to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

Σ. Φάμελλος: Πίσω από τις απαιτήσεις του κλίματος και της ευρωπαϊκής πολιτικής ο κλιματικός νόμος της ΝΔ

Η τοποθέτηση του Σ. Φάμελλου επί των άρθρων του σχεδίου νόμου για τον κλιματικό νόμο


Με αναφορά στην τοποθέτηση των WWF Ελλάς, Greenpeace, MEDASSET, Νόμος και Φύση Οικολογική Εταιρεία Ανακύκλωσης, Καλλιστώ, Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και του Πολίτη, Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης, Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, Γιατροί του Κόσμου, Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδας, ξεκίνησε την ομιλία του, στην κοινή συνεδρίαση της Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου και Περιβάλλοντος, με θέμα την επεξεργασία των άρθρων του προσδιοριζόμενου από τη ΝΔ ως εθνικού κλιματικού νόμου, ο τομεάρχης Περιβάλλοντος και Ενέργειας και βουλευτής Β’ Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Σωκράτης Φάμελλος.

«Κατατέθηκε στη Βουλή ένας νόμος που σηματοδοτεί μία δειλή αρχή για τη θέσπιση εθνικού πλαισίου για την πορεία της χώρας στην κλιματική ουδετερότητα το οποίο όμως φαίνεται να μη λαμβάνει υπόψη τις διεθνείς εξελίξεις και τις πρόσφατες νομοθετικές πρωτοβουλίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την απεξάρτηση της Ελλάδας από τα ορυκτά καύσιμα. Το νομοσχέδιο χαρακτηρίζεται από ένα διπλό κενό: οι στόχοι που θέτει υπολείπονται σημαντικά από τον παγκόσμιο στόχο περιορισμού της κλιματικής αλλαγής στον 1,5°C, ώστε να αποτραπεί κλιματική κατάρρευση (κενό φιλοδοξίας), ενώ λείπουν τα απαραίτητα μέτρα και πολιτικές που θα εγγυηθούν την εμπροσθοβαρή και ταχεία απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα (κενό εφαρμογής). Συγκεκριμένα, ενώ θέτει πλαίσιο εθνικής κλιματικής πολιτικής, η φιλοδοξία του είναι χαμηλή και τελικά αποτυγχάνει να εισαγάγει κρίσιμης σημασίας μεταρρυθμίσεις στο σύνολο της οικονομίας και να ενισχύσει την κοινωνική συμμετοχή και δίκαιη μετάβαση, ώστε η Ελλάδα να κερδίσει το στοίχημα της κλιματικής ουδετερότητας».

Ο Σ.Φάμελλος τόνισε πως το νομοσχέδιο δεν καλύπτει τις απαιτήσεις ενός κλιματικού νόμου, δεν οδηγεί τη χώρα στην κλιματική ουδετερότητα, τροφοδοτεί την ενεργειακή ανασφάλεια αλλά και αδιαφορεί για τις κοινωνικές ανισότητες και για τους λόγους αυτούς τον απορρίπτει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Η κυβέρνηση δεν εμπλέκει την κοινωνία στη συζήτηση για τον κλιματικό νόμο, όπως επιβεβαιώθηκε και από τη συζήτηση στην Επιτροπή με τους φορείς. «Από όλο το νομοσχέδιο λείπει οποιαδήποτε αναφορά στις ανισότητες που δημιουργεί ή και εντείνει η κλιματική κρίση, δεν υπάρχει καμία αναφορά στο δικαίωμα πρόσβασης των πολιτών σε καθαρή ενέργεια σε προσιτές τιμές και καμία αναφορά στην κλιματική δικαιοσύνη. Καμία επίσης πρόβλεψη/μέριμνα δεν υπάρχει για τα εργασιακά θέματα της μετάβασης στην κλιματική ουδετερότητα ή για τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες».

Σημείωσε την απουσία έστω και κάποιων αναφορών στην επίτευξη ανθεκτικότητας με δίκαιο και ισότιμο τρόπο, στην ευρεία και ισότιμη κατανομή των ωφελειών προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή, σύμφωνα τη νέα πολιτική της ΕΕ, όπως και στην προώθηση λύσεων βασισμένων στη φύση, πράσινες υποδομές και οικοσυστημικές λύσεις. Στάθηκε δε ιδιαίτερα στην επιλογή της κυβέρνησης Μητσοτάκη να αδυνατίζει το ρόλο της Πολιτείας στη διαδικασία μετάβασης στην κλιματική ουδετερότητα.

Συγκεκριμένα επί των άρθρων του νομοσχεδίου σχολίασε:

Για το άρθρο 1 ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και πολλές περιβαλλοντικές ΜΚΟ έχουν τοποθετηθεί υπέρ του στόχου κλιματικής ουδετερότητας το 2045 έναντι του 2050, θέτοντας πιο απαιτητικούς στόχους.

Στην παράγραφο 2 τίθενται στόχοι για το 2030 και 2040 χωρίς Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ) και χωρίς να έχει η κυβέρνηση αναθεωρήσει την ενεργειακή στρατηγική, άρα οι στόχοι είναι κυριολεκτικά «στην τύχη».

Στο άρθρο 2 και συνολικά στο νομοσχέδιο, προβλέπεται μία χαώδης διαδικασία με διάσπαση της πολιτικής για το κλίμα σε δύο υπουργεία, με αποτέλεσμα το νομοσχέδιο να αποτελεί έναν αποτυχημένο τροχονόμο γραφειοκρατικών διαδικασιών.

Στο άρθρο 3 υπάρχει πρόταση για την Κυβερνητική Επιτροπή Κλιματικής Ουδετερότητας, η οποία δεν έχει διευρυμένη αποστολή σε όλα τα θέματα της πράσινης μετάβασης.

Τα άρθρα 4, 5 και 6 είναι άρθρα που είχαν ψηφιστεί ξανά στον πρώτο κλιματικό νόμο της κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ το 2016 για την Εθνική Στρατηγική και για τα Περιφερειακά Σχέδια Προσαρμογής στην Κλιματική Αλλαγή, όπου έχουν καθυστερήσει σημαντικά εδώ και τρία χρόνια. Μεταφέρεται επίσης η αρμοδιότητα από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ) στο Υπουργείο Πολιτικής Προστασίας και Κλιματικής Κρίσης και σε πολλά από τα άρθρα προβλέπεται η εισήγηση μίας Υπηρεσίας του ΥΠΕΝ προς μία Υπηρεσία του Υπουργείου Κλιματικής Κρίσης που δεν έχει καν οργανόγραμμα και δεν είναι στελεχωμένο!

Στο άρθρο 7 για τους τομεακούς προϋπολογισμούς άνθρακα οι σχετικές διαδικασίες διαβούλευσης που εισάγει το νομοσχέδιο είναι απόλυτα ανεπαρκείς. Για παράδειγμα στη συζήτηση για την τομεακή πολιτική για τα κτίρια συμμετέχουν μόνο οι εκπρόσωποι των εμπλεκόμενων επαγγελματικών φορέων και όχι οι χρήστες των κτιρίων και ιδιοκτήτες, δηλαδή οι πολίτες.

Στο άρθρο 8 που αφορά στην αναθεώρηση των κλιματικών στόχων προβλέπει ότι μπορεί να γίνει με Υπουργική Απόφαση χωρίς ανάγκη νομοθέτησης ούτε φυσικά διαβούλευσης, μέσω του του ΟΦΥΠΕΚΑ, ενός Φορέα ιδιωτικού δικαίου με Διοίκηση που έχει διοριστεί με πολιτικό κριτήριο, αδυνατίζοντας το ρόλο του ΥΠΕΝ.

Το άρθρο 10 αναφέρεται σε μέτρα ενεργειακής πολιτικής ενώ όμως δεν έχει αναθεωρηθεί το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα για την Ελλάδα βάσει των ευρωπαϊκών στόχων. Παραμένει έτσι η εμμονή της κυβέρνησης Μητσοτάκη στο φυσικό αέριο στην ηλεκτροπαραγωγή και στη θέρμανση ακόμα και μέσα στον κλιματικό νόμο! Μία επιλογή που έχει οδηγήσει στο ράλι ακρίβειας στην ενέργεια και ειδικότερα στο ρεύμα.

Με το άρθρο 23 δίνεται η δυνατότητα δόμησης σε περιοχές με υψηλό κίνδυνο πλημμύρας και πυρκαγιάς, αλλά για την ηλεκτροδότηση απαιτείται ιδιωτικό ασφαλιστήριο συμβόλαιο!! Καμία ευθύνη προστασίας εκ μέρους της Πολιτείας, ενώ δίνεται και η δυνατότητα δόμησης σε όποιον/α έχει τα χρήματα να πληρώνει την «επισφάλεια». Τι γίνεται όμως με όσους και όσες δεν μπορούν να πληρώσουν τι γίνεται με τα υφιστάμενα κτίρια, τι γίνεται με την ευθύνη της Πολιτείας για αντιπλημμυρικά και αντιπυρικά έργα;

Το άρθρο 11 εντείνει την ενεργειακή ανασφάλεια της Ελλάδας, την εξάρτησή της από ορυκτά καύσιμα. Ακόμα μία φορά βλέπουμε ένα χρονοδιάγραμμα απολιγνιτοποίησης χωρίς μελέτη οπότε, δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση Μητσοτάκη ότι θα εξασφαλίσει το ασφαλές κλείσιμο των λιγνιτικών μονάδων το 2028 μετά τις παλινωδίες για το 2023, 2025 κτλ. Η δήθεν απολιγνιτοποίηση είναι το φιάσκο της ενεργειακής πολιτικής της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

Τα άρθρα 12, 13, 14, 15 αναφέρονται στην ηλεκτροκίνηση που έχει ανακοινωθεί με επικοινωνιακή πλημμύρα από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, αλλά είναι ένα ακόμα φιάσκο που έχει ήδη τέσσερις παρατάσεις στα Σχέδια Φόρτισης Ηλεκτρικών Οχημάτων (ΣΦΥΟ); Παράταση στην παράταση, αυτό είναι το μόνο σχέδιο Μητσοτάκη για την ηλεκτροκίνηση.

Το άρθρο 17 που είναι τα μέτρα για τη μείωση εκπομπών στα κτίρια είναι το τρίτο φιάσκο της κυβέρνησης Μητσοτάκη με το Εξοικονομώ. Κανένα εξοικονομώ στα δημόσια κτίρια, κανένα εξοικονομώ για τους επαγγελματίες, επιχειρήσεις, με ταυτόχρονη καθυστέρηση πληρωμών του Εξοικονομώ-Αυτονομώ του 2020 τουλάχιστον για έναν χρόνο, και ενώ ακόμη γίνεται αξιολόγηση του Προγράμματος του 2022, ενώ η αλλαγή των διατάξεων για τους καυστήρες θέρμανσης δεν τεκμηριώνεται επιστημονικά ούτε συνοδεύεται από ανάλυση συνεπειών. Μόνο επικοινωνιακές φωτοβολίδες.

Στην περιβαλλοντική αδειοδότηση δεν ορίζει ότι θα χρηματοδοτούνται πλέον δραστηριότητες βάσει του κλιματικού και περιβαλλοντικού αποτυπώματος, ενώ εξαιρεί από τις υποχρεώσεις κλιματικών στοιχείων στην αδειοδότηση έργα όπως είναι τα έργα χερσαίων και εναέριων μεταφορών, τα λιμενικά και τα υδραυλικά έργα, κάτι που είναι αδιανόητο. Τέλος, είμαστε κάθετοι και ρητά κατά της προσπάθειας της κυβέρνησης να αφαιρέσει υποχρεώσεις κάποιων που θα πρέπει να μειώσουν τις εκπομπές τους με το να αγοράζουν δικαιώματα μέσω φυτεύσεων, δασώσεων και αναδασώσεων. Η συνταγματική υποχρέωση της αναδάσωσης δεν μπορεί να αποτελεί αντιστάθμιση.

Για τον μετασχηματισμό του αναπτυξιακού υποδείγματος στα νησιά, ο Σ.Φάμελλος υπενθύμισε πως η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ διεκδίκησε και κέρδισε, μετά από την αποτυχημένη διαπραγμάτευση της συγκυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου για τα δικαιώματα εκπομπών, πόρους άνω του ενός (1) δισ. ευρώ για τη διασύνδεση των νησιών και ότι αυτά τα χρήματα τώρα συνδυάζει η παρούσα κυβέρνηση με τον απαράδεκτο θεσμό «ανάδοχου νησιού» για τη μετάβαση των νησιών μας στην κλιματική ουδετερότητα. «Η μετάβαση των νησιών μας όμως δεν μπορεί να αφεθεί στην «επιλογή» ή στην «επιθυμία» κάποιου ιδιώτη, χωρίς κανένα κριτήριο, χωρίς να διασφαλίζεται πραγματικό όφελος για τους κατοίκους στο νησί, όπως συνέβη στην Αστυπάλαια. Η πολιτεία οφείλει να διασφαλίζει τη μετάβαση στην κλιματική ουδετερότητα για όλα τα νησιά».

Εξέφρασε ακόμη την απόλυτη διαφωνία του με την αύξηση του συντελεστή απόσβεσης για επενδύσεις στο φυσικό αέριο στον κλιματικό νόμο που προβλέπει το άρθρο 25, όπου η κυβέρνηση χρηματοδοτεί εμμέσως επενδύσεις στο φυσικό αέριο, καθώς και την αντίθεση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στην  απόφαση της κυβέρνησης Μητσοτάκη να χρηματοδοτήσει την κατασκευή νέου πυρηνικού σταθμού στην Βουλγαρία.

Κλείνοντας ο Σ.Φάμελλος αναφέρθηκε και στην πρόσφατη απαράδεκτη δήλωση του κ. Μητσοτάκη ότι η Ελλάδα προσφέρει μία εξαιρετική ποιότητα ζωής, όπου και προέτρεψε τους νέους να μην έχουν ως μοναδικό κίνητρο το πόσα λεφτά θα βγάζουν, αλλά να βλέπουν τη ζωή πιο σφαιρικά, πιο ολιστικά, λέγοντας: «όταν τα νοικοκυριά και οι παραγωγικές δυνάμεις της χώρας αδυνατούν να πληρώσουν το ρεύμα με ευθύνη της κυβέρνησης Μητσοτάκη, έχει πολύ μεγάλη σημασία και το διαθέσιμο εισόδημα και το πόσα λεφτά θα βγάλουν οι νέοι και οι νέες. Ο κος Μητσοτάκης δεν μπορεί να κρύψει τις ευθύνες της δικής του κυβέρνησης».

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)