Πρώτη δημοσίευση contranews
Η διατροφική αξία της ελιάς και του λαδιού είναι γνωστή από τους αρχαίους χρόνους. Η μακραίωνη ιστορία της μαρτυράται από τα απολιθωμένα φύλλα που έχουν εντοπιστεί και τα αρχαιολογικά ευρήματα πρώιμων προϊστορικών χρόνων. Αρχαίοι πολιτισμοί της Μεσογείου, ακόμα και σημερινά κράτη, οφείλουν, σε μεγάλο ή μικρό μέρος της αίγλης, της λάμψης και του πλούτου τους, στην καλλιέργεια της ελιάς. Στην επεξεργασία των καρπών της στηρίχθηκε η εκβιομηχάνιση της χώρας στα χρόνια της πρώτης βιομηχανικής ανάπτυξης στα τέλη του 19ου αιώνα. Το πιο χιλιοτραγουδισμένο δέντρο της χώρας μας υπήρξε σύμβολο έμπνευσης πολλών καλλιτεχνών και απεικονίστηκε σε εμβλήματα, σφραγίδες, ακόμα και νομίσματα. Η κυβέρνηση φαίνεται παραδομένη στο σύμπλεγμα του του μαζέματος της ελιάς, και ξεχνά να ασχοληθεί με την πραγματικότητα και παρακολουθεί, έτσι ανέμελα, τα καθημερινά προβλήματα.
Αμέτοχη παρακολουθεί την πανδημία να καταρρίπτει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Χιλιάδες τα κρούσματα καθημερινά και ο θλιβερός απολογισμός των συνανθρώπων μας ξεπέρασε πια τα οποιαδήποτε όρια. Η κυβέρνηση, σε αποδρομή, δεν παίρνει κανένα ουσιαστικό μέτρο ενίσχυσης του ΕΣΥ αφήνοντας το να καταρρεύσει και μετά τα κερδοφόρα δωράκια μέσω των διαγνωστικών τεστ, προετοιμάζει την παράδοση του στον ιδιωτικό τομέα. Τα μέσα μεταφοράς συνεχίζουν να κυκλοφορούν με σαρδελλοποιημένους επιβάτες, αφού καμιά μέριμνα, ούτε για την αύξηση της συχνότητας των δρομολογίων, ούτε μείωση του συνωστισμού δεν έχει ληφθεί. Τα σχολεία το ίδιο. Οι τάξεις συνεχίζουν να συμπυκνώνονται και να λειτουργούν τμήματα που φθάνουν τα 30 άτομα, τα κενά σε αναγκαίο εκπαιδευτικό και άλλο προσωπικό παραμένουν και δεν καλύπτονται, οι κτιριακές υποδομές συνεχίζουν να υποβαθμίζονται και δεν επισκευάζονται, ενώ η θέρμανση των σχολείων μάλλον θα αποδειχθεί όνειρο απατηλό, αφού τα κονδύλια, λόγω και των υπέρογκων τιμών που έφθασαν τα καύσιμα, δεν θα επαρκέσουν.
Η ακρίβεια και ο τιμάριθμος τραβάν την ανηφόρα, αφού οι τιμές των βασικών αγαθών, των τροφίμων, των καυσίμων αλλά και της ηλεκτρικής ενέργειας και του φυσικού αερίου καλπάζουν. Η ενεργειακή ένδεια, η φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισμός απειλούν ακόμα ευρύτερα στρώματα. Η κυβέρνηση και οι λαλίστατοι υπουργοί της, απορρίπτουν ακόμα και την ιδέα να λάβουν έστω κάποια μέτρα, οχυρωμένοι πίσω από την διεθνή κρίση, μάταια περιμένοντας την «αυτορρύθμιση των αγορών»!
Η Δημοκρατία δέχεται πλήγματα, «εκ παραδρομής» , όπως ισχυρίζονται! Κρατικές υπηρεσίες, μάλιστα υπαγόμενες στον ίδιο τον πρωθυπουργό, ξαναθυμήθηκαν την παλιά τους τέχνη, και παρακολουθούν του πολίτες. Ο διαχωρισμός σε εμβολιασμένους και μη, σε νομιμόφρονες πολιτικά ή μη, προφανώς σε «μιάσματα» και «ορθώς φρονούντες» καλά κρατεί. Ο τύπος συνεπικουρούμενος από τα τρολλς του διαδικτύου επιτίθεται στους μη αρεστούς, εκθειάζει την ιδεοληψία και κατασκευάζει φεηκ νιους, «δημιουργούμε τις ειδήσεις» δεν υποσχόταν η διαφήμιση; Την ίδια ώρα, η ελευθερία σκέψης και έκφρασης κινδυνεύει, ακόμα και με τις πρόσφατες διατάξεις περί ψευδών ειδήσεων. Η χώρα «αναβαθμίζεται» συνεχώς πιάνοντας τις τελευταίες θέσεις, διεθνώς, στις παγκόσμιες κατατάξεις.
Η ασφάλεια του πολίτη παραπέμπεται στις καλένδες, με τα εγκλήματα να πολλαπλασιάζονται και χαρακτηριστικά είναι ορθός ο ισχυρισμός «πέφτουν οι σφαίρες σαν το χαλάζι». Παρά τις προσλήψεις, την ίδρυση ευάριθμων σωμάτων, αποκορύφωμα των οποίων η πανεπιστημιακή αστυνομία, οι ενισχύσεις, ακόμα με εκπαιδευόμενους δόκιμους, που υπόσχεται ο υπουργός, αγνοούνται, εκτός αν έχασαν τον δρόμο.
Τα εργασιακά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα δέχονται σκληρές επιθέσεις, τα όποια αναδρομικά δίνονται με το σταγονόμετρο και φορολογούνται άγρια. Τα κοινωνικά επιδόματα περικόπτονται και, με αλχημείες, υποδιπλασιάζονται οι δικαιούχοι. Η οικονομία και οι μικρομεσαίοι οδηγούνται μάλλον, να το πούμε ευγενικά, σε υπερβολικά δύσκολες καταστάσεις με μειώσεις τόσο στην πελατεία, όσο και στις εισπράξεις, την ίδια στιγμή που οι υποχρεώσεις τρέχουν, ενώ οι εργαζόμενοι βλέπουν την αδυναμία να καλύψουν βασικές τους ανάγκες. Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί υποβαθμίζονται και υπολειτουργούν αν δεν καταργούνται.
Εκεί, όμως που η κυβέρνηση φαίνεται να μεγαλουργεί είναι στο νομοθετικό της έργο. Αφού ακόμα κρατά σοβαρούς περιορισμούς στην λειτουργία της βουλής, κυβερνά με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου. «Εμπλουτίζει» τα όποια νομοσχέδια συζητούνται με δεκάδες ή εκατοντάδες άσχετες τροπολογίες και ουσιαστικά δεν δέχεται καμιά πρόταση της αντιπολίτευσης. Όμως το μεγάλο της κατόρθωμα είναι η αναστολή και η αχρήστευση δικών της νόμων. Για παράδειγμα, ο νόμος για την πολιτική προστασία αφού ψηφίστηκε με διθυράμβους μόλις ένα μήνα μετά μπήκε σε αναστολή. Το άλλο παράδειγμα της τελευταίας στιγμής είναι τα ρεπό, «για να μαζεύουν τις ελιές», όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο υπουργός, των απλήρωτων υπερωριών. Πάνε και αυτά, αφού με νυχτερινή τροπολογία καταργείται η δήλωση από τους εργοδότες των όποιων υπερωριών.
Η ελιά και το λάδι φαίνεται να είναι η νέα «Μεγάλη Ιδέα» που προωθούν οι σοφοί και οι άριστοι του Μαξίμου. Η σημασία της, όμως, δεν μπορεί να δικαιολογήσει τις εμμονές της σημερινής κυβέρνησης.
