to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

19:20 | 30.06.2022

Πολιτισμός

Αλκίνοος Ιωαννίδης: «Εκτός τόπου και χρόνου – Μαζί ξανά»

Το πρόγραμμα των καλοκαιρινών συναυλιών του Αλκίνοου Ιωαννίδη


Οι σταθμοί της περιοδείας

30/6: Αθήνα, Θέατρο Βράχων, στο πλαίσιο του Rolling Stone Festival
3/7: Κομοτηνή, Φεστιβάλ Φαναριού, στο πλαίσιο του Rolling Stone Festival
4/7: Θεσσαλονίκη, Μονή Λαζαριστών, στο πλαίσιο του Rolling Stone Festival
13/7: Παλαιό Φάληρο, Faliro Summer Theater
6/8: Νεστόριο, River Party
26/8: Λευκωσία, Δημοτικό Αμφιθέατρο Λακατάμιας
27/8: Λεμεσός, Αρχαίο Θέατρο Κουρίου



Πέρασαν πάνω από είκοσι χρόνια κι όμως ο ζωντανός δίσκος που ηχογραφήθηκε εκείνο το βράδυ στον Λυκαβηττό εξακολουθεί να μας ταξιδεύει. Φέτος παίζουμε μαζί ξανά για να γιορτάσουμε το εδώ και το τώρα.

Αλκίνοος Ιωαννίδης, Γιώτης Κιουρτσόγλου, Μιχάλης Καπηλίδης, Σταύρος Λάντσιας και Μιλτιάδης Παπαστάμου δύο δεκαετίες μετά στήνουμε μαζί ξανά μια ηλεκτρική γιορτή, τραγουδώντας όσα μας φέρνουν σήμερα εδώ. Για να μοιραστούμε όσα ζήσαμε στο χθες κι όσα ονειρευόμαστε για το αύριο. Αλλά, κυρίως, για να συναντηθούμε στην παρούσα στιγμή.


Δεν νοσταλγούμε το παρελθόν, ζητούμε το παρόν.

Παίζουμε μαζί ξανά γιατί λείψαμε ο ένας στον άλλον, μουσικά και ανθρώπινα.

Και γιατί μας λείψατε!

Δύο ημέρες μετά την πρώτη συναυλία τους στο Φεστιβάλ Πηνειού στη Λάρισα ο Αλκίνοος έγραψε:

«Ηλεκτρισμός απ’ την αρχή, μετά από χρόνια «ακουστικής περισυλλογής». Το μπάσο του Γιώτη πιο βαθύ από ποτέ, τα τύμπανα του Μιχάλη ακούραστα, τα πλήκτρα του Σταύρου πάντα μαγικά, το βιολί και η μπλουζ φυσαρμόνικα του Μίλτου άλλοτε να ουρλιάζουν κι άλλοτε να κελαηδούν. Γράφει, ο καθένας τους, την ιστορία του στο μεγάλο τετράδιο της μουσικής μας. Έχουμε γραφτεί όμως ανεξίτηλα και ο ένας στην ιστορία της ζωής του άλλου!

Χρόνια αναρωτιόμουν πώς θα ήταν άραγε αν ξαναπαίζαμε μαζί. Όταν όμως έπιασα την ηλεκτρική κιθάρα ανεβαίνοντας στην πρώτη συναυλία στο Φεστιβάλ Πηνειού, δεν είχα πια ερωτήματα. Βρεθήκαμε με την ίδια ανάσα μέσα στη θάλασσα των τραγουδιών, σαν αδέρφια που συναντήθηκαν μετά από χρόνια. Χωρίς νοσταλγία για τα παλιά, μα με βαθιά την ανάγκη να μοιραστούμε όσα είμαστε σήμερα.

Η συγκίνηση μεγάλη, η ένταση των ηχείων το ίδιο, ο παλμός του κοινού ασταμάτητος, η μοιρασιά απλόχερη. Σε μια στιγμή, έφυγε το βάρος πολλών και δύσκολων χρόνων από τις πλάτες μας. Ζήσαμε μια ηλεκτρική γιορτή που δεν θα ξεχάσω.

Ανυπομονώ για τις συναυλίες των ερχόμενων ημερών».

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)