Οι διεργασίες των κομμάτων που αυτοπροσδιορίζονται στο προοδευτικό τόξο αποκτούν ιδιαίτερο κοινωνικό ενδιαφέρον.

Πέρα από τις θεμιτές προσωπικές φιλοδοξίες, το κοινωνικά ενδιαφέρον είναι το προγραμματικό πλαίσιο διακυβέρνησης που θα εκφράσουν.

Η εκλογή του προσώπου για την ηγεσία του κάθε κόμματος είναι αυστηρά υπόθεση των μελών του και αυτό πρέπει να γίνεται σεβαστό απ’ όλους.

Το ζητούμενο στον προοδευτικό χώρο σχετίζεται με την ανάγκη να διαμορφωθεί κοινωνικοπολιτική πλειοψηφία που θα τερματίζει τις πολιτικές που συρρικνώνουν την παραγωγική βάση, διευρύνουν τις κοινωνικές και γεωγραφικές ανισότητες, περιθωριοποιούν τη χώρα.

Στοιχείο ταυτότητας αυτής της πολιτικής αλλαγής εκ των πραγμάτων καθίσταται να γίνεται διακριτή, από την ηγεσία του κάθε προοδευτικού πολιτικού φορέα, η «κόκκινη γραμμή» σε συνεργασίες με τη Ν.Δ. (συγκυβέρνηση, ψήφος ανοχής, οικουμενικές η ειδικού σκοπού).

Στην Ευρώπη καταγράφεται ήδη σε πολλές χώρες η προοδευτική συνάντηση αριστερών, σοσιαλιστών, σοσιαλδημοκρατών και οικολόγων ως κυβερνητική απάντηση στην πολύπλευρη κρίση που γεννά ο νεοφιλελευθερισμός.

Οι διαδικασίες εκλογών που ανοίγουν στο ΚΙΝ.ΑΛΛ. και θα ακολουθήσουν με το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία και τα κόμματα που αυτοπροσδιορίζονται στο προοδευτικό τόξο κοινωνικά θα κριθούν από τις στοχεύσεις που θα εκφράσουν τα πρόσωπα που θα ηγηθούν.

Κριτήριο γίνεται αν ο ανταγωνισμός τους, με ενεργό την κοινωνία, θα αφορά δράσεις για προοδευτική διακυβέρνηση με προγραμματική ενότητα ή αν το πολιτικό τους στίγμα θα υπηρετεί ανιστόρητους, όπως έλεγε και ο Ανδ. Παπανδρέου, «διμέτωπους», άλλοθι για συνέχιση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών.

* Ο Χάρης Τσιόκας είναι μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία