Το 2019, η ΝΔ υφάρπαξε την ψήφο του ελληνικού λαού, υποσχόμενη ισχυρή ανάπτυξη και περισσότερες και πιο καλοπληρωμένες δουλειές, ιδιαίτερα για τους νέους. Σήμερα είναι πλέον προφανές στη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη όχι μόνο δεν στήριξε την ελληνική οικονομία και τα νοικοκυριά, όχι μόνο δεν βελτίωσε το παραγωγικό μοντέλο της χώρας, αλλά δεν κατάφερε παράλληλα να δώσει καμιά απολύτως λύση στα μεγάλα προβλήματα των Ελλήνων πολιτών, ιδιαίτερα της νέας γενιάς που καθημερινά βλέπει τους όρους της ζωής της να επιδεινώνεται. Με σφραγίδα του κ. Μητσοτάκη, η Ελλάδα καταλαμβάνει την προτελευταία θέση, μπροστά μόνο από τη Βουλγαρία, στην κατάταξη των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης με βάση την ανά άτομο αγοραστική δύναμη των πολιτών.
Η προοδευτική κυβέρνηση που πλέον καθίσταται απαραίτητο για τον τόπο να σχηματιστεί μετά τις επόμενες εκλογές, με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία και πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα, θα κληθεί να δώσει λύσεις στα αδιέξοδα και να αλλάξει το παραγωγικό μοντέλο της χώρας, επενδύοντας στην παραγωγή νέου πλούτου, αλλά και -κυρίως- στη δίκαιη κατανομή του. Η επίτευξη αυτού του στόχου πρέπει να στηριχθεί ενδεικτικά (και όχι μόνο) σε τρεις άξονες, που μπορούν να αποτελέσουν προνομιακά πεδία για την ανάπτυξη της χώρας, με τρόπο εύκολο, ξεκάθαρο, αλλά κυρίως δίκαιο.
Καταρχάς δεν νοείται ανάπτυξη χωρίς πραγματική στήριξη του πρωτογενούς τομέα με έμφαση στις νέες τεχνολογίες, ώστε η παραγωγή και η διάθεση να επικεντρωθούν σε υψηλής αξίας και ζήτησης προϊόντα, τα οποία η ελληνική γη μπορεί απλόχερα να μας δώσει. Χώρες με πολύ μικρότερες εκτάσεις ή με λιγότερα συγκριτικά πλεονεκτήματα, όπως η Ολλανδία και το Ισραήλ, έχουν καταφέρει χάρη στη χρήση νέων τεχνολογιών να εκμεταλλευτούν καλύτερα τα προϊόντα τους και να παράγουν πολύ μεγαλύτερα έσοδα από τα αντίστοιχα του πρωτογενούς τομέα της χώρας μας.
Δεύτερος άξονας είναι οι υπηρεσίες τεχνολογίας. Κατά τη διάρκεια της δεκαετούς οικονομικής κρίσης, χιλιάδες νέων επιστημόνων υψηλής κατάρτισης, απόφοιτοι των ελληνικών πανεπιστημίων, αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν, καθώς η χώρα μας δεν μπορούσε να τους προσφέρει αξιοπρεπείς δουλειές. Είναι απαραίτητο λοιπόν να δοθούν κίνητρα και να υπάρξει σχέδιο επαναπατρισμού και αξιοποίησης όλου αυτού του προσωπικού, καθώς και προγράμματα εξειδίκευσης πάνω στις νέες τεχνολογίες που μπορούν να αποτελέσουν την αιχμή του δόρατος της ελληνικής παραγωγικότητας.
Τρίτος άξονας ο τουρισμός, η λεγόμενη ναυαρχίδα της ελληνικής οικονομίας. Παρά τα δεδομένα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας μας, ουδέποτε έχει υπάρξει μέχρι σήμερα ένα οργανωμένο στρατηγικό σχέδιο με συγκεκριμένη χωροθέτηση και συγκεκριμένους στόχους για την τουριστική ανάπτυξη, με τρόπο που να αποδώσει πολλαπλά οφέλη που θα αφορούν τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία. Είναι βέβαιο ότι υπάρχουν δυνατότητες υπερδιπλασιασμού των εσόδων από την αξιοποίηση του τουριστικού προϊόντος, ωστόσο αυτό πρέπει να επιτευχθεί με τρόπο ισόρροπο και δίκαιο. Δεν γίνεται για παράδειγμα η στέγαση των νέων ανθρώπων να έχει εξελιχθεί σε έντονο κοινωνικό πρόβλημα, απόρροια και της εκρηκτικής αύξησης της ζήτησης των ακινήτων για τουριστικούς λόγους. Χρειάζονται άμεσα μέτρα δράσης για τη στέγαση σε οικονομικά προσιτή κατοικία νέων και νέων ζευγαριών έως 40 ετών, όπως αυτά που πρόσφατα ανακοίνωσε ο Αλέξης Τσίπρας και αφορούν την επιδότηση ενοικίου από 140€ το μήνα το 1ο άτομο έως 350€ το μήνα για ζευγάρι με 2 παιδιά.
Κάθε στιγμή που η κυβέρνηση Μητσοτάκη παραμένει στη θέση της οι πληγές στην οικονομία και τον κοινωνικό ιστό της χώρας μεγαλώνουν. Συνιστά πρώτιστο καθήκον της προοδευτικής κυβέρνησης της επόμενης μέρας των εκλογών να είναι απολύτως έτοιμη, με σχέδιο και προτεραιότητες. Ο χρόνος για την ανακούφιση των πολιτών θα είναι ελάχιστος.
