Η Νέα Δημοκρατία έχει ένα καταπληκτικό ταλέντο να παίρνει πικρά διαζύγια. Με τον Αντώναρο, ας πούμε.  Ή με τον Βρούτση, που φρόντισε μετά να δώσει στη δημοσιότητα το σκάνδαλο Φουρθιώτη. Ακόμη και με τον Μπογδάνο, που δεν είναι πρόσωπο να του δίνει κανείς σημασία. Τώρα, με τον Γιώργο Κύρτσο.

Ανοίγουν στόματα και κλείνουν σπίτια στη Ν.Δ. Είναι απολαυστικά αυτά τα διαζύγια. Ο Κύρτσος, ας πούμε: επέκρινε την κυβερνητική γραμμή, τον διέγραψαν νύχτα και τώρα βγάζει σιγά-σιγά τα άπλυτα στη φόρα. Για τον πεθερό του Γεραπετρίτη και την ανάθεση έργων ας πούμε. Αυτό είναι το μεγαλύτερο μειονέκτημα της κυβέρνησης Μητσοτάκη, ότι είναι τόσο αντιπαθής και τόσο ακροδεξιά, που ακόμη και τα στελέχη της κόβουν άλυσσο. Αν το κάνουν επίτηδες για να διαγραφούν και να μην ξοφλήσουν πολιτικά ή αν το κάνουν από γνήσια αγανάκτηση, αυτό θα το κρίνει η Ιστορία. Μέχρι τότε, παρακολουθούμε.

Παρ’ όλο που ο Κυριάκος Μητσοτάκης ελέγχει τα ΜΜΕ της χώρας, δεν μπορεί να ελέγξει τη δυσαρέσκεια, ξεκινώντας από αυτή των πολιτών και φτάνοντας έως το εσωτερικό του κόμματός του. Βέβαια, αν είχαν λίγο χιούμορ, θα βλέπαμε κινήσεις Σαμαρά, αλλά, δυστυχώς, χιούμορ δεν έχουν. Ωστόσο, τα πικρά διαζύγια δεν μας αφήνουν στιγμή να βαρεθούμε. Δεν είναι και ανόητοι οι πολιτικοί της Ν.Δ., έτσι; Ξέρουν ότι αυτό το πράγμα που έφτιαξε ο Κυριάκος έχει αρχίσει να δύει. Μιλάμε για ατόφια λαϊκή αγανάκτηση για την εξαθλίωση της κοινωνίας και την αλαζονεία των αρίστων.

Και εφόσον δεν είναι ανόητοι -όσοι δεν είναι αλαζόνες-, γνωρίζουν πως αν δεν εγκαταλείψουν το καράβι, θα πνιγούν μαζί του. Ο  Άδωνις θα κάνει δικό του κόμμα με τον Βορίδη και τον Πλεύρη, η Κεραμέως θα αφοσιωθεί στην πίστη της, ο Γεραπετρίτης θα αναλάβει τις οικογενειακές μπίζνες και όποιος έφυγε νωρίς ίσως να έχει μια ελπίδα με τη Ν.Δ. του αύριο - ή με κάποιο δικό του μόρφωμα. Πικρά διαζύγια, λοιπόν, η αρχή του τέλους κάθε κυβέρνησης και, αλίμονο, αυτή εδώ είναι η χειρότερη που έχει δει ποτέ η μεταπολιτευτική Ελλάδα.