Φωτ. Η σοσιαλιστική εφημερίδα που εξέδιδε ο Γιάννης Πασαλίδης στο Σοχούμι του Καυκάσου την περίοδο 1920-21. Ο Γιάννης Πασαλίδης θα εγκατασταθεί ως πρόσφυγας στη Θεσσαλονίκη, θα είναι ένα από τα ιδρυτικά μέλη του ΕΑΜ και θα δημιουργήσει το 1951 την ΕΔΑ

Αλλά και όσοι παρέμειναν στην ΕΣΣΔ και επέλεξαν να μην έρθουν πρόσφυγες στην Ελλάδα, συνέβαλαν στη συγκρότηση του πολυάνθρωπου σοβιετικού ελληνισμού, στην εμφάνιση μιας ελληνικής σοβιετικής Αριστεράς και στη  διαμόρφωση ενός εκπληκτικού φαινομένου ελληνικής πολιτισμικής αναγέννησης κατά τις δεκαετίες ’20 και ’30 στα σοβιετικά παράλια της Μαύρης Θάλασσας και του Καυκάσου, που έφτασε να έχει και τέσσερεις αυτόνομες ελληνικές σοβιετικές περιοχές (Gretsiski Rayion). Δυστυχώς εκείνο το εκπληκτικό ελληνοσοβιετικό πείραμα θα χαθεί μέσα στη δίνη της σταλινικής εκτροπής. Τότε θα εκτελεστούν ως «εχθροί του λαού» οι ντόπιοι Έλληνες κομμουνιστές (Πόντιοι και Μαριουπολίτες), μαζί με πολλά στελέχη του ΚΚΕ (Χαϊτάς, Μαρκοβίτης, Ευτυχιάδης, Μπεζεντάκος κ.ά.) που είχαν καταφύγει στην ΕΣΣΔ  είτε ως δραπέτες από τις αστικές φυλακές, είτε για να αποφύγουν τις διώξεις στην Ελλάδα λόγω Ιδιώνυμου και μεταξικού καθεστώτος. 

Δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό ότι η ανάπτυξη του συνεταιριστικού κινήματος οφείλεται στην έλευση των προσφύγων της Μικρασιατικής Καταστροφής. Πέρα από τα ήδη υπάρχοντα συνεταιριστικά εγχειρήματα στον Ελλαδικό χώρο οι πρόσφυγες συνέβαλαν τα μέγιστα στην ανάπτυξη του συνεταιριστικού κινήματος μεταφέροντας στην Ελλάδα τη συνεργατική κουλτούρα. Ούτε ότι το αγροτικό κίνημα βρίσκει την ολοκλήρωσή του μέσα από την παρουσία του Κώστα Γαβριηλίδη.

Το προσφυγικό ζήτημα, οι προεκτάσεις που έλαβε και οι κοινωνικές συγκρούσεις που επέφερε θα χαρακτηρίσουν το Μεσοπόλεμο. Η ένταση του ζητήματος αυτού και η ιδεολογική αντίθεση των προσφυγικών πληθυσμών προς τα κυρίαρχα πολιτικά και οικονομικά μοντέλα, που επικρατούσαν έως τότε στην Ελλάδα, θα καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό τις νέες ισορροπίες που θα διαμορφωθούν κατά τη δεκαετία του ’40. Ήταν τόσο μεγάλη η κοινωνική σύγκρουση το Μεσοπόλεμο που κατά την περίοδο της Κατοχής θα λάβει συγκεκριμένη πολιτική μορφή και -καλυμμένη από τις ιδεολογίες του καιρού της- θα οδηγήσει σε αιματηρές συγκρούσεις και ακραίες πολιτικές εντάσεις. Όλα τα μπλόκα των Γερμανών και των συνεργατών τους επί Κατοχής θα γίνουν στις προσφυγικές  γειτονιές της Αθήνας και του Πειραιά. Επίσης ξεκάθαρο εθνοτοπικό πρόσημο είχε και η σύγκρουση του ΕΛΑΣ με τη συμμορία της «Χ». Δεν είναι τυχαίο ότι κατά τα Δεκεμβριανά του ’44 η βρετανική RAF θα βομβαρδίσει την προσφυγική Καισαριανή και τα βρετανικά τανκς θα ισοπεδώσουν τις προσφυγικές φαβέλες στο Κερατσίνι ανοίγοντας δρόμο για το κέντρο της Αθήνας.

Φωτ. Η σφραγίδα της Ελληνικής Κομμουνιστικής ομάδας Οδησσού (1918). Οι ένοπλοι της Ομάδας αυτής ήταν οι πρώτοι που μπήκαν στην απελευθερωμένη πόλη μετά την νίκη τους επί των συμμαχικών στρατευμάτων που είχαν αποσταλεί για την καταστολή της Επανάστασης. Η μοίρα αυτών των Ελλήνων επαναστατών θα είναι τραγική κατά την εποχή των σταλινικών διώξεων (1937-38)

Η πολιτική προσφυγική Μνήμη κατά τις δεκαετίες που ακολούθησαν το 1922 θα βρεθεί  υπό απαγόρευση. Η πολιτική του ελληνικού κράτους αποσκοπούσε οριστικά στην πλήρη ιδεολογική αφομοίωση των προσφύγων του ’22 και στην απεμπόληση των ιδιαίτερων ιστορικών εμπειριών τους. Η στάση αυτή επιβλήθηκε και στο χώρο της νεοελληνικής ιδεολογίας αλλά και της επίσημης και «ανεπίσημης» ιστοριογραφίας.
Έπρεπε να έρθει η δεκαετία του ΄80, να εμφανιστεί η κοινωνία των πολιτών  ώστε να μπορέσουν οι απόγονοι των προσφύγων να διεκδικήσουν  την ενσωμάτωση και της δικιάς του ιστορικής εμπειρίας στο κοινό αφήγημα. Αυτό το εγχείρημα των ιδεολογικά αποκλεισμένων πληθυσμών από την κυρίαρχη ερμηνεία της ιστορίας προκάλεσε μια γενικευμένη αμηχανία, ακόμα και στην Αριστερά παρότι το Κίνημα της Προσφυγικής Μνήμης προέκυψε από τάσεις της Αριστεράς. 

Ακριβώς γι αυτό νομίζουμε ότι έχουν ωριμάσει οι συνθήκες ώστε η αντιαπολυταρχική Αριστερά, που ευελπιστούμε να πάρει συγκεκριμένη μορφή με το Συνέδριο, να αποβάλλει κάθε δισταγμό και συντηρητική καθήλωση  και να εκφράσει ανοιχτά και χωρίς οποιαδήποτε επιφύλαξη τη συμπαράστασή της στα αιτήματα του προσφυγικού ελληνισμού.

-Να υιοθετήσει την προσπάθεια για ανακήρυξη ως μνημείων των μαρτυρικών τόπων της προσφυγιάς τους στην Ελλάδα (Μακρόνησος, «Απολυμαντήρια» Αρετσούς, Βίδος-Κέρκυρα κ.ά.).

-Να υποστηρίξει τη δημιουργία κεντρικών μουσείων για την ιστορική παρουσία τους στις πάλαι ποτέ πατρίδες τους, την τραυματική μεταχείριση που υπέστησαν εκεί από ένα σκληρό εθνικιστικό μιλιταρισμό, καθώς και την απόρριψη και το ρατσισμό που δέχτηκαν να κατά το Μεσοπόλεμο στους χώρους της ελλαδικής τους εγκατάστασης. 

-Να διακηρύξει ότι υιοθετεί ανεπιφύλακτα το συλλογικό αίτημα των προσφυγικών οργανώσεων (ποντιακών και μικρασιατικών) για τη Διεθνή Αναγνώριση της Γενοκτονίας των μη μουσουλμανικών κοινοτήτων (Ελλήνων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, Αρμενίων και Ασσυρίων), που πραγματοποιήθηκε την περίοδο 1914-1923, στο πλαίσιο μιας μιλιταριστικής-εθνικιστικής πολιτικής, η οποία λίγα χρόνια αργότερα θα δώσει (σύμφωνα με τον Stefan Ihrig) την έμπνευση στο ναζισμό για τη συγκεκριμένη «επίλυση» του εθνικού προβλήματος. 

-Να δηλώσει ότι θα αναδείξει με κάθε τρόπο εκείνο το άγνωστο ελληνικό σοβιετικό πείραμα του Μεσοπολέμου και θα αγωνιστεί για τη δικαίωση όσων χάθηκαν κατά την περίοδο των σταλινικών διώξεων του 1937-38.  Και βεβαίως να ξεκαθαρίσει απολύτως την διαφωνία με τις ολοκληρωτικές μορφές που διέστρεψαν τον ουμανιστικό μαρξισμό και οδήγησαν στην γραφειοκρατική κόλαση των γκουλάγκ. 

Αγραφιώτης Άρης
Αγτζίδης  Βλάσης
Αγτζίδης  Γιώργος
Αδαμίδης Γεώργιος
Ακριβόπουλος Αλέξανδρος
Αναστασιάδου  Κυριακή (Κική)
Αναστασιάδου  Λήδα
Αντωνιάδης  Βασίλειος
Αποστολίδης  Κώστας
Αράπκουλε Δέσποινα
Ασλανίδης  Ισαάκ
Ασλανίδης Δημήτριος
Βαρέλη-Στεφανίδη  Ζωή
Βασιλειάδης  Γιώργος
Βαφειάδης  Δημήτρης
Βενετσάνος Γιώργος
Γεωργιάδης  Γεώργιος
Γεωργιάδης  Νίκος
Γεωργιάδου  Ελένη
Γεωργιάδου Παρθένα (Πένυ)
Γεώργιος Κοβιτίδης
Γεωργίου Παύλος
Γιαννούλης  Χρήστος
Γιομπλάκη  Βικτωρία
Γούση Μαρία
Γρηγοριάδου Αλεξάνδρα
Εμμανουηλίδου Ρεβέκκα (Ρούλα)
Εταιρίδης Σοφοκλής
Εφραιμίδης  Πόλυς
Ζαπουνίδης Ηλίας
Ζουρνατζίδης Nίκος
Ζουρνατζίδου  Θεανώ
Ζυγούρη  Ανεστία
Θεοδοσιάδης  Γιώργος
Θεοδωρίδης Κυριάκος
Θωμαϊδης  Ιωάννης
Ιορδάνογλου  Υβόννη
Ιωαννίδου-Τσεκούρα  Έλσα
Καϊσίδης  Γεώργιος
Καϊσίδου  Άννα
Κακουλίδης Θεόδωρος
Κάλφας  Αντώνης
Καρακασίδη  Σοφία
Καραμάνος  Χρήστος
Καρυπίδης  Θεόδωρος
Κασαπίδου-Dick  Αναστασία
Κατμερίδης  Γιώργος
Κατρανίδης Γιώργος
Κατρανίδου  Αναστασία (Νατάσα)
Κατρανίδου  Δήμητρα
Κατσώνη Αλεξάνδρα
Κεβεντζίδης  Αλέξανδρος
Κεσίδης Τάσος
Κεφαλίδου  Σοφία
Κιτμιρίδης Κωνσταντίνος
Κοβιτίδου  Σοφία
Κοβιτίδου Ελένη
Κοπανάκη  Μαριάννα
Κορσαβίδης  Άρης
Κοσμίδης  Μάκης
Κουσαλίδης Θεόδωρος
Κρυσταλλίδης  Δημήτρης
Κυριακίδης  Νικόλαος
Κυριακίδης  Παντελής
Κωνσταντινίδης  Δημήτρης
Κωνσταντινίδης  Νίκος
Κωνσταντινίδης Βασίλης
Κώστας  Παναγιώτης (Νότης)
Λαζαρίδου  Δήμητρα
Λάζογλου  Δέσποινα
Λάζογλου  Κυριάκος
Λάμπος  Σωκράτης
Λαμπριανίδης Λάμπρος
Λυκουρίνος  Κυριάκος
Μαλλιάρας  Θράσος
Μαμουλίδου  Αμαλία
Μαργέτης  Λουκάς
Μαριάδης  Νικόλαος
Μαυρομματίδης  Θεμιστοκλής
Μετοικίδης  Γιάννης
Μινασιάν  Κουήν
Μισαηλίδης Λάζαρος
Μιχαηλίδης  Δημήτρης
Μόκου  Σοφία
Μουμουλίδου  Μαρία (Μαίρη)
Μούστος  Μάνος
Μπέρσος  Γιώργος
Μυτιληναίος  Στέφανος
Νεφελούδης  Ανδρέας
Νισύριος Γιάννης
Ορνιθόπουλος  Νίκος
Ουζουνίδης Νίκος
Ουσταμάνης  Θωμάς (Μάκης)
Πανικίδης  Χαράλαμπος (Χάρης)
Παντελάκης  Νίκος
Παπαδόπουλος  Γεώργιος Ορ.
Παπάζογλου Σοφία
Παπαχριστοδούλου  Βάνα
Παρασίδου  Γιώτα
Παράσχος  Δημήτριος
Παρκοσίδου  Ευγενία
Παρλήτσιος Παναγιώτης
Πασσαλίδης  Κωνσταντίνος 
Πασχαλίδου  Άννα
Πατριαρχέα  Χαρά
Παυλίδης  Αχιλλέας
Περτσινίδου  Όλγα
Πετρίδου-Ζουρνατζίδου  Ελένη
Πολιτίδης Τάσος
Πουταχίδης Κωνσταντίνος
Προβατίδου  Χρύσα
Σαγώνας  Φώτης
Σακαλή  Ελένη
Σαραφίδης  Γιώργος
Σαρηγιαννίδης  Ιωάννης
Σημαιοφορίδης  Σπύρος
Σπίρτζης  Χρήστος
Στυλίδης  Αθανάσιος
Στυλίδης  Αριστόβουλος
Στυλίδης  Ηλίας
Στυλίδης  Κωνσταντίνος
Στυλίδης  Χρήστος
Στυλίδου Ελένη
Συμβουλίδης  Τάσος
Συμεωνίδου  Κατερίνα
Σωτηριάδης Ιωάννης
Τασούλη-Γεωργιάδου  Ελισάβετ
Τεκίδης  Γιάννης
Τελιγιορίδου Ολυμπία
Τερζίδης  Ιωάννης
Τζαχίλη  Ίρις
Τζιμάνης Γιώργος
Τοπαλίδης  Χρήστος Δημήτριος
Τόσκα  Καλλιόπη
Τριανταφυλλίδης  Αλέκος
Τριανταφυλλίδης  Ηλίας
Τσαούσογλου  Ευάγγελος
Τσιλιγκαρίδου  Ελένη
Υψηλάντης  Αναστάσιος
Φιλιππίδη  Ασπασια (Άσπα)
Φουντούκη  Αθηνά
Φουντούκη  Μαρία
Φραγκουλίδου  Μαγδαληνή (Μάγδα)
Χαλτογιαννίδης  Νίκος
Χασιώτης  Κώστας
Χατζηιωαννίδης  Γιώργος
Χατζηιωαννίδου  Άρτεμις
Χατζηιωαννίδου  Ελένη
Χατζημανώλη  Κατερίνα
Χατζημιχαηλίδης  Γεώργιος
Χατζημιχαηλίδης  Κωνσταντίνος
Χατζημιχαηλίδου  Χαρίκλεια
Χατζηπέτρος  Παναγιώτης
Χατσατριάν  Σαμψών