«Είναι πάρα πολύ κρίσιμο να ξεπεράσουμε το 85% εμβολιαστικής κάλυψης του γενικού πληθυσμού. Το επόμενο διάστημα χρειάζεται να εμβολιάσουμε ένα εκατομμύριο επιπλέον πολίτες», είπε Στο Κόκκινο και στον Νίκο Ξυδάκη, ο καθηγητής Κοινωνικής και Προληπτικής Ιατρικής στο ΕΚΠΑ, Γιάννης Τούντας.
«Η αύξηση της εμβολίαστικής κάλυψης δεν εύκολο να επιτευχθεί όταν υπάρχει ένα κλίμα αντιεμβολιαστικής αντίληψης που εκφράζεται είτε με fake news, είτε με τη στάση ορισμένων επωνύμων. Το βάρος πρέπει να δοθεί στην κατεύθυνση να πείσουμε τουλάχιστον ένα εκατομμύριο ακόμα συμπολίτες μας να εμβολιαστούν. Από αυτούς θα πρέπει κατά προτεραιότητα να είναι όσοι είναι στις μεγάλες ηλικίες αλλά και τα παιδιά που και εκεί έχουμε χαμηλό ποσοστά. Πιστεύω ότι πρέπει να ανοίξει από την ηλικία των πέντε ετών και πάνω και εκεί πρέπει να επιστρατεύσουμε κάθε μας προσπάθεια. Επίσης πρέπει να δοθεί η τρίτη δόση πολύ πιο γρήγορα γιατί η ανοσία στις μεγάλες ηλικίες πέφτει πριν από τους έξι μήνες. Άρα πρέπει να χορηγηθεί πιο γρήγορα.
Δυστυχώς η χώρα μας διαχρονικά, χαρακτηρίζεται από ένα προβληματικό Εθνικό Σύστημα Υγείας το οποίο είναι φυσικό να φτάνει στα όρια της αντοχής του ή σε ορισμένες περιπτώσεις να εμφανίζει στοιχεία που κάνουν αδύνατη τη συνέχιση του έργου του. Πρόκειται για χρόνιες παθογένειες που θέτουν επί τάπητος το ζήτημα της ανασυγκρότησης του Εθνικού Συστήματος Υγείας στη χώρα μας.
Αυτό το διάστημα θα έπρεπε να είχαν γίνει κάποια πιο γενναία βήματα προς ορισμένες κατευθύνσεις. Πρέπει να αναγνωρίσουμε το γεγονός ότι δόθηκε μία ώθηση στην ανάπτυξη ΜΕΘ οι οποίες αυξήθηκαν σημαντικά τα τελευταία δύο χρόνια. Όμως η αντίληψη ότι η πανδημία καταπολεμείται στα νοσοκομεία και όχι στην κοινότητα, νομίζω ότι ήταν εξαρχής μία λάθος στρατηγική επιλογή. Για να δοθεί αποτελεσματικά η μάχη στην κοινότητα χρειάζονται δύο παράγοντες, οι οποίοι στη χώρα μας δεν υφίσταται ή είναι ανεπαρκείς.
Ο ένας παράγοντας είναι η οργανωμένη Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και ο δεύτερος, η ύπαρξη ενός ισχυρού τομέα δημόσιας υγείας. Δηλαδή των κρατικών υπηρεσιών που ασχολούνται κυρίως με την πρόληψη, την προστασία και την προαγωγή της υγείας, όπου μέσα σε αυτό τον τομέα υπάγεται κατά προτεραιότητα και η αρμοδιότητα της καταπολέμησης των επιδημιών. Η χώρα μας, μην έχοντας Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, μην έχοντας ισχυρούς θεσμούς υπηρεσιών δημόσιας υγείας, δεν μπόρεσε να δώσει πιο αποτελεσματικά τη μάχη κατά της επιδημίας. Αυτά τα ζητήματα τα τελευταία δύο χρόνια θα μπορούσαν να είχαν αντιμετωπιστεί καλύτερα.
Η χώρα μας παρά τις αδυναμίες, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι δημιούργησε ένα από τα πιο αποτελεσματικά συστήματα οργάνωσης εμβολιασμών στην Ευρώπη. Επίσης τα κρεβάτια ΜΕΘ από μόνα τους δεν αρκούν, αν δεν υπάρχει και το κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό.
Το ζήτημα είναι ότι σε ένα αναχρονιστικό εργασιακό περιβάλλον, με αμοιβές αναντίστοιχες με το έργο που παράγεται, δεν πρόκειται να προσελκύσουμε νέους γιατρούς όσες προκηρύξεις θέσεων και να ανοίξουμε. Οι γιατροί και οι νοσηλευτές φεύγουν σε άλλες χώρες ή πάνε να εργαστούν στον ιδιωτικό τομέα όπου έχουν τις δυνατότητες να αναπτύξουν και επιστημονικά την καριέρά τους αλλά κυρίως να έχουν απολαβές που τους αξίζουν.
Γι' αυτό απαιτείται μία ριζική αναθεώρηση όλου του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Πρέπει να συνδέσουμε τις αμοιβές με την παραγωγικότητα. Πρέπει να βάλουμε πόρους από την ιδιωτική ασφάλιση στα δημόσια νοσοκομεία. Να αυξηθούν όλοι οι μισθοί των εργαζομένων, να δίνεται bonus παραγωγικότητας, να υπάρξει συνέργεια και άλλων δυνάμεων εκτός από το κρατικό σύστημα, όπως είναι της τοπικής αυτοδιοίκησης. Αυτή τη στιγμή έχουμε στους δήμους μία σειρά εξαιρετικών δημοτικών ιατρείων και Κέντρων Πρόληψης που μένουν ανεκμετάλλευτες από τη συνολική στρατηγική του Υπουργείο Υγείας. Στα θέματα αυτά χρειάζεται μία ριζική ανασυγκρότηση στο ΕΣΥ, γιατί φοβάμαι ότι με επιμέρους παρεμβάσεις δεν θα επέλθει λύση».
