to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

Οι πρακτικές που διχάζουν ευνοούν τον αντίπαλο

Για την Παιδεία η κυβέρνηση έδειξε από την αρχή τις προθέσεις της. Ειδικότερα για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Την ενοχλεί αφόρητα το άρθρο 16 του Συντάγματος που απαγορεύει τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και σκαρφίζεται ένα σωρό τερτίπια για να το παρακάμψει. Ναι, η παράταξη που δηλώνει σ’ όλους τους τόνους ότι το Σύνταγμα είναι κάτι σαν το ιερό ευαγγέλιο και το εφαρμόζει με θρησκευτική ευλάβεια. Δεν γουστάρει το αυτοδιοίκητο και επινοεί διάφορους τρόπους για να το παραβιάσει. Δεν της αρέσει ο πρυτανικός θεσμός όπως είναι και μεθοδεύει την καταστρατήγησή του κι ας διαφωνούν πρυτάνεις που είναι φίλα προσκείμενοι. Θέλει να βάλει από την πίσω πόρτα στη διοίκηση τους εκπροσώπους των παραγωγικών τάξεων, δηλαδή τους πλούσιους φίλους της, στις περιοχές όπου υπάρχουν ανώτατα ιδρύματα.


Περιγράφει τα πανεπιστήμια ως χώρους ανομίας για να δικαιολογήσει την απόφασή της να δημιουργήσει πανεπιστημιακή αστυνομία. Αδιαφορεί παντελώς για τις αντιδράσεις και ψεύδεται ασυστόλως ισχυριζόμενη ότι παντού στην Ευρώπη υπάρχει αστυνομία στα πανεπιστήμια. Μόνο που δεν μας έχει πει ακόμη αν θα ψηφίζουν οι αστυνομικοί στις εκλογές για τις πρυτανικές αρχές και για τα διοικητικά συμβούλια των φοιτητικών συλλόγων. Οι οργανικοί διανοούμενοι του συστήματος -κάποιοι με προέλευση από την Αριστερά και γι’ αυτό φανατικότεροι του Μητσοτάκη- επιδοκιμάζουν.

Δεν αισθάνονται καμία ντροπή. Φτύνουν το παρελθόν τους προσδοκώντας να πάρουν μια θεσούλα και λίγα λεπτά δημοσιότητας. Τα φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης πλειοδοτούν και ενίοτε την εγκαλούν γιατί δείχνει υποχωρητικότητα. Την πιέζουν να μην κάνει πίσω και κατηγορούν την Αριστερά ότι χαϊδεύει τους μπαχαλάκηδες. Εξισώνει τα κολέγια με τα πανεπιστήμια ως προς την επαγγελματική προοπτική των αποφοίτων τους. Κόβει υποψηφίους, καταργεί ή συγχωνεύει πανεπιστημιακές σχολές για να στείλει πελατεία στην ιδιωτική εκπαίδευση με φορείς της οποίας η σχέση της είναι αιμομικτική.

Χρησιμοποιεί τους μηχανισμούς καταστολής για να διαλύσει τις φοιτητικές κινητοποιήσεις και όταν της ξεφεύγει ο έλεγχος καταγγέλλει με απύθμενο θράσος τους «επαγγελματίες τραυματίες» φοιτητές (προφανώς αυτοτραυματίζονται!), μιλάει για ελάχιστους κρανοφόρους που δεν έχουν σχέση με τα πανεπιστήμια και προκαλούν καταστροφές, δίνει συγχαρητήρια στα ΜΑΤ για τις δεκάδες προσαγωγές και συλλήψεις και όταν τα σαθρά κατηγορητήρια καταπέφτουν στα δικαστήρια και αφήνονται ελεύθεροι οι «ταραξίες», διακινεί βιτριολικούς υπαινιγμούς για τη Δικαιοσύνη, την οποία κατά τ’ άλλα εμπιστεύεται και μας λέει ότι σέβεται την ανεξαρτησία της. Μικρή παρένθεση: «Τη σέβεται όταν ορισμένοι λειτουργοί της συμπεριφέρονται σαν κομματικοί υπάλληλοι ή σαν μεταφραστές διαπιστευμένοι από το μέγαρο Μαξίμου».

Δεν της άρεσαν τα αποτελέσματα των τελευταίων φοιτητικών εκλογών και ανακοίνωσε ότι δεν ισχύει το αποτέλεσμα που έδωσαν όλες οι οργανώσεις, αλλά ισχύει αυτό που έδωσε η δική της παράταξη, η οποία έχει πλούσιες επιδόσεις, στα πάρτι, στις εκδρομές και σε ορισμένες περιπτώσεις στελέχη της ενεπλάκησαν σε παράνομες διαδικασίες σχετικά με τη διαρροή θεμάτων στις εξετάσεις και τη διασπορά των απαντήσεων σε φίλους και κολλητούς. Χάθηκε η πρωτιά στις κάλπες των σχολών; Κανένα πρόβλημα. Ανακτήθηκε στην κάλπη του μεγάρου Μαξίμου. Αυτή όλα τα ξεπλένει.

Απέναντι σ’ αυτήν την πολιτική αντιδρούν τα κόμματα της δημοκρατικής αντιπολίτευσης, πολλοί πανεπιστημιακοί, αρκετοί πρυτάνεις και οι φοιτητικές παρατάξεις, με εξαίρεση τη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ. Δεν έχουν όλες οι πλευρές τις ίδιες προτεραιότητες, δεν κάνουν τις ίδιες ιεραρχήσεις ως προς το ποιοι στόχοι πρέπει να τεθούν στην ημερήσια διάταξη, υπάρχει όμως συναντίληψη στο γενικό: η κυβερνητική πολιτική πρέπει να ηττηθεί. Αυτό που λείπει είναι ο συντονισμός ώστε να ενωθούν οι δυνάμεις και να συγκροτηθεί ένα σαφές αντικυβερνητικό μέτωπο. Δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο. Και στο μακρινό και στο κοντινό παρελθόν οι αντιθέσεις στο εσωτερικό της πανεπιστημιακής κοινότητας -κάποιες σοβαρές, κάποιες ήσσονος σημασίας- λειτούργησαν διαλυτικά, προκάλεσαν δυσφορία και κόπωση, με συνέπεια οι κυβερνήσεις να κερδίσουν χρόνο, να αντεπιτεθούν και με τη βοήθεια των δικτύων χειραγώγησης να παραπλανήσουν την κοινωνία.

Σήμερα τα ΑΕΙ είναι σε αναβρασμό. Σε πολλές σχολές γίνονται γενικές συνελεύσεις, λαμβάνονται αποφάσεις για καταλήψεις, ωστόσο οι σχέσεις μεταξύ των φοιτητικών παρατάξεων δεν είναι καλές. Και καχυποψία υπάρχει και δίκες προθέσεων γίνονται. Η Πανσπουδαστική-ΚΝΕ είναι πρώτη δύναμη στους φοιτητές. Θα έπρεπε αυτή, και λόγω παράδοσης και λόγω μεγέθους, να δίνει τον τόνο στις κινητοποιήσεις. Προφανώς δεν της αρέσει που οι οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς έχουν σε πολλές σχολές σημαντική επιρροή. Αυτό όμως δεν δικαιολογεί πρακτικές που διχάζουν.

Δεν μπορείς να ζητάς πανστρατιά για να μην περάσουν τα σχέδια της κυβέρνησης και ταυτοχρόνως να κατηγορείς οργανώσεις της άλλης Αριστεράς για «συμπόρευση με την Ασφάλεια» και για «διευκόλυνση των χαφιέδων να δράσουν στο πανεπιστήμιο». Το περιστατικό έγινε σε συνέλευση συλλόγου φοιτητών σχολής στο ΑΠΘ, σύμφωνα με την καταγγελία της Οργάνωσης Σπουδάζουσας Θεσσαλονίκης της νεολαίας Κομμουνιστική Απελευθέρωση. Ο ενωτικός προσανατολισμός των κινημάτων είναι η βασική προϋπόθεση για να αποκρουστεί ο αυταρχισμός της κυβέρνησης. Ας πάει για αργότερα η αντιπαράθεση για το ποιος δικαιούται να υποδύεται την πρωτοπορία.

Ανάγωγα
Πέρσι το ρωσικό πυροσβεστικό Beriev ήταν κατάλληλο για να σβήνει πυρκαγιές στην Ελλάδα. Φέτος κρίνεται ακατάλληλο. Τι μεσολάβησε; Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Απλό. Αλλωστε τα βουνά μας μοιάζουν άλλα με μπακλαβά, άλλα με γαλακτομπούρεκο, άλλα με κανταΐφι

tags: άρθρα

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)