to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

22:07 | 20.05.2022

Πολιτική

Χ. Καφαντάρη: Και με τον κλιματικό νόμο συνεχίζεται η επικοινωνιακή πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη

Σκόπιμα η Κυβέρνηση μπλέκει δύο πράγματα για τον κόσμο που ίσως δεν καταλαβαίνει.


Αναλυτικά η τοποθέτηση:

Κύριε πρόεδρε ευχαριστώ. Κατ’ αρχάς θα ήθελα να πω ότι η συζήτηση ενός Κλιματικού Νόμου στο Ελληνικό Κοινοβούλιο είναι κάτι πάρα πολύ σημαντικό. Δεν είναι ένα απλό νομοσχέδιο. Επιτρέψτε μου να πω καθ’ υπερβολή στις σύγχρονες συνθήκες, στις παγκόσμιες συνθήκες της κλιματικής κρίσης, μια συζήτηση για ένα κλιματικό νόμο που περιλαμβάνει όλες τις διαστάσεις της κοινωνικής, οικονομικής ζωής, ίσως είναι ισάξια και μιας συζήτησης για τον Προϋπολογισμό του κράτους. Αν δούμε τι έχει δηλώσει πρόσφατα ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, η μείωση της παραγωγικότητας που συνδέεται με την κλιματική αλλαγή, υπολογίζεται ότι θα οδηγήσει σε απώλειες ύψους 2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων στην παγκόσμια οικονομία μέχρι το 2030. Δυστυχώς, όμως, αν και το περιμέναμε να πω και την αλήθεια αυτό από την Κυβέρνηση, διαχειρίζεται το μείζον αυτό ζήτημα, το εν λόγω σχέδιο νόμου για την κατάρτιση ενός Κλιματικού Νόμου που θα ακολουθεί και δεκαετίες μέσα στην παγκόσμια κρίση και την κλιματική αλλαγή, για άλλη μια φορά επικοινωνιακά. Δυστυχώς - και το λέω ειλικρινά όχι αντιπολιτευτικά -δεν έδωσε καλό δείγμα και ο κύριος Υπουργός, που αυτή τη στιγμή εκπροσωπείται από τον Υφυπουργό, με την τοποθέτηση του μετά την Εισήγηση του Εισηγητή μας. Διότι, επαναφέρει την επικοινωνία στη διαχείριση αυτού του θέματος. Όταν έρχεται να πει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία είναι το κόμμα του λιγνίτη. Συνεχίζει, δηλαδή, την επικοινωνία η Κυβέρνηση, όπως και ο κύριος Μητσοτάκης εδώ και ένα χρόνο. Επικοινωνιακά χειρίζεται το θέμα του κλίματος. Παρουσιάζεται «πράσινος». Θα πούμε παρακάτω τις αντιρρήσεις μας σχετικά με αυτό. Όταν είχε δεσμευτεί επανειλημμένα και τελευταία φορά πριν από την COP26 ότι θα έρθει αυτός ο Κλιματικός Νόμος και ερχόμαστε ένα χρόνο μετά από τις εξαγγελίες.
Σκόπιμα η Κυβέρνηση μπλέκει δύο πράγματα για τον κόσμο που ίσως δεν καταλαβαίνει. Αν και οι περισσότεροι πλέον γνωρίζουν ότι όταν προχωρούμε στην απολιγνιτοποίηση, είμαστε «πράσινοι». Αυτό το οποίο έχει ανάγκη η κοινωνία, η ανθρωπότητα, ο πλανήτης, είναι η πλήρης απανθρακοποίηση και πολιτικές που θα οδηγούν εκεί. Γιατί φαντάζομαι το γνωρίζετε - απευθύνομαι στην Κυβέρνηση - ότι το φυσικό αέριο το οποίο εισάγεται και έφτασε στο μείγμα το ενεργειακό το Δεκέμβρη να φτάνει το 50% περίπου στο ενεργειακό μίγμα της χώρας, είναι ένα ορυκτό καύσιμο. Έχει αρνητικό περιβαλλοντικό αποτύπωμα, μικρότερο βέβαια από τους λιγνίτες, αλλά έχει. Μέσα όμως από αυτό εξυπηρετούνται συγκεκριμένα συμφέροντα φυσικού αερίου μέσα από αυτή τη βίαιη απολιγνιτοποίηση που επιχειρεί η Κυβέρνηση χωρίς την κοινωνία μαζί. Κάποιοι πραγματικά κερδίζουν.
Σχετικά δε με το ΕΣΕΚ, από το 2018,ο ΣΥΡΙΖΑ είχε καταθέσει εθνικό σχέδιο για την ενέργεια και το κλίμα. Περιλάμβανε στάδια στη λογική που είπα και πριν απολιγνιτοποίηση και απανθρακοποίηση. Άρα, δεν είναι η πρώτη φορά που έκανε η Κυβέρνηση Μητσοτάκη. Αν και αυτό το ΕΣΕΚ με τις σύγχρονες συνθήκες και τις εξελίξεις του τελευταίου καιρού και με το ενεργειακό πρόβλημα που είναι παγκόσμιο αλλά και στη χώρα μας και έχει ευθύνες η Κυβέρνηση γι’ αυτό να είναι τόσο οξυμένο, χρήζει άμεσης αναθεώρησης.
Έρχομαι, λοιπόν, κύριε Πρόεδρε και λέω τα εξής. Σύμφωνα με τα παγκόσμια στοιχεία για το κλίμα και από τον Παγκόσμιο Οργανισμό, από τον National Oceanic Atmospheric Administration, μια Yπηρεσία σοβαρή των Ηνωμένων Πολιτειών για τους ωκεανούς και την ατμόσφαιρα, το καλοκαίρι 2020 αυξήθηκε η συγκέντρωση διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα και μάλιστα πολύ παραπάνω από τον προηγούμενο χρόνο. Τα στοιχεία, δηλαδή, δείχνουν ότι και μετά τους περιορισμούς του lockdown, λόγω πανδημίας, εξακολουθούν και αυξάνονται οι ρύποι και το διοξείδιο. Πράγματι, όλα έχουν σχέση και με αυτό που λέμε αναπτυξιακό μοντέλο και τι μοντέλο ακολουθείται και ότι χρήζει ανάγκης άμεσης η αλλαγή του αναπτυξιακού μοντέλου, η αλλαγή του καταναλωτικού μοντέλου, η εισαγωγή της διάστασης της κλιματικής κρίσης σε όλες τις πολιτικές. Χρειάζεται ένα νέο μοντέλο αναπτυξιακό με βάση τους 17 στόχους βιώσιμης ανάπτυξης του ΟΗΕ, που και εκεί τοποθετήθηκε ο κύριος Μητσοτάκης «πράσινος» όπως πάντα στο εξωτερικό και στα διεθνή fora. Στη χώρα μας, δυστυχώς, απλά θα έλεγα, επιεικώς «γκρίζα πολιτική».  
Η πράσινη αυτή η Κυβέρνηση είχε κάποια επιτεύγματα απολιγνιτοποίηση -ελέχθησαν πολλά και από τον Εισηγητή μας- αλλαγές στο χρονοδιάγραμμα απεξάρτησης, εξάρτηση από το φυσικό αέριο όπως αναφέρθηκα πριν, αποψίλωση δασών συμφωνήθηκε στην COP-26 τερματισμός της αποψίλωσης δασών για το 2030.
Τι όμως γίνεται στη χώρα μας;
Πέρυσι το καλοκαίρι 1,4 εκατομμύρια στρέμματα δάσους και καλλιεργειών κάηκαν. Εσπευσμένα και επικοινωνιακά -και πάλι εδώ η επικοινωνία- δημιουργήθηκε ένα Υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας, το οποίο περιμένουμε να δούμε φέτος στην αντιπυρική περίοδο θα πώς θα αντιμετωπίσει την κατάσταση. Έχουμε ερωτηματικά πάρα πολλά σχετικά. Στο συγκεκριμένο, κ. Πρόεδρε, θα ήθελα να πω εδώ δημόσια ότι δεν μπορεί τη μέρα που συζητείται ο κλιματικός νόμος να συνεδριάζει η Επιτροπή Περιβάλλοντος με θέμα την αντιπυρική προστασία. Ένα τόσο σοβαρό θέμα. Δεν ξέρω τι ενέργειες μπορείτε να κάνετε εσείς. Είναι και η Πρόεδρος της Επιτροπής μήπως το μεταθέσουμε την επόμενη. Διότι το ένα υπερσκελίζει το άλλο.
Από την άλλη μεριά έχουμε το Ταμείο Ανάκαμψης, μέσα στο οποίο πραγματικά πρέπει οι πόροι να σχεδιαστούν και βέβαια να καλύπτουν αυτό που λέμε ενεργειακή φτώχεια στο βαθμό που απαιτείται. Γιατί όταν μιλάμε για κλιματική μετάβαση, για δίκαιη μετάβαση πρέπει να συμπεριλαμβάνει όλη την κοινωνία. Η αριστερά στην Ευρωπαϊκή Ένωση -και εδώ- οι στόχοι τους οποίους έχει βάλει είναι ιδιαίτερα φιλόδοξοι και για τη μείωση των αερίων του θερμοκηπίου που για το 2030 εμείς μιλάμε και για 70%. Όμως, με βάση τα στοιχεία της ΕΕ ένας κλιματικός νόμος πρέπει να διευκολύνει το σχεδιασμό, να βελτιώνει την ασφάλεια των επενδύσεων, να ενισχύει την κοινωνική αποδοχή και να προσφέρει μεγάλη διαφάνεια. Η υιοθέτηση και αποτελεσματική εφαρμογή νόμων κλιματικών θέλουν ευρύτερη πολιτική και κοινωνική αποδοχή και πρέπει οι ισχύοντες νόμοι για το κλίμα στην Ευρώπη να απαντάνε στα εξής ερωτήματα:
Τι είναι αυτό που πρέπει να επιτευχθεί;
Οι στόχοι δηλαδή.
Πώς θα γίνει αυτό;
Με τι σχεδιασμό και συγκεκριμένα μέτρα προς εφαρμογή;
Πόσο καλά προχωράμε;
Δηλαδή, παρακολούθηση της προόδου.
Ποιος θα κάνει τις θεσμικές μεταρρυθμίσεις;
Ποιοι θα συμμετέχουν επιστημονικές συμβολές;
Συμμετοχή κοινού στη διαδικασία κλπ.
Υπάρχει ανάγκη, λοιπόν, για ένα δίκαιο και φιλόδοξο κλιματικό νόμο, που θα συμβάλλει στη διατήρηση στον πλανήτη, που θα διαχέει τη διάσταση της κλιματικής αλλαγής σε όλους τους τομείς -το είπαμε και πριν-, ένα κλιματικό νόμο που θα διασφαλίζει και θα συγκεκριμενοποιεί προσπάθειες για τη μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Μείζον ζήτημα. Ένα νόμο που θα προστατεύει το φυσικό περιβάλλον και τη βιοποικιλότητα. Και βέβαια, ξέχασα να αναφερθώ αυτό που γίνεται για τη βιοποικιλότητα όταν στο εξωτερικό μιλάμε -και μίλησε και ο κ. Πρωθυπουργός και στη Γαλλία πριν από κάποιους μήνες- ουσιαστικά κατήργησε τους φορείς διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών με σοβαρά ζητήματα και νομοθέτησε ανάλογα και μέσα στις περιοχές Natura βαριές εγκαταστάσεις.
Εδώ, όμως, λέμε ότι πρέπει ο νόμος αυτός να είναι νομικά δεσμευτικός. Οι στόχοι του νομοσχεδίου για την προώθηση των ΑΠΕ είναι ασαφείς. Ακόμα περιμένουμε το Ειδικό Χωροταξικό για τις ΑΠΕ, που έπρεπε τρία χρόνια τώρα να έχει ήδη εκπονηθεί. Δεν αντιμετωπίζονται κοινωνικά ζητήματα, προστασία ευάλωτων και συμμετοχή των πολιτών στην ενεργειακή μετάβαση. Η εξάρτηση από τον λιγνίτη μετατίθεται για μετά το 2028. Είπα για τις παλινωδίες στις ημερομηνίες του Πρωθυπουργού πως εξαγγέλλει την βίαιη απολιγνιτοποίηση και βέβαια αυτό που είπαμε την εξάρτηση από το φυσικό αέριο εξυπηρετώντας 4-5 μεγάλους.
  Επίσης, η προστασία της φύσης πρέπει να είναι προτεραιότητα και δεν το βλέπουμε στο νομοσχέδιο. Η Επιστημονική Επιτροπή αναφέρεται μόνο σαν τεχνικός και επιστημονικός σύμβουλος της πολιτείας. Δεν αναφέρονται για την περιβαλλοντική εκπαίδευση συγκεκριμένα βήματα που πρέπει να γίνουν. Για την έμφυλη διάσταση της κλιματικής κρίσης και το θέμα των φύλων και των γυναικών ιδιαίτερα που θίγονται και από την κλιματική κρίση δεν περιλαμβάνει κάποια συγκεκριμένα μέτρα. Παραλείπεται δε το μεγάλο κρίσιμο κεφάλαιο της δίκαιης εργασιακής μετάβασης.
Επειδή κατ΄ άρθρον θα τοποθετηθούμε στην 3η συνεδρίαση της Επιτροπής, εγώ απλά θα ήθελα να πω ότι αυτή η διάσπαση της πολιτικής για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης σε δύο Υπουργεία που, όπως είπα και αρχικά, εξυπηρετεί επικοινωνιακά και μόνον, δημιουργεί ζητήματα. Άλλο Υπουργείο τον μετριασμό, άλλο Υπουργείο την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή.
Συγχρόνως όμως μπαίνουν και θέματα. Στα άρθρα 26 με 30 δημιουργούνται μια σειρά επιτροπές, παρατηρητήρια, συμβούλια, με ασαφείς αρμοδιότητες μεταξύ ΥΠΕΝ και Υπουργείου Κλιματικής Κρίσης. Αυτό δεν ξέρω πώς θα μπορέσει να συντονιστεί και θα βοηθήσει στην κατεύθυνση που θέλουμε.
Βέβαια από την άλλη μεριά είναι ένα σοβαρό ζήτημα το ότι εισάγονται και άλλες λογικές, οι οποίες πέρα από αυτό το φαίνεσθαι κρύβουν πολλά. Δηλαδή, σε περιοχές υψηλής τρωτότητας  να μπορεί να χτίζει κανείς, να δραστηριοποιείται, έχοντας κάνει ένα ασφαλιστήριο συμβόλαιο. Δηλαδή, ούτε τα σχέδια  κινδύνων, διαχείρισης πλημμύρας θα λαμβάνονται υπόψιν, ούτε τίποτα. Είναι σαν να μας λέτε ότι νομιμοποιείτε αυτό που ζήσαμε με τον «Ιανό»  στο Μουζάκι, πάνω στον ποταμό, παρόχθια, να χτιστεί ένα κέντρο ιατρικό, κέντρο υγείας, το οποίο με τη μεγάλη φυσική καταστροφή, γιατί τη ζούμε και λόγω κλιματικής κρίσης, δεν έγινε τίποτα αν γκρεμιστεί, θα αποζημιωθεί από την ασφαλιστική εταιρεία. Δεν είναι, όμως, αυτή η λογική.
Κατ΄ άρθρον θα τοποθετηθούμε στην 3η συνεδρίαση. Ευχαριστώ.

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)