Στην ραγδαία αύξηση φαινομένων ηλεκτρονικής απάτης αναφέρεται με δήλωσή του ο Π. Σκουρλέτης, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ.
Αναλυτικά:
Η ραγδαία αύξηση φαινομένων ηλεκτρονικής απάτης σε μια περίοδο εντατικοποίησης της χρήσης των ψηφιακών υπηρεσιών στον χρηματοικονομικό τομέα και τον τομέα του εμπορίου, ιδίως μετά την εμφάνιση της πανδημίας, έχει ως αποτέλεσμα χιλιάδες καταθέτες να βλέπουν τα χρήματα από τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς να εξανεμίζονται. Η κυβέρνηση αντιμετωπίζει αυτή την κατάσταση με τη γνωστή λογική της ατομικής ευθύνης, η οποία αφήνει πλήρως απροστάτευτους τους εξαπατημένους πελάτες των τραπεζών, αλλά απόλυτα προστατευμένες τις τράπεζες, όπως γίνεται πάντοτε, καθώς τυγχάνουν ιδιαίτερης προστασίας, ό,τι κι αν βρεθεί απέναντί τους.
Τον περασμένο Μάρτιο, μαζί με άλλους συναδέλφους μου από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, με ερώτηση προς τους αρμόδιους υπουργούς, θέσαμε το ζήτημα της λήψης μέτρων για την αποτελεσματική προστασία των τραπεζικών λογαριασμών από ηλεκτρονικές απάτες. Από τις απαντήσεις μάθαμε ότι: Το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη έχει προβεί, εκτός των άλλων, και σε προληπτικές δράσεις ενημέρωσης. Η Τράπεζα της Ελλάδας δεν διαπιστώνει παραβιάσεις των τραπεζικών συστημάτων, στις περισσότερες περιπτώσεις το θύμα της απάτης αποκαλύπτει τους κωδικούς του στους δράστες. Η Γενική Γραμματεία Εμπορίου του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων, που εξετάζει τέτοιες καταγγελίες θεωρεί δυσχερές να διαπιστώσει αν ο καταγγέλλων ηλεκτρονική απάτη ευθύνεται ο ίδιος λόγω πρόθεσης ή βαριάς αμέλειας.
Επομένως, όχι μόνο δεν αντιμετωπίζεται επαρκώς η ηλεκτρονική απάτη από τις αρμόδιες αρχές, αλλά ούτε θεωρείται σκόπιμο να αλλάξει το θεσμικό πλαίσιο για να προστατευτούν αποτελεσματικά οι καταθέτες, που εξακολουθούν να χάνουν σημαντικά ποσά, τα οποία δεν μπορούν να ανακτήσουν.
Η Πολιτεία οφείλει να παρέχει αποτελεσματική προστασία. Δεν μπορεί το νέο ψηφιακό περιβάλλον, που υποτίθεται ότι διευκολύνει τον πολίτη, να έχει γίνει βραχνάς και το θύμα απάτης να βρίσκεται ακάλυπτο σε έναν κυκεώνα καταγγελιών χωρίς αποτέλεσμα και να αναγκάζεται, τελικά, να προσφεύγει στη Δικαιοσύνη, με τις γνωστές πολυετείς καθυστερήσεις, προκειμένου να αποδείξει ότι για την εις βάρος του απάτη δεν ευθύνεται ο ίδιος. Αν από έναν λογαριασμό μισθοδοσίας εξαφανίζονται χρήματα πώς θα καλυφθούν οι βιοτικές ανάγκες ενός πολίτη, μιας οικογένειας μέχρι να αποκατασταθεί – αν τελικά αποκατασταθεί – η οικονομική βλάβη; Και δεν μπορεί τα τραπεζικά ιδρύματα να πωλούν υπηρεσίες εγγύησης και να χρεώνουν τη μεταφορά ποσών σε προπληρωμένες κάρτες, που χρησιμοποιούνται ως περισσότερο ασφαλείς για εμπορικές συναλλαγές.
Η μόνη λύση για ουσιαστική προστασία των καταναλωτών και δικαιούχων τραπεζικών λογαριασμών είναι η θέσπιση εγγυητικής ευθύνης των τραπεζών, ούτως ώστε η βλάβη του θύματος της απάτης να αποκαθίσταται άμεσα και να μην ανατρέπεται ο οικονομικός προγραμματισμός κάθε πολίτη και κάθε οικογένειας, που ούτως ή άλλως αδυνατεί να καλύψει βασικές ανάγκες λόγω του εκτροχιασμού στο κόστος ενέργειας και του κύματος ακρίβειας, ακόμα και σε είδη πρώτης ανάγκης.
