Λάθος να πιστεύουμε ότι με αυτή την κυβέρνηση όλα τα είδαμε και επομένως το τέλος της είναι προδιαγεγραμμένο. Αβάστακτες οι πολιτικές της αμαρτίες, η αμετροέπεια και η πολιτική αλητεία που τείνει να λάβει πια τα χαρακτηριστικά μιας παράλογης για άλλες εποχές και συνθήκες, κανονικότητας. Κι όμως αυτό το απαράδεκτο και βουτηγμένο στον κυνισμό και την πολιτική αναίδεια κυβερνητικό συνονθύλευμα, το δακτυλοδεικτούμενο για την εγκληματική του ανεπάρκεια κατά γενική ομολογία ακόμη και ψηφοφόρων του, του αδίστακτου προκειμένου να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της εγχώριας ολιγαρχίας, φαίνεται να μην ανησυχεί ιδιαίτερα. Να μην ανησυχεί για την λαϊκή δυσφορία που αρχίζει να παίρνει διαστάσεις κατακραυγής, την οικονομική ασφυξία, την περιφρόνηση αξιών, θεσμών, και του κράτους δικαίου. Να μην ανησυχεί ακόμη και για τις διεθνείς αντιδράσεις και για την κατάταξη και από την ΕΕ της χώρας μας, ως μια από τις πέντε που καταπατά την ελευθεροτυπία και το δικαίωμα για πλουραλιστική πληροφόρηση, μεθοδεύοντας την παγίωση καθεστώτος Ορμπαν με προμετωπίδα την μαύρη προπαγάνδα. Και φαίνεται να μην ανησυχεί ιδιαίτερα όσο η πολιτική απουσία εν πολλοίς της αντιπολίτευσης και δη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είναι ακόμη και τώρα αισθητή. Ανάσα για την χειρότερη στην κυριολεξία μεταπολιτευτική κυβέρνηση, η ιδιότυπη πολιτική απεργία του Σύριζα-ΠΣ, η περίεργη απαξία για την όποια δράση και πρωτοβουλία αντιμετώπισης της καθημερινής καταστροφικής κυβερνητικής πολιτικής. Ανάσα υποστηριζόμενη από την προσπάθεια και την φαιά προπαγάνδα του μότο ΄΄ όλοι ίδιοι είναι ΄΄ και προπάντων εκείνου του ΄΄ μη χείρον βέλτιστο ΄΄, όπου στο βέλτιστο καθρεφτίζεται ο Κούλης με το κυβερνητικό σούργελο και στο χείρον βέβαια η αντιπολίτευση. Κι αλλοίμονο αν τα παραπάνω προπαγανδιστικά δηλητήρια εμπεδωθούν στη λαϊκή συνείδηση.

Τι ακριβώς συμβαίνει στην αντιπολίτευση από την μείζονα μέχρι και την ελάσσονα, είναι ερωτηματικά και απορίες που βασανίζουν ένα μεγάλο κομμάτι, την πλειοψηφία θα λέγαμε της κοινωνίας, γι αυτή την πολιτική δυσπραγία, τον παράδοξο πολιτικό λήθαργο, το διαρκείας ρεπό από παρεμβάσεις και δράσεις δίπλα στην διάχυτη λαϊκή αγωνία και τον κόσμο που βλέπει το αύριο να τον απειλεί. Ερμηνείες επιχειρήθηκαν, άρθρα και αναλύσεις γράφηκαν, προσεγγίσεις και ερμηνείες είδαν το φως της δημοσιότητας, χωρίς κάποιο συγκεκριμένο αποτέλεσμα ως τώρα. Υπάρχουν σίγουρα οι λεγόμενες αντίξοες συνθήκες, οι έξτρα περιστάσεις όπως αυτές της πανδημίας, δίχως όμως να πείθουν και να δικαιολογούν της σημερινή έκταση της απραξίας. Η φράση του Αλ.Τσίπρα για το σταματημένο ποδήλατο που θα πέσει και που αναφέρεται στο χώρο της ανανεωτικής ,ριζοσπαστικής αριστεράς και γενικότερα στην δημοκρατική- προοδευτική παράταξη, τα λέει όλα. Και τα λέει όλα γιατί ο εν λόγο χώρος ποτέ και στις πιο κρίσιμε στιγμές για τον τόπο δεν έπαψε να μάχεται, να παρεμβαίνει, να εμπνέει, να στηρίζει και να δικαιώνει τις λαϊκές ελπίδες. Κάτι που σήμερα σποραδικά βλέπουμε από την οργανωμένη αριστερά και τους συμμάχους της, επαναπαυόμενοι ,οργανώσεις, στελέχη και μέλη, στην πολιτική αξία, τις δυνατότητες και τα ιδιαίτερα χαρίσματα του σημερινού της ηγέτη.

Συνέδριο επίκειται, προγραμματικές θέσεις και προτάσεις, καλά επεξεργασμένες, ρεαλιστικές και άμεσα υλοποιήσιμες υπάρχουν. Η περαιτέρω επεξεργασία τους, η απλοποίηση μέσα από τις πιο σύντομες διατυπώσεις ώστε αυτές να γίνουν πλήρως κατανοητές και κτήμα της κοινωνικής πλειοψηφίας, είναι θέμα σύντομου χρονικού διαστήματος. Το μέγα ζητούμενο ήταν και είναι, η ενεργοποίηση του οργανωμένου δυναμικού, όπως και των πολιτικών φίλων, με άμεσες πρωτοβουλίες, ενημέρωση του κόσμου και προπάντων δράσεις. Δράσεις που θα φέρουν στην επικαιρότητα τα λαϊκέ αιτήματα, την αντίσταση στις ακροδεξιές ανθρωποκτόνες πολιτικές, το μέγα ζητούμενο της πολιτικής αλλαγής, της απομάκρυνσης από την διακυβέρνηση του τόπου, της σημερινής ανάλγητης κυβερνητικής μαφίας. Γι αυτό το μεγάλο πολιτικό ξύπνημα, χωρίς καμιά διάθεση και πρόθεση αναζήτησης αποδιοπομπαίων τράγων από τον υπογράφοντα, μέγα μέρος ευθύνης φέρει η Κ.Ε του κόμματος, ο Γραμματέας της και το αρμόδιο για τα οργανωτικά κομμάτι της. Δεν είναι πανάκεια, ούτε η Λυδία λίθος, η διόρθωση της εικόνας των παραπάνω. Θα είναι όμως μια ελπιδοφόρα αρχή και το έναυσμα μαζί με την ευόδωση και άλλων προϋποθέσεων, για τον μεγάλο πολιτικό ξεσηκωμό.

ΥΓ. Να μην ξεχνάμε, να γίνει καθημερινό σύνθημα, τραγούδι αν είναι δυνατόν, από όλο τον δημοκρατικό κόσμο: Πότε σκοπεύουν και με ποιο τρόπο να εξοφλήσουν τα δανεικά τους, οι εθνοσωτήρες της ΝΔ και του ΚΙΝΑΛ; Για αυτήν την διαρκείας απάτη δεν προβλέπεται κανένας εισαγγελέας; Τίποτα;

* Ο Γιάννης Τεκίδης είναι μέλος της ΟΜ νοτιου τομέα ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Κατερίνης