Στα σοβαρά τώρα. Ο Πολάκης είχε έναν διάλογο με αστυνομικό σε μια ταβέρνα. Η ιστοσελίδα iefimerida παρουσίασε μια άκρως γκροτέσκα εκδοχή του συμβάντος, που δεν επιβεβαιώνεται από αυτόπτες μάρτυρες.  Ένας βουλευτής της Ν.Δ. εμφανίστηκε να έχει την αναφορά του αστυνομικού. Και, αστραπιαία, η λίστα Πέτσα βομβάρδισε τον κόσμο με ομοβροντίες ηλιθιότητας: ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να καταλύσει τη νομιμότητα, τους θεσμούς, το πολίτευμα.

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος έτρεξε στον ΣΚΑΪ να υπενθυμίσει αυστηρά ότι η Ελλάδα είναι φιλελεύθερη κοινοβουλευτική χώρα. Και χαρακτήρισε ένα άρθρο του Τσίπρα προς υποστήριξη του Βαξεβάνη «εξαχρειωμένο και επικίνδυνο για τη δημοκρατία».

Και δεν είναι μόνο εκεί που προσπαθούν να δημιουργήσουν ένταση. Στην τελευταία συνέντευξή του ο Μητσοτάκης άνοιξε ξανά μέτωπο με τα πανεπιστήμια. Εξήγγειλε την είσοδο της αστυνομίας και κήρυξε ανένδοτο στην ανομία και στους αιώνιους φοιτητές. 

Ήδη το προηγούμενο διάστημα τα ΜΜΕ της λίστας Πέτσα σιγοντάριζαν την εκστρατεία παρουσιάζοντας παντού συμμορίες κουκουλοφόρων, αποκρύπτοντας τις αντιδράσεις και τις θέσεις της εκπαιδευτικής κοινότητας και συγκαλύπτοντας μια εξαιρετικά άβολη υπόθεση διαφθοράς.

Το γιατί η κυβέρνηση τσαλαβουτάει στις λάσπες της έντασης είναι προφανές. Η άθλια και κυνική διαχείριση της πανδημίας και της ακρίβειας εξαγριώνουν κάθε μέρα και περισσότερο την κοινωνία. Και οι διαμαρτυρίες για τις διώξεις των δημοσιογράφων που ξεσκέπασαν τη Novartis και τη λίστα Λαγκάρντ πυκνώνουν.

Η ένταση είναι το τελευταίο καταφύγιο των αχρείων. Μαζί με τον πατριωτισμό, πάντοτε.