα της;