to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

Πες την με το όνομα της

Η βαθύτερη ουσία του αγώνα του φεμινιστικού κινήματος κατά των γυναικοκτονιών


Διαβάζοντας το άρθρο του Ν. Παρασκευόπουλου σκεφτόμουν ότι δεν έχει κατανοήσει την βαθύτερη ουσία του αγώνα μας. Δεν έχει κατανοήσει γιατί γίνονται οι γυναικοκτονίες που διαπράττονται στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, σε όλο τον κόσμο. Πόσες γυναίκες δολοφονούνται επειδή είναι γυναίκες, τον ρόλο της πατριαρχίας, την σημασία και την αξία αυτού του αγώνα που συνεγείρει και έκανε αποδεκτό τον όρο γυναικοκτονία στην καθημερινή γλώσσα και στα μέσα μαζικής επικοινωνίας το τελευταίο διάστημα.

Και έτσι αδίκησε τον αγώνα μας, μας χρέωσε με πράγματα αδιανόητα. Αδίκησε γυναίκες ενεργά μέλη του φεμινιστικού κινήματος στην Ελλάδα που έχουν αγωνιστεί και αγωνίζονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα, που έχουν αντιταχθεί και έχουν πληρώσει το τίμημα της αντίστασης σε κάθε κοινωνική και ατομική αδικία. Για τις απεργίες πείνας στις φυλακές, για την απελευθέρωση του Τζούλιαν Ασάνζ. Για την Ειρήνη στον κόσμο και την μη βία. Για τον αγώνα κατά του φασισμού και νεοναζισμού. Μα πάνω από όλα αδίκησε τον εαυτό του.

Η συντριπτική πλειοψηφία του φεμινιστικού κινήματος στην Ελλάδα δεν αποδέχεται τον τιμωρητικό φεμινισμό και αντίθετα έχει να επιδείξει αγώνες για τα ανθρώπινα δικαιώματα, για την βελτίωση των συνθηκών στις Ελληνικές φυλακές που μόνο σωφρονιστικές δεν είναι, για την μη βία, για τον εξορθολογισμό των ποινών.  Για την άνιση μεταχείρηση ανδρων και γυναικών στη φυλακή. Αγροτικές φυλακές για τους άνδρες και μείωση ποινής, κανονική έκτιση ποινής για τις γυναίκες, με ανυπαρξία αγροτικών φυλακών γι’ αυτές  και έκτιση μειωμένης ποινής. Οι διακρίσεις κατά των γυναικών και εδώ.

Τώρα το πώς δένεται ο τιμωρητικός(!!!) Φεμινισμός με την γυναικοκτονία και τους αγώνες του φεμινιστικού κινήματος κατά των γυναικοκτονιών είναι μία σύνδεση που εξυπηρετεί μάλλον τον συγγραφέα του άρθρου.

Όλη αυτή η κατασκευή είναι φοβερή και τρομερή και τρομακτική. Πότε το φεμινιστικό κίνημα αμφισβήτησε την ίση αξία της ζωής του κάθε ανθρώπου και όχι μόνο την ίση αξία της ζωής του κάθε ανθρώπου και της αξιοπρέπειάς του, αλλά και την προστασία των ζώων, κάθε έμβιου πλάσματος και της ζωής του πλανήτη. Είναι φρικιαστικό άνθρωποι, γυναίκες που έχουν αφιερώσει την ζωή τους στην ισότητα, στον σεβασμό, στην ειρήνη, στην μη βία, να διαπλέκονται με τον ναζισμό και τον νεοναζισμό.  Έχω μείνει κατάπληκτη με τη διαστρέβλωση!

Το φεμινιστικό κίνημα δεν έχει ζητήσει βαρύτερη τιμωρία για την γυναικοκτονία. Έχει  ζητήσει εφαρμογή του νόμου και όχι μετριασμό, επειδή το έγκλημα δεν έγινε «λόγω πάθους, επειδή την σκότωσε γιατί την αγαπούσε, για λόγους οικογενειακής τιμής», αλλά γιατί την θεωρούσε κτήμα του, γιατί ήταν γυναίκα-άνθρωπος χωρίς δικαιώματα.

Το φεμινιστικό κίνημα έχει τεκμηριώσει την ανάγκη ο όρος «γυναικοκτονία» να ενταχθεί στον ποινικό κώδικα και αυτή την άποψη την έχουν υποστηρίξει πολλοί επιστήμονες, καθηγητές, και δικαστικοί, παίρνοντας υπόψη και την τρέχουσα κατάσταση στην Ελλάδα. Εσείς, αγαπητέ κ. Καθηγητά, όχι απλώς δεν πήρατε υπόψη όλη την κατάσταση στην Ελλάδα και στον κόσμο,αλλά προκειμένου να την αποκρούσετε μας χρεώσατε μύρια όσα που και ως σκέψεις ακόμα αποτελούν ντροπή.

Θα συμφωνήσω με την κατακλείδα του άρθρου σας: « η ευχή το 2022 να έχουμε λιγότερη βία, περισσότερη κοινωνική ειρήνη και ισότητα για άντρες για γυναίκες και για τους πάντες και λέξεις που να διευκολύνουν τη συνεννόηση». Συμπληρώνοντας την λέξη του διευκολύνει την συνεννόηση «γυναικοκτονία» γιατί η αποσιώπηση την συσκοτίζει και θολώνει τα νερά.

tags: άρθρα

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)