to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

10:42 | 20.05.2022

Πολιτική

Γ. Αμανατίδης: Η συμφωνία των Πρεσπών «συμμετέβαλε» την εκκλησιαστική πτυχή και λειτούργησε ως καταλύτης

Συνέντευξη στον Σπύρο Σιδέρη για το ieidiseis.gr


Η αναγνώριση της Αρχιεπισκοπής Αχρίδος από το Οικουμενικό Πατριαρχείο πριν από λίγες μέρες ήταν η ευκαιρία για τη συνέντευξη με τον βουλευτή της Α’ Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία και πρώην υφυπουργό Εξωτερικών Γιάννη Αμανατίδη για τις συνέπειες αυτής της απόφασης του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως στα εκκλησιαστικά δρώμενα, αλλά και τις πολιτικές προεκτάσεις που σηματοδοτεί η άρση της ακοινωνησίας.

Κύριε υπουργέ στην άρση της επιβολής της ακοινωνησίας στην Αρχιεπισκοπή Αχρίδος από το Οικουμενικό Πατριαρχείο συνέβαλε η Συμφωνία των Πρεσπών και πώς;

Στα εκκλησιαστικά ζητήματα, από την εποχή της ακμής του Βυζαντίου υπάρχει η αρχή του Μεγάλου Φωτίου που λέει: Είωθε τα εκκλησιαστικά συμμεταβάλεσθαι τοις πολιτικοίς. Δηλαδή, τα διοικητικά ζητήματα της Εκκλησίας μεταβάλλονται ακολουθώντας τις αλλαγές των κρατικών δομών. Όταν προκύπτει ένα καινούργιο κράτος έχει το δικαίωμα να αιτηθεί η εντός των συνόρων του Εκκλησία να είναι Αυτοκέφαλη. Τούτο συνέβη με όλες τις νεώτερες Ορθόδοξες Εκκλησίες, όπου το Οικουμενικό Πατριαρχείο παρεχώρησε το κανονικό του έδαφος προκειμένου να δημιουργηθούν και τις ανακήρυξε Αυτοκέφαλες. Στην περίπτωση της Βόρειας Μακεδονίας υφίσταντο δύο δυσεπίλυτα ζητήματα. Το ένα ήταν η εκκλησιαστική υπαγωγή από το 1922 του εδάφους αυτής της χώρας στο Πατριαρχείο Σερβίας, το οποίο δεν αποφάσιζε να εκκινήσει την διαδικασία της κανονικής επίλυσης του ζητήματος από την μόνη αρμόδια αρχή, το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Το δεύτερο ζήτημα ήταν το όνομα της τοπικής Εκκλησίας. Η συμφωνία των Πρεσπών «συμμετέβαλε» την εκκλησιαστική πτυχή και λειτούργησε ως καταλύτης ώστε να προχωρήσει σε υγιείς βάσεις η διαδικασία απόδοσης διοικητικού καθεστώτος στην τοπική Εκκλησία, που για επτά δεκαετίες παρέμενε σε πλήρη απομόνωση. Αξίζει να αναφερθεί πως από το 2016 στο Υπουργείο Εξωτερικών εξετάζαμε με μεγάλη σοβαρότητα τις εκκλησιαστικές πτυχές των σχέσεων με τη Βόρεια Μακεδονία και συμβάλλαμε στο μέτρο των δυνατοτήτων, που παρέχει η διάκριση σε αυτά τα ζητήματα, στην εκκίνηση του διαλόγου των εμπλεκομένων μερών.

Τι σημαίνει για τις σχέσεις Ελλάδας- Βόρειας Μακεδονίας αυτή η εξέλιξη;

Η αγαθή σχέση των Εκκλησιών δύο χωρών που η πλειονότητα των κατοίκων είναι Ορθόδοξοι σίγουρα αντικατοπτρίζεται στις διακρατικές σχέσεις. Ειδικά η παράδοση του Αγίου Όρους επηρεάζει βαθύτατα όλους τους γειτονικούς λαούς. Σήμερα τα μοναστήρια στη Βόρεια Μακεδονία στηρίζονται στην αγιορείτικη εμπειρία Σλαβομακεδόνων μοναχών που τις προηγούμενες δεκαετίες ασκήτεψαν στο Άγιον Όρος και έπειτα επέστρεψαν και αναβίωσαν τον μοναχισμό στην πατρίδα τους. Λαμπρό παράδειγμα η Μονή του Αγίου Ιωάννου στο Μπίγκορσκι, που το σύνολο των μοναχών και ο ηγούμενος μιλούν άριστα ελληνικά και τελούν τις ακολουθίες κατά το αγιορειτικό τυπικό. Η Ορθόδοξη παράδοση είναι ενοποιητικός και συμφιλιωτικός παράγοντας των εθνών μας.

Είστε ιδιαίτερα καλός γνώστης των εκκλησιαστικών πεπραγμένων, το μαρτυρά εξάλλου και η θητεία σας στο Υπουργείο Εξωτερικών. Πώς μπορεί να επηρεάσει ο ρωσο-ουκρανικός πόλεμος την ειρήνη στην Ορθοδοξία;

Το Οικουμενικό Πατριαρχείο με την μακραίωνη εμπειρία του είχε από πολύ νωρίς επισημάνει την ανάγκη θεραπείας των τάσεων διάσπασης και ηγεμονισμού στον Ορθόδοξο κόσμο και ειδικά στην περίπτωση της Ουκρανίας είχε καλέσει όλα τα μέρη σε μία ενωτική σύνοδο ώστε να προκύψει ενιαία εκκλησιαστική διοίκηση όλων των Ουκρανών. Δυστυχώς, η Εκκλησία της Ρωσίας επέλεξε να ξεκινήσει έναν υβριδικό πόλεμο εναντίον του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ουκρανίας, που ήταν το προοίμιο του σημερινού πολέμου στην χώρα. Η ίδια η δομή της Ρωσικής Εκκλησίας στην Ουκρανία βρίσκεται σήμερα σε τραγικό αδιέξοδο γιατί ο Πατριάρχης Μόσχας, που είναι ο Προκαθήμενός της, ευλογεί τον πόλεμο εναντίον των συμπατριωτών της. Ήδη η Ορθοδοξία είναι βαθιά πληγωμένη από την συμπεριφορά της Ρωσικής Εκκλησίας, που με την άρνηση συμμετοχής στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο του 2016 έδειξε ότι επιθυμεί μία κυριαρχία πολιτικού χαρακτήρα επί των άλλων Ορθοδόξων Εκκλησιών. Νομίζω ότι η αυτοσυνειδησία της Ρωσικής πλευράς για την υγιή βάση της πίστης τους, που βρίσκεται στην Μητέρα Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως, και η επιστροφή τους στο τραπέζι του διορθόδοξου αδελφικού διαλόγου θα είναι η απαρχή της επίλυσης και ίασης των ζητημάτων όσο δυσεπίλυτα και αν φαίνονται σήμερα.

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)