Ας τα βάλουμε σε μια σειρά. Ο Μητσοτάκης έχασε την ψυχραιμία του. Αυτό ήταν ξεκάθαρο. Ακόμα κι αν το επιτελείο του πρωθυπουργικού γραφείου "έστησε" μια ερώτηση που θα έδινε την ευκαιρία να δώσει μια απάντηση που θα ικανοποιούσε τα σκληρά δεξιά και αντιπροσφυγικά ακροατήριά του, το ύφος του θα ήταν διαφορετικό.
Αιφνιδιάστηκε ενδεχομένως από τον σκληρό τόνο της ερώτησης. Γι' αυτό άλλωστε κατηγόρησε την Ολλανδή δημοσιογράφο ότι κάνει "direct" ερωτήσεις αφού έτσι το συνηθίζουν στη χώρα της. Λογικό. Στη χώρα όπου έχεις μάθει να εξαγοράζεις μέσα ενημέρωσης και δημοσιογράφους για να σε ρωτάνε εάν προτιμάς τα ντολμαδάκια γιαλαντζί ή με ρύζι, κάθε επίμονη ερώτηση θα μεταφράζεται ως επίθεση, αγένεια, ακόμα και προσβολή για τη χώρα.
Ο Μητσοτάκης δεν μπορεί να ανταποκριθεί εκτός ασφαλούς περιβάλλοντος και κειμένου. Σε "hard talk" ερωτήσεις τα χάνει, στριμώχνεται, εκτίθεται. Γι' αυτόν τον λόγο θα μπορούσαμε να πούμε ότι αποφεύγει ένα ντιμπέιτ όπως ο διάολος το λιβάνι.
Οι εκ της λίστας Πέτσα σιτιζόμενοι έβγαλαν αφρούς: "Έχει δυο σκυλιά και της τα βγάζουν βόλτα Πακιστανοί υπηρέτες - Σπίτωσε τον Αφγανό και τώρα μιλάει - Προβοκατόρικη ερώτηση από τη φιλότουρκη δημοσιογράφο - Προσέβαλε όλους τους Έλληνες". Δολοφονία χαρακτήρα κανονικά και με τον νόμο. Οι καλοί συνάδελφοι φροντίζουν να επιβεβαιώνουν καθημερινά την κατακρήμνιση της Ελλάδας στις κατατάξεις για την ελευθερία του Τύπου.
Έστω λοιπόν ότι η κυρία Ingeborg Beugel με το υπέροχο κόκκινο καπέλο έβαλε και λίγη σκηνοθεσία στην ερώτησή της για να στριμώξει τον πρωθυπουργό. Ερώτημα όμως υπήρξε. Γίνονται ή όχι pushbacks σε θάλασσα και στεριά, κάτι που συνεχίζει να αποτελεί μια κατάφωρα παράνομη διαδικασία;
Ο Μητσοτάκης το επιβεβαίωσε πλαγίως. "Σκληρή αλλά δίκαιη η πολιτική μας" είπε. Δημοσιογραφικές έρευνες, διεθνείς οργανισμοί, ακόμα και η αρμόδια επίτροπος της Κομισιόν δείχνουν τη χώρα μας για εντατικοποίηση των παράνομων πρακτικών επί διακυβέρνησης της Ν.Δ.
Ο Μητσοτάκης πέτυχε να μιλήσει στην καρδιά των ακροδεξιών βουλευτών, υπουργών και ψηφοφόρων του και να επιβεβαιώσει ότι η λογική του στο προσφυγικό είναι Όρμπαν. Αν ο Σταν ο Γκρίνμπεργκ, που παρέχει... φιλικές υπηρεσίες, είχε συμβουλέψει αυτό τον πρωθυπουργό, το κατάφερε. Πράγματι ντραπήκαμε. Όχι από την ερώτηση. Αλλά από τη μετατροπή της χώρας μας από φάρο αλληλεγγύης και ανθρωπιάς σε όλο τον κόσμο σε Ουγγαρία της Μεσογείου, με ανθρώπους να πνίγονται ή να τρελαίνονται σε κέντρα κράτησης - φυλακές.
